Την περασμένη Κυριακή ο Άγγελος Αρχανιωτάκης, γνωστός καλλιτεχνικά ως Archangel, έδωσε συνέντευξη στην σελίδα μας για το τραγούδι που κατάθεσε για τον Ελληνικό εθνικό τελικό για την Eurovision 2025, καθώς και για την μουσική του καριέρα. Ο Archangel έγινε ευρύτατα γνωστός από την συμμετοχή του στο X-Factor αλλά και το τραγούδι του “Μαριονέτα”.
-Πως ξεκίνησε αυτή η αγάπη σου προς την μουσική;
-Από πολύ μικρή ηλικία, 2-3 χρονών, επειδή ο πατέρας μου έχει μια τεράστια συλλογή από βινύλια, έχουμε ένα δωμάτιο αφιερωμένο σε βινύλια, και μουσικά όργανα που παίζουμε και οι δύο. Θυμάμαι τον πατέρα μου να βάζει μουσική και να με έχει στην αγκαλιά του, οπότε it was meant to be. Από 4,5 χρονών ξεκίνησα drums, καθώς από μικρός προσπαθούσα να παίξω μουσική χτυπώντας ρυθμικά τις κατσαρόλες του σπιτιού μου.
Για 10 χρόνια έκανα μόνο αυτό μουσικά, και όταν θέλησα μια αλλαγή στα χρόνια της εφηβίας, που άρχισα να ανακαλύπτω το δικό μου μουσικό γούστο, ακούγοντας Troye Silvan – Blue Neighbourhood, Melanie Martinez – Cry Baby. Τότε μου ήρθε η έμπνευση για να γράφω τραγούδια, πριν σκεφτώ τον εαυτό μου ως τραγουδιστή, τον είχα σκεφτεί ως songwriter. Μου άρεσε να φτιάχνω concepts και η όλη αισθητική της σύνθεσης. Έτσι ξεκίνησα να γράφω τραγούδια στα 13 με 14 μου χρόνια, χάλια στα πρώτα χρόνια βέβαια, ξεκίνησα με αγγλικό στίχο. Από τότε έγραψα πάνω από 100 κομμάτια. Πολύς κόσμος δεν το ξέρει γιατί έχω αλλάξει το καλλιτεχνικό μου όνομα, από Aesthetic Angel έγινε Archangel μετά το X-Factor. Κάτω από αυτό το όνομα έχω βγάλει επίσημα 6 albums, ανεξάρτητα χωρίς κάποια εταιρεία, εντελώς ερασιτεχνικά, απλά έγραφα.
–Το songwriting το ανέλαβες εσύ, η μουσική όμως;
Στο youtube υπάρχει τεράστια επιλογή από free samples, ενώ χρησιμοποιούσα εφαρμογές όπου έγραφα μόνος μου τραγούδια. Μέχρι τα 22 μου όπου πήγα στο x-factor έγραφα τραγούδια χρησιμοποιώντας beats που έβρισκα online. Μετά την συμμετοχή μου στο X-Factor άρχισα να βλέπω πιο επαγγελματικά την καριέρα μου, αφού πλέον συνεργάζομαι και με άλλα άτομα.
-Πως ήρθε η ιδέα για το X-Factor;
-Ήμουν φοιτητής στην Κύπρο, στο 2ο έτος, ήμουν αρκετά lost καλλιτεχνικά, καθώς είχα αλλάξει περιβάλλον, δεν ήμουν με την οικογένεια μου και τους φίλους μου. Μου ήταν δύσκολο να προσαρμοστώ σε ένα νέο κοινωνικό σύνολο, οπότε το πέρασα λίγο περίεργα. Από τους πιο πολλούς καλλιτέχνες θα ακούσεις ότι θα γράψουν τραγούδια όταν δεν είναι καλά. Εμένα δεν λειτουργεί ακριβώς έτσι, ενώ έχω ιδέες, δεν μπορώ να πιέσω τον εαυτό μου να γράψει. Ωστόσο κρατάω τις ιδέες και τις εφαρμόζω όταν είμαι πιο χαρούμενος πια. Είχαν περάσει χρόνια που κυκλοφορούσα μόνος μου τραγούδια και ο χρόνος μου ήταν αφιερωμένος σε αυτό αποκλειστικά, μάλιστα μέσα σε μια χρονιά είχα κυκλοφορήσει 3 albums.
Είχα σκεφτεί να σταματήσω, να κάνω ένα διάλλειμα, ώσπου ένας φίλος μου από την Κύπρο μου έστειλε ένα post του X-Factor στο instagram που έλεγε ότι θα γίνει το X-Factor και θα έχει 2 νικητές. Θυμάμαι αρχικά δεν είχα αυτοπεποίθηση, ωστόσο ο φίλος μου από την Κύπρο, με παρότρυνε να λάβω μέρος, λέγοντας μου “αν δεν έστελνες συμμετοχή και σου λέγανε πως θα περνούσες αν έστελνες, πως θα ένιωθες;” και με έβαλε σε σκέψη. Έτσι το επόμενο πρωί ξύπνησα, χωρίς να φτιαχτώ, με σκοπό να φτιάξω ένα video για την συμμετοχή μου, σκεπτόμενος πως δεν έχω να χάσω κάτι. Σε αυτό το video ερμήνευσα ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι μου, καθώς ετοίμαζα ένα album τότε. Τραγούδησα acapella το κομμάτι μου και μετά από 4 ημέρες με παίρνουν τηλέφωνο από το X-Factor, την ώρα που έπαιζα playstation με την κολλητή μου (γέλια!), μου είπαν ότι τους άρεσα πολύ και μου ζήτησαν 5 κομμάτια για την οντισιόν. Από την λίστα που έστειλα επιλέχθηκε το creep. Στην οντισιόν πήγα με μια ψυχολογία ότι δεν θα περάσω, αλλά κατάφερα να πάρω 3 ναι από τους κριτές! Έπειτα πέρασα στα bootcamps όπου ήταν η πιο ακραία φάση του παιχνιδιού, παραλίγο να τα παρατήσω γιατί κόλλησα COVID και είχαμε 2 ημέρες γυρισμάτων. Την πρώτη ημέρα ήμουν εντάξει, την δεύτερη όπου θα μάθαινα με ποιο κριτή θα συνέχιζα, δεν ήμουν καλά. Στην φάση των chairs είπα το “No time to die”, ήταν η φάση του παιχνιδιού που άρχισα να έχω αυτοπεποίθηση.
-Έχεις αποκτήσει αρκετό fan base από το X-Factor; Σε σημείο που να σε ικανοποιεί;
Γενικά υπάρχει μια λάθος πεποίθηση ότι αν πας σε ένα reality αυτό θα σου φτιάξει μια καριέρα. Αυτό δεν συμβαίνει, συνήθως ο κόσμος σε ξεχνάει σε ένα χρόνο, αυτό είναι περίεργο να το βιώνεις όσο και να σε προετοιμάζει κάποιος. Στο παιχνίδι είχαμε πάρα πολύ στήριξη από την coach μας την Μαρίζα Ρίζου, που μας έδωσε πάρα πολλές συμβουλές και μια από αυτές ήταν, μην πιστεύετε πως μετά το X-Factor θα έχετε καριέρα, έχετε πολύ μεγάλο δρόμο μπροστά σας. Όσο και να μας προετοίμασε το βιώνεις πολύ περίεργα, είναι σαν να είσαι σε έναν άλλο κόσμο και ξαφνικά να προσγειώνεσαι στην πραγματικότητα. Οπότε απάντηση είναι όχι, αλλά το Χ-Factor μου έδωσε μια ώθηση, με έμαθαν πολλά άτομα από αυτό, και το μεγαλύτερο push που μου έδωσε είναι ότι με πήραν στα σοβαρά, καθώς όσο ταλέντο και να έχεις, άμα δεν μπεις στο mainstream δεν θα πει εύκολα κάποιος “α αυτός έχει ταλέντο”, χρειάζεται να γίνει δυστυχώς. Οπότε το X-Factor με έβαλε σε ένα δρόμο που θα με βοηθήσει να χτίσω ένα fan base. To πως θα το χτίσω εξαρτάται από εμένα, έχει να κάνει με το υλικό που θα βγάλω προς τα έξω.
-Ξέρουμε πως έχεις λάβει μέρος στην διαδικασία του εθνικού τελικού για την Eurovision. Μίλησε μας για το τραγούδι που έστειλες. Το έχεις γράψει εσύ; Tι στυλ είναι;
-Αρχικά να πούμε πως αυτό το τραγούδι δεν ξεκίνησε με προορισμό την Eurovision αλλά ένα άλλο project. Αυτή την περίοδο γράφω ένα EP το οποίο είναι αρκετά experimental μουσικά. Το τραγούδι που κατέθεσα αλλά και όλο το EP είναι σαν να ακούς musical με στοιχεία ηλεκτρονικής μουσικής, ένας συνδυασμός tecno με στοιχεία κλασικής και ορχηστρικής μουσικής. Θυμίζει λίγο το “Μαριονέτα”, απλά η “Μαριονέτα” είναι περισσότερο pop με θέατρο, ενώ αυτό που κατέθεσα είναι περισσότερο experimental, σαν να ακούς 4 τραγούδια ταυτόχρονα. Πιστεύω το feeling όταν ακούς πρώτη φορά το τραγούδι είναι πολύ παρόμοιο με το “Ζάρι” της Μαρίνας Σάττι.
-Αρκετοί όταν άκουσαν για πρώτη φορά το “Ζάρι” το κατέκριναν και αρκετοί το λάτρεψαν…
Το ίδιο συμβαίνει και με το τραγούδι μου θεωρώ, αρκετοί μπορεί να πουν πως είναι δημιουργικό και original, ενώ αρκετοί μπορεί να νιώσουν μπερδεμένοι γιατί το τραγούδι αλλάζει ύφος και πηγαίνει από το ένα άκρο στο άλλο. Πιστεύω πως το τραγούδι θα έχει mixed reactions από το κοινό. Το τραγούδι θα έχει Ελληνικό στίχο, κάτι που πολύ δεν θα περίμεναν, γιατί και το project του EP είναι όλο σε Ελληνικό στίχο. Πριν πάρω την απόφαση να στείλω το τραγούδι για την Eurovision σκέφτηκα μια ολόκληρη εβδομάδα αν θέλω να το κάνω, γιατί έχει πολύ ρίσκο το συγκεκριμένο κομμάτι, δεν είναι safe, oύτε το ακούς και λες Eurovision. Προσπάθησα να γράψω και ένα demo για αυτό τον σκοπό (την Eurovision) αλλά δεν μου βγήκε, ένιωθα πως δεν είχε άποψη αυτό που πήγα να κάνω, το βαριόμουν, ένιωθα πως έγραφα κάτι που έχει ξανακουστεί. Οπότε προτίμησα να πάω με κάτι που θα έχει ρίσκο αλλά εγώ θα είμαι περήφανος για αυτό, και θα είναι κάτι που αντιπροσωπεύει την εικόνα μου και την πορεία μου την καλλιτεχνική. Δεν το κάνω μόνο γιατί θέλω να πάω στην Eurovision αλλά και γιατί θέλω να διαφημιστώ προφανώς. Στο τέλος της ημέρας είμαστε brand καλλιτέχνες, όχι απλοί καλλιτέχνες οπότε it had to be stated.
-Θεωρείς πως υπάρχει ένα είδος μουσικής που είναι περισσότερο Eurovision-ικό, που έχει δηλαδή περισσότερες πιθανότητες να πάει καλά στην Eurovision, και αν συμφωνείς με αυτό.
Θεωρώ ότι το Eurovision-ικό αλλάζει με τα χρόνια, πχ από το 2010 έως το 2020 επικρατούσε το euphoric pop, να έχει την χορογραφία του κτλπ. Τώρα έχουμε έρθει στην φάση του εναλλακτικού, του Experimental. Αυτά που ξεχωρίζουν, όχι απαραίτητα αυτά που κερδίζουν έχουν μια πιο ιδιαίτερη πρόταση. Για αυτό τον λόγο πήρα αυτή την απόφαση, νιώθω ότι είναι πιο αποδεκτό στην Eurovision πλέον να έρθεις με κάτι πιο περίεργο. Νιώθω πως η Eurovision είναι ο ιδανικός χώρος για να εκφράσω την δημιουργικότητα μου.
-Ποια είναι η αγαπημένη σου συμμετοχή στην Eurovision;
Από Ελληνικές συμμετοχές μου άρεσε πολύ το “My number one” της Παπαρίζου αλλά ήμουν και team “Ζάρι”, από ξένες περισσότερο το Tattoo της Loreen αλλά και το Cha Cha Cha του Käärijä. Με την Eurovision έχω αρχήσει να ασχολούμαι πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια κυρίως.
-Έχεις φανταστεί πως θα παρουσιαστεί σκηνικά η συμμετοχή σου;
Βέβαια, έχω φανταστεί να υπάρχει ένα στοιχείο τύπου “Φάντασμα της Όπερας” συνδυαστικό με tecno cyber punk fashion. Θέλω μια μεγάλη χορογραφική ομάδα πάνω στην σκηνή ιδεατά, θα ήθελα να έχω το δικό μου moment πάνω στην σκηνή, να χορέψω, αυτά προς το παρόν.
-Μπορείς να μοιραστείς το μήνυμα του τραγουδιού;
Επειδή θα είναι το πρώτο τραγούδι του EP, δίνει μια γενική εικόνα για τα θέματα που θα συζητηθούν στο EP. Το γενικότερο μήνυμα είναι ότι οι άνθρωποι προσποιούμαστε πάρα πολύ στην ζωή μας χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Κάτι που πολύ συχνά είναι μια ασπίδα, ένας μηχανισμός άμυνας, όσο και αν δεν μας αρέσει.
+ There are no comments
Add yours