Κύπρος 1996: ο Κωνσταντίνος, με ποιητική μπαλάντα, “έκαψε” καρδιές

Ο καλλιτέχνης και οι γιουροδιασυνδέσεις του

Mε χρυσούς δίσκους και εμφανίσεις σε club στη Λεμεσό, ο Κωνσταντίνος (Χριστοφόρου), έγινε γνωστός ως μέλος των OΝΕ, του πρώτου “boy band” σε Ελλάδα και Κύπρο, πριν ξαναγυρίσει στην πετυχημένη του καριέρα ως σόλο τραγουδιστή, αλλά και ως συνθέτη, με έξι προσωπικούς δίσκους. Με 20.000 αντίτυπα στην Κύπρο ο τότε δίσκος του «Ό, τι μ’ αφορά» είναι η πιο εμπορική παραγωγή όλων των εποχών στο νησί κι ο πρώτος που έγινε τριπλά πλατινένιος. Πέρα από τις δύο ακόμα συμμετοχές του (CYP 2002, 2005), ξαναπροσπάθησε με το εξαιρετικό Angel (2^ος το 2010 στην επιλογή). Όταν πήγε στο διαγωνισμό υπηρετούσε στην Εθνοφρουρά. Το 2006 προκάλεσε σάλο στην EBU, όταν ανακοίνωσε τα αποτελέσματα από τη “Λευκωσία, την τελευταία διχασμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης”. Στο επίσημο βίντεο έχει αφαιρεθεί ο ήχος στο σημείο αυτό. Την ίδια χρονιά (6/5) παρουσίασε μαζί με τη Μαρίνα Φιλιππίδου ένα πάρτι με εκπροσώπους οκτώ χωρών στην Πλατεία Ελευθερίας. Έχει διασκευάσει την ακυρωμένη συμμετοχή του 1988 “Θυμάμαι (Σαν το ροκ-εν-ρολ)”. Είναι ο άνθρωπος που υπέδειξε -εμμέσως πλην σαφώς- στο ΡΙΚ την Ήβη Αδάμου ως εκπρόσωπο του νησιού. Το 2015 είχε γράψει τραγούδι, με το οποίο διαγωνίστηκε ο αδελφός του Doody (Στέφανος Χριστοφόρου), ο οποίος μάλιστα εμφανίστηκε στο βίντεο-κλιπ του 1996, σε ηλικία δύο ετών. Το 2017 έγραψε το “I wanna be a star”, με το οποίο η Νικόλ Νικολάου διαγωνίστηκε στη Junior Eurovision και κατετάγη τελευταία. Και ένα αξιοπερίεργο: όλες οι θέσεις που κατέλαβε είναι πολλαπλάσια του τρία (9η, 6η, 18η).

Παραλειπόμενα. Η “πιπεράτη” συνέντευξη και το “ειδύλλιο” με την παρουσιάστρια

Στην κυπριακή δεξίωση ήταν καλεσμένοι ο Johnny Logan (νικητής ESC 80, 87) και η Sandra Kim (νικήτρια ESC 86). Στις πρόβες δεν ήταν τόσο άνετος, στον τελικό όμως τα πήγε πάρα πολύ καλά. Το – μεσαιωνικής αντίληψης – ένδυμα ήταν έμπνευση Έλληνα δημοσιογράφου (του Γαλαντή Λουκάκη), ο οποίος τον προμοτάρισε ιδιαίτερα στην Ελλάδα μέσω ραδιοφώνου, σε μία εκπομπή πολύ προχωρημένη για την εποχή της και κάπως “πιπεράτη”, που συζητήθηκε πολύ και παραλίγο να κοστίσει στον δημοσιογράφο τη θέση του.

Επί σκηνής πλαισιώθηκε από πιάνο, αρμόνιο και ηλεκτρική κιθάρα. «Νυχτερινή μπαλάντα», όπως χαρακτηρίστηκε, έκανε αίσθηση κυρίως για τους ποιητικούς της στίχους, αλλά και για την ομορφιά του Κωνσταντίνου (διαγωνίστηκε μόνο με το μικρό του όνομα), που δεν άφησε ασυγκίνητη ούτε τη Νορβηγίδα παρουσιάστρια του διαγωνισμού, Ingvild Bryn, που δήλωσε: “I love Constandinos”. Για πρώτη φορά έγιναν τέσσερεις διασκευές: η αγγλική, Shining for us, η γαλλική, Ça sert à ça (d’être ton ange), η ισπανική, Sólo por ti και η ιταλική, Solo per noi (η τελευταία σε στίχους Γαλαντή Λουκάκη). Ο Κωνσταντίνος είναι από τους ελάχιστους που εμφανίστηκε σόλο, μετά σε γκρουπ και μετά πάλι σόλο. Η συμμετοχή του είναι μια ρομαντική μπαλάντα, με αρκετές ποιητικές εικόνες.

Ο εθνικός τελικός

Στην επιλογή της 5^ης Μαρτίου, στο Monte Caputo, με παρουσιάστρια τη Μαρίνα Μαλένη, ψήφισε 20μελής επιτροπή. Το πρώτο «ξεσκαρτάρισμα» των 43 υποψήφιων τραγουδιών είχε πραγματοποιήσει 8μελής πρωτοβάθμια επιτροπή. Δεύτερος, όπως και την προηγούμενη χρονιά, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης (CYP 1998), ενώ τρίτη η Κατερίνα Χαρτόσια. Στους υποψηφίους και ο Χάρης Αναστασίου ή Anastazio (CYP 1990).

Το φιλμάκι

Το βίντεο-κλιπ, σε σκηνοθεσία Εύης Παπαμιχαήλ και κινηματογράφηση Χρίστου Αγιομαμίτη, είναι επικεντρωμένο στην ιστορία αγάπης του Κωνσταντίνου και μια κοπέλας: οι γλάροι, τα κύματα της θάλασσας, η αμμουδιά, τα λουλούδια, το ηλιοβασίλεμα, οι βράχοι, ένα σταυρουδάκι και ένα κοχύλι, είναι τα στοιχεία που τους ενώνουν και τους χωρίζουν.

Μερικές δηλώσεις

Όπως δήλωσε στο Eurovision Flashback, παιδάκι τότε, 19 χρονών, είχε αντιμετωπίσει τη Γιουροβίζιον σαν μια τεράστια μουσική εκδρομή. Δεν είχε κανένα τρακ, καμία αγωνία, κανένα άγχος. Ήθελε απλά να βγει στη σκηνή. Νόμιζε ότι όλος ο κόσμος του ανήκε. Είχε αυθορμητισμό και όνειρα να πάει καλά. Η Ροδούλα Παπαλαμπριανού ήταν αυτή που τον εμψύχωνε. Ήθελε τη Νορβηγία να κερδίσει, με τη «Μαρινέλλα» της χώρας, Elisabeth Andreasson, κι όχι την Ιρλανδία, παρόλο που ήταν ένα κέλτικο τραγούδι στο κλίμα της εποχής (στο είδος “World Music”). Η Gina G (#1 στο Uk single charts την εβδομάδα πριν από τον διαγωνισμό) ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί, αλλά φωνητικά δεν ήταν καλή στο live. Πήρε 12 από την Ελλάδα και τη Μεγάλη Βρετανία, κάτι κοσμοϊστορικό για την εποχή, διότι το 12άρι της ήταν τότε σημείο αναφοράς. Από κάποιες χώρες, όπως η Πορτογαλία περίμενε περισσότερους βαθμούς, ενώ εξεπλάγη ευχάριστα από τις Σκανδιναβικές χώρες που ψήφισαν την Κύπρο. Απογοητεύτηκε από τη Μάλτα, με την οποία συνήθως αντάλλασσαν ψηλούς βαθμούς.

Το παρασκήνιο και το σούσουρο για το “ειδύλλιο”

Ο Morten Harket των A-HA ήταν πολύ επιβλητικός και του ενέπνεε δέος. Η Ingvild Bryn ήταν η «Ρούλα Κορομηλά» της Νορβηγίας. Το καμαρίνι του Κωνσταντίνου ήταν δίπλα σε αυτό της Ingvild. Σε ένα χιουμοριστικό διάλογο μεταξύ τους, με ποιους πέρασαν καλά, άφησε ο Morten ένα υπονοούμενο για τη Gina G, την Ισλανδή, την Πολωνή κι άλλες, και εκείνη για τον Κωνσταντίνο που είχε κλείσει το μάτι (κάτι πρωτότυπο για τότε). Την άλλη μέρα στο ξενοδοχείο είχαν έρθει οι παπαράτσι και στον κίτρινο Τύπο φιγουράριζε ως «αμόρε» της Ingrid, αν και ήταν παντρεμένη. Κατόπιν εορτής δημιούργησε ένα ευχάριστο σούσουρο για την κυπριακή συμμετοχή. Υπεύθυνος αποστολής του ΡΙΚ ο Τάσος Γεωργίου. Ήταν η αγαπημένη του από τις τρεις συμμετοχές και η πιο ανέμελη.

Οι στίχοι

Απόψε γλυκειά μου, φεγγάρι μισό

Μια κούνια που μας πάει ως τον ουρανό

Ας φύγουμ’ απ’ τη γη, κάθε της πληγή

Ας περιμένει ως την αυγή

Τούτ’ η νύχτ’, αγάπη μου, είν’ ερωτική

Μόνο για μας

Όλα τ’ αστέρια στον ουρανό

Φτιάχνουνε βαρκούλες κι’ ύστερα πέφτουν στο γιαλό

Κάνε λοιπόν όσες θες ευχές

Δε χωρά η νύχτα μας ενοχές

Ζήσε τα σκιρτήματα της χαράς

Είναι μόνο για μας

Μόνο για μας

Μόνο για μας

Όλα τ’ αστέρια στον ουρανό

Φτιάχνουνε βαρκούλες

Κάνε λοιπόν όσες θες ευχές

Δε χωρά η νύχτα μας ενοχές

Ζήσε τα σκιρτήματα της χαράς

Είναι μόνο για μας

Μόνο για μας

Μόνο για μας