Συνέντευξη Τύπου στο Χίλτον
Από τις 15 Ιουλίου του 2008 είχε ανακοινωθεί η ανάθεση στον Σάκη Ρουβά, με στόχο «όπως λένε οι κακές γλώσσες» να «κοπεί η φόρα» σε άλλες δισκογραφικές εταιρείες από το να εμπλακούν στη διαδικασία επιλογής. Η Ελλάδα έγινε, λοιπόν, η πρώτη χώρα που ανακοίνωσε τον εκπρόσωπό της. Στις 12 Φεβρουαρίου, ημέρα Πέμπτη, στο Χίλτον έγινε η «ταραχώδης» συνέντευξη Τύπου, όπου παρουσιάστηκαν τρία τραγούδια, όλα σε σύνθεση Δημήτρη Κοντόπουλου, ενώ την επιμέλεια είχε αναλάβει εξ ολοκλήρου ο Φωκάς Ευαγγελινός. Δύο μέρες πριν είχαν δοθεί στη δημοσιότητα τα ονόματα των συντελεστών, οι τίτλοι, καθώς και κάποιες πληροφορίες για το ύφος των τραγουδιών (το “This is our night” χαρακτηρίστηκε ως “επιβλητικό ποπ-χορευτικό κομμάτι”). Συντονίστριες της συζήτησης οι αδελφές Μαγγίρα. Σχεδόν άπαντες οι δημοσιογράφοι χειροκρότησαν με ενθουσιασμό το «This is our night», δίνοντας από νωρίς τον τόνο και κάνοντας τον συνθέτη να χαμογελά σαρδόνια. Φυσικά είναι οι ίδιοι που, μετά την 7η θέση, «κατακεραύνωσαν» το τραγούδι, με το υποσυνείδητο μήνυμα για βραβείο. «Δεν θα πω πολλά. Πάω για πρωτιά!», δήλωνε ο Σάκης.
Τα παραλειπόμενα της συνέντευξης Τύπου
Το μιντιακό ενδιαφέρον ήταν – όπως αναμενόταν – ιδιαίτερα υψηλό με τις εκπομπές life-style και ελαφρού κουτσομπολιού, τους πανελίστες και διάφορους καλεσμένους να ασχολούνται από το πρωί έως το βράδυ επί παντός του επιστητού, από το ποια είναι η στιχουργός Αλεξάνδρα Ζάκκα του ενός τραγουδιού, μέχρι το πώς θα εμφανιστεί ο Σάκης, αν θα σκίσει μπλουζάκι ή θα κάνει κωλοτούμπες, απορία της Κατερίνας Σουλιώτη, στην οποία αφαίρεσε το λόγο η Μπέττυ Μαγγίρα, λέγοντάς της πως απαγορεύεται ο διάλογος. Ιστορία έγραψε η απορία της δημοσιογράφου, όταν ακούστηκε ότι κάποιοι στιχουργοί είναι Αυστραλοί: “Μα καλά έπρεπε να ψάξετε σε άλλο πλανήτη;” (σ. σ. σε άλλη ήπειρο εννοούσε προφανώς)… Ειρήσθω εν παρόδω, ο μεν Cameron Giles-Webb είναι πρόεδρος της Gusto Music, ο δε Craig Portelis, έχει υπάρξει συνθέτης και παραγωγός μεγάλων ονομάτων (Ozzy Osbourne, Guns N’Roses, Cher, Billy Idol, Richie Sambora). Αμφότεροι είναι Ελληνο-Αυστραλοί.
Ο Τύπος υπερβάλλει όπως πάντα
«Μια Σουλιώτι(σσα) κήρυξε τον… ανένδοτο στο μονοπώλιο του SAKIS», ήταν η αντίδραση μιας εφημερίδας που χαρακτήρισε τη συνέντευξη ως: «Του… Κίτσου η μάνα κάθεται πάνω στη Γιουροβίζιον, τη μια κοιτάει το βουνό… την άλλη τον Κιρκόροφ κι αναρωτιέται και γελά: Σάκη μου… το μπλουζάκι σου θα το σκίσεις στη Γιουροβίζιον; Ορέ που πάμε; Μπερδέψαμε τα σοβαρά με τα σοβαροφανή, τα μπλουζάκια με τα στιχάκια και κάναμε το πανηγυράκι… Μέγαρο Μουσικής με… βαρύγδουπες δηλώσεις!» και «Στα 5 λεπτά μας πήρε ο ύπνος. Νομίζαμε ότι βρισκόμασταν σε συνέντευξη τύπου της Μαρίας Φαραντούρη. Τέτοια σοβαροφάνεια στην ατμόσφαιρα!», τα έξοδα που θα κάνει η ΕΡΤ, πόσο κόστισε η χλιδάτη επιλογή, αν θα γίνει η όχι promo tour, ποιοι άλλοι θα είναι επί σκηνής, αν ο στίχος θα έπρεπε να είναι ελληνικός ή αγγλικός κλπ. κλπ. Ο Σάκης είπε τελικά πως θα δώσει βαρύτητα στη φωνή του («Από φωνή κορμάρα ο Σάκης»), ενώ το τελικό σλόγκαν ήταν: «Στη Μόσχα, αδερφές μου… στη Μόσχα», παραφράζοντας την περίφημη φράση από τις «Τρεις Αδερφές» του Τσέχωφ!
Ο εθνικός τελικός
Η επιλογή, με τίτλο «POP UP» πραγματοποιήθηκε στο Αθηνών Αρένα στις 18 Φεβρουαρίου, με παρουσιάστριες τις αδελφές Μαγγίρα. Η βραδιά ξεκίνησε δείχνοντας σκηνές από την πολύχρονη καριέρα του Σάκη Ρουβά, με έμφαση στη Γιουροβίζιον (συμμετοχή 2004, παρουσίαση 2006). Πριν αρχίσει το διαγωνιστικό μέρος (σε full play-back, για να μην αδικηθεί κάποιο τραγούδι, όπως είπαν) ερμήνευσε ένα medley από τις πρόσφατες επιτυχίες του. H συμμετοχή της επιτροπής στο αποτέλεσμα ήταν 40% και του κοινού 60%. Στους ειδικούς βρίσκουμε γνωστά και – ως επί το πλείστον – ανακυκλούμενα πρόσωπα: Αντώνης Ανδρικάκης, Δημήτρης Γόντικας, Λίτσα Πισκερά, Γιώργος Κύβελος, Μίμης Πλέσσας (πρόεδρος), Στέλλα Φλωρά (από το διαδικτυακό τόπο ESCtoday) και Όλγα Παυλάτου. Βασικός χορηγός ήταν το Conn-X, με ένα έξυπνο logo: «ΕΣΣΔ: η Ελληνική Συμμετοχή Στο Διαγωνισμό». Δευτερευόντως στήριξαν οι Ολυμπιακές Αερογραμμές (προ ιδιωτικοποίησής τους) και η Trident (και άλλες εταιρείες που δεν ακούστηκαν τόσο). Τις 200.000 Ευρώ που κόστισε η βραδιά κάλυψαν εξ ολοκλήρου οι χορηγοί.
Εθνικού τελικού συνέχεια
Η πολύ πρωτότυπη παρουσίαση περιείχε μια αναδρομή στη Γιουροβίζιον («Ασπρόμαυρη βουτιά στο μέλλον»), με διαφορετικό concept ανά δεκαετία: τα πρώτα χρόνια έγινε μια ανάπλαση κάθε χρονιάς με τη βοήθεια δύο γιγαντιαίων τηλεοράσεων (με σεμεδάκι της γιαγιάς πάνω τους), ενώ από κάτω έβγαινε λεζάντα με το νικητή κάθε χρονιάς, τον οποίο υποδύονταν, ανάλογα ενδεδυμένες, οι αδελφές Μαγγίρα («Καλές, αλλά δεν είναι Γιουροβίζιον, είναι επιθεώρηση, είναι βαριετέ»). Από το 1964 και εξής τραγουδούσαν live με την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, υπό τη διεύθυνση του Ανδρέα Πυλαρινού, ενώ το 1968, όπως και στην πραγματική Γιουροβίζιον, μπήκε χρώμα στις οθόνες μας. Παραδόξως πως, δεν τραγούδησαν τις δύο ισπανικές νίκες του 1968 και του 1969, αν και τα κείμενα, αλλά και όλη η ιδέα ήταν του γνωστού ισπανόφιλου Γιώργου Καπουτζίδη. Τα ’70’s περιείχαν εκτός από την ορχήστρα και χορευτικό (του Φωκά Ευαγγελινού), με τη συμμετοχή σε ορισμένα από αυτά και των δύο παρουσιαστριών. Μόνη ατυχής στιγμή η παρωδία της νίκης της Γαλλίας το 1977 ως “Μόνα Λίζα”, μάλλον για να τονιστεί η δική μας απώλεια της νίκης εκείνη τη χρονιά. Τη δεκαετία του ’80 έκαναν σχολιασμό, κάπως κακεντρεχή, των video των νικητών, ενώ για τα ’90’ς εννέα νέοι καλλιτέχνες (Αλέξανδρος Γούδας, Στεφανία Ρίζου, Δήμητρα Μαστορίδου, Φιόνα Τζαβάρα, Αδριανός Νόνης, Γιάννα Τερζή-GRE 18, Ειρήνη Ψυχράμη, Σοφία Στρατή, Kelly K.), κάποιοι από τους οποίους ήταν υποψήφιοι είτε για την Ελλάδα, είτε για την Κύπρο, ερμήνευσαν τα νικητήρια τραγούδια, όμορφα διασκευασμένα. Τέλος, τα naughties (η πρώτη δεκαετία του αιώνα που διανύουμε) είχαν μια ποικιλία στην παρουσίαση: από την ατμοσφαιρική αναπαράσταση της Δανικής νίκης το 2000 με πράσινα λαμπάκια, σε μια προβολή video με την τεχνολογική εξέλιξη, που καθρεπτίζεται σε κάθε διοργάνωση της Γιουροβίζιον, με έμφαση στους νικητές κάθε χρονιάς και κατάληξη στο «Secret combination».
Καλομοίρα και Hadise ως guest stars
Η Καλομοίρα, παρά τις έντονες φήμες και την παραφιλολογία ότι δεν συμφώνησε με την ΕΡΤ, τελικά εμφανίστηκε, παρουσιάζοντας τραγούδια στα αγγλικά (το Just Dance της Lady GaGa και το When I grow up των Pussycat Dolls) και μία r’n’b εκδοχή του “Secret Combination” που εκτέλεσε μαζί με τους Master Tempo. Ως γκάφα των αδερφών Μαγγίρα σημειώθηκε η ερώτησή τους: «Πόσο άλλαξε η ζωή σου μετά τη Γιουροβίζιον;». Η Καλομοίρα απάντησε: «έμαθα να είμαι πιο δυνατή», αποφεύγοντας να επαναλάβει ότι η ίδια είχε πληρώσει για το ξενοδοχείο της, όπως είπε σε παλαιότερη συνέντευξη. Ακολουθήσε η συμμετοχή της Κύπρου και τα τρία υποψήφια τραγούδια του Σάκη. Πριν από το κάθε ένα προβλήθηκε ένα μίνι αφιέρωμα στους τρεις άνδρες της εκπροσώπησης μας, τον Δημήτρη Κοντόπουλο, τον Φωκά Ευαγγελινό και τον Σάκη Ρουβά. Μόλις ολοκληρώθηκε το τρίτο, οι Μαγγίρες αναφώνησαν: «αποθέωση!». Μετά το medley και, όσο διαρκούσε η εικοσάλεπτη ψηφοφορία, εμφανίστηκαν οι καλεσμένοι, οι συμμετοχές του Ηνωμένου Βασιλείου, του Μαυροβουνίου, της Τουρκίας (ναι, η Hadise, της οποίας τόσο σχολιάστηκε η εμφάνιση, το ντύσιμο και τα τσαλίμια, πριν της ρίξουν το «ανάθεμα», όταν σε επίσκεψη-αρπαχτή στην Κομοτηνή, στα πλαίσια του promo tour μίλησε για Τουρκική μειονότητα της Θράκης και ανέφερε ότι την επόμενη μέρα θα πήγαινε στη «Μακεδονία», εννοώντας την ΠΓΔΜ· κάπως έτσι έχασε το 12άρι ή έστω το 10άρι της Ελλάδας), η Λευκορωσία και η Μάλτα. Μετά τη λήξη της ψηφοφορίας είδαμε μια μικρή συνέντευξη από τα μέλη της επιτροπής, που είπαν, όπως πάντα εξάλλου, γενικότητες. Ο Μίμης Πλέσσας, καίριος όπως πάντα, ύμνησε την ΕΡΤ, η οποία από τότε που πήρε το θεσμό στα σοβαρά, πηγαίνει κάθε χρόνο καλά. Ο Γιώργος Κύβελος αποκάλυψε πως ψήφισε το «Right on time», ενώ η Στέλλα Φλωράς διαβεβαίωσε ότι έδινε όχι τη δική της προσωπική ψήφο, αλλά αυτή των επισκεπτών του ESCtoday. Τη συγκεκριμένη ιδιοκτήτρια βιβλιοπωλείου καυτηρίασε ένα τηλεπεριοδικό, διότι το site δεν γράφει FYROM, αλλά FYR Macedonia. Η βραδιά έληξε με την ανακοίνωση του αποτελέσματος από το Μίμη Πλέσσα, τις ευχές του για το Σάκη, «που ούτε παραγγελία να τον είχαμε» και την ελπίδα του «να πείτε σε όλους ‘This is our night’, όταν θα είσαστε στη Μόσχα». Στο 51, 2% έφτασε η θεαματικότητα, ενώ 15.000 Ευρωπαίοι παρακολούθησαν ζωντανά μέσω διαδικτύου.
Ο Τύπος, οι ειδήμονες και διάφορα παρατράγουδα
Σχολιάστηκε η ίωση που ταλαιπωρούσε τον Σάκη τη βραδιά της επιλογής, ο επαγγελματισμός του και άλλα: «Η νύχτα του Σάκη», «Ήταν η δική του βραδιά», «Στη Μόσχα, είναι η βραδιά μας!», «Sak Attack», «Sakiiiiiii!», «Οι αδερφές Μαγγίρα τίμησαν για άλλη μια φορά το Τριώδιο», «Eurovision σαν τσιχλό-φουσκα (διότι ο χορηγός μοίραζε έξω από το Αθηνών Αρένα τη νέα γεύση τσίχλας με καρπούζι)», «Κινέζικα στο οτοκιού» (ήταν οι ξένοι τίτλοι των τραγουδιών γραμμένοι στα ελληνικά, για να τους διαβάζουν πιο εύκολα οι παρουσιάστριες), «Είναι εμφανές ότι ο Σάκης μεγάλωσε. Βρίσκεται σε εκείνη τη λεπτή κόκκινη γραμμή που, μόλις την περάσεις, το Σάκης γίνεται Δάκης». Με την ίδια χιουμοριστική διάθεση ακούστηκαν προτάσεις όπως να στέλναμε Βασίλη Καρρά με το «Νύχτα ξελογιάστρα» και μπαλέτο από πέντε λουλουδούδες και όλη την Ευρώπη να πηγαίνει για αντιλυσσικό ορό ή τον Χατζηγιάννη να μοιράζει router και κινητά, μήπως μαζέψει καμιά ψήφο παραπάνω. Λίγες μέρες μετά η Ελένη Καραϊνδρου, σε ερώτηση αν την ενδιαφέρει ή της είναι αδιάφορο ποιο τραγούδι θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Γιουροβίζιον, δήλωσε: «Όλο αυτό το πανηγυράκι ήταν για μένα εξαιρετικά βαρετό». Ένα παρατράγουδο συνέβη στην Κύπρο, με τις σχέσεις ΕΡΤ και ΡΙΚ να δοκιμάζονται, όταν για πρώτη φορά τη μετάδοση της επιλογής έκανε το MEGA Κύπρου, μετά από συντονισμένες ενέργειες των Γιώργου Χουλιάρα και Χρήστου Παναγόπουλου. Φυσικά δεν έλειψε και το δηλητήριο: «Από το πάνελ έρχομαι… Λαμπρά μεγαλεία για τον εγχώριο πανελοσουσουδισμό η ΕΡΤική γιουροβιζιονική καρναβαλοπανήγυρις», «Έλαμψε από λούσο, παγέτα και ξανθή ανταύγεια ο αχανής χώρος του Αθηνών Αρένα. Άναψαν τα χοντρά πούρα στα μπροστινά τραπέζια κ. ο. κ.», εξάλλου ήταν καλεσμένες όλες οι «πρωινατζούδες και μεσημεριανούδες».
Στη Μόσχα, αδερφές μου, στη Μόσχα
Το τραγούδι έφυγε με τους καλύτερους οιωνούς και συνοδεύτηκε από ένα καλό promo tour κόστους 1, 2 εκατομμυρίων Ευρώ, σε αρκετές χώρες (εξάλλου ο Σάκης βαφτίστηκε από τον αρμόδιο Υπουργό, Κώστα Μαρκόπουλο «Πρεσβευτής της Ελλάδας για τον Τουρισμό»), όπου του γινόταν υποδοχή σούπερ-σταρ, φυσικά πήρε και την ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη, κάτι που έχει γίνει άτυπος θεσμός από το 2004, δυστυχώς όμως η αλαζονεία και ο σνομπισμός της ελληνικής αποστολής (ήδη από την επιλογή ακούστηκε πάμπολλες φορές ότι πάμε για τη νίκη), οι δηλώσεις του Σάκη ότι ο Νορβηγός θα κερδίσει… μια άλλη χρονιά και ότι η Ελλάδα θα διοργανώσει τον διαγωνισμό το 2010, στάση που έψεξε διακριτικά μέχρι και ο Ηλίας Ψινάκης (“Ε, για να το λέει, κάτι θα ξέρει”, για να προσθέσει “Εγώ είδα τον Σάκη να κάνει δημόσιες σχέσεις. Δεν είναι δουλειά του καλλιτέχνη αυτή”), το άθλιο στήσιμο επί σκηνής, με το μηχάνημα-φέρετρο με την ελληνική σημαία, το σκοτεινό βάψιμο Σάκη και χορευτών, τα προβλήματα και οι πτώσεις στις πρόβες (ακόμα και στην generale που είδαν οι επιτροπές), το γεγονός ακριβώς ότι επέστρεψαν οι επιτροπές, για να γίνει μια στροφή στην ποιότητα (και επιπλέον να «χτυπηθεί» το ανατολικό μπλοκ και να γυρίσει το φεστιβάλ στη Δύση) οδήγησαν στη, μη αναμενόμενη, απογοητευτική έβδομη θέση και τη δήλωση μεταμέλειας του Σάκη που ζήτησε συγγνώμη από τον ελληνικό λαό, σώζοντας έτσι τουλάχιστον τα προσχήματα. Η αλήθεια είναι ότι αν ψήφιζε μόνο το κοινό, θα ερχόμασταν 5οι (οι επιτροπές τον έφεραν 11ο), όπως επίσης, πικρή αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη, ενοχλημένη από τις συνεχείς επιτυχίες της Ελλάδας, την τιμώρησε (“7ος στην Ευρώπη, πρώτος στις καρδιές μας”), έλεγαν κάποιοι δημοσιογράφοι. Έτσι, αν δεν υπήρχαν οι γειτονικές χώρες, η Ελλάδα θα ερχόταν περίπου 14η με 15η! Για την ιστορία, από τον ημιτελικό προκρίθηκε ως 4ος. Σχολιάστηκε επίσης η πολύπλοκη χορογραφία, η οποία υποστηριζόταν με έναν μηχανισμό, αλλά και η μέτρια παραγωγή και ενορχήστρωση. Όλα αυτά τα ζητήματα αναλύθηκαν κατά κόρον από τα ιδιωτικά κανάλια και τις εφημερίδες για αρκετό καιρό μετά τη Γιουροβίζιον. Το λευκό του ρούχο είχε επιμεληθεί η Σήλια Κριθαριώτη. Δεν γνωρίζουμε ποιος τον συμβούλεψε να “ψηθεί” τόσο στο solarium ή να ψεκαστεί με την ειδική μπογιά. Οι χορεύτριές του, πάντως, ήταν Σουηδικής καταγωγής (Anna Maria Margrethe Nilsson, Anna Maria Andersson) και οι χορευτές Έλληνες (Γιώργος Παπαδόπουλος-χορευτής GRE 12, Νίκος Μαριάνος-καλλιτεχνικός διευθυντής SMR 19).
Αρνητική ενέργεια
Υπήρχε έντονα αρνητικό κλίμα: σε συνέντευξη Τύπου στη Μόσχα Δανός δημοσιογράφος του έκανε αήθη επίθεση σχετικά με την παρουσία του Philip Kirkorov στη ρωσική επιτροπή και τη φιλική τους σχέση, την ίδια ώρα ακριβώς που ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεξιωνόταν τον Νορβηγό, Λευκορωσικής καταγωγής, Alexander Rybak, ο οποίος επιπροσθέτως έμενε (όπως και οι Patricia Kaas και Andrew Lloyd-Weber) σε πολυτελείς βίλες που τους είχε παραχωρήσει ο ίδιος και όχι στα διαπιστευμένα ξενοδοχεία. Τελικά ο Kirkorov απομακρύνθηκε από την επιτροπή, για να μην θεωρηθεί στημένο το αποτέλεσμα. Άλλος δημοσιογράφος τον ρώτησε αν όντως τραγουδά ο ίδιος ή αν τον ντουμπλάρει ο Άλεξ Παναγή, κάνοντας τον Σάκη να χάσει την ψυχραιμία του. Στο Κέντρο Τύπου δεν παιζόταν το τραγούδι, ενώ πολλοί φαν, απογοητευμένοι που το πάλαι ποτέ σύμβολο του σεξ πλασαριζόταν πλέον ως ευτυχής οικογενειάρχης και πατέρας, έκαναν όπου σταθούν κι όπου βρεθούν πικρόχολα σχόλια για τον ίδιο και την καριέρα του. Reality και μάλιστα του χειρίστου είδους είδαμε από τη Νορβηγική αποστολή, η αρχηγός της οποίας διάβασε σε συνέντευξη Τύπου μια επιστολή την οποία υποτίθεται ότι έστειλε στην ίδια (!) η Λευκορωσίδα γιαγιά του Rybak, την οποία ο νεαρός δεν είχε συναντήσει ποτέ στη ζωή του. Η κοροϊδία σε όλο της το μεγαλείο…
Μερικές ακόμα πληροφορίες
Παρόλο που το τραγούδι θεωρήθηκε αποτυχημένο (για τις προσδοκίες που υπήρχαν), ωστόσο ανέβηκε ψηλά στα charts (#1 στο ελληνικό Billboard και Airplay, #2 στο ελληνικό Τοπ 40 και το κυπριακό airplay), ενώ μπήκε και στα αντίστοιχα της Σουηδίας (#30), Ουκρανίας, Ισλανδίας, Λιθουανίας και Ρωσίας (#265). Η αλήθεια είναι πως, όσα τραγούδια της Ελλάδας δεν έχουν έστω ένα ελάχιστο έθνικ ηχόχρωμα, δεν πηγαίνουν και τόσο καλά, χωρίς να λείπουν και οι εξαιρέσεις σε αυτό. Το βίντεο-κλιπ έφερε την υπογραφή της Ουκρανής Katya Tsaryk, η οποία είχε σκηνοθετήσει και το φιλμάκι του “Shady Lady” με την Ani Lorak. Μετά από ένα φωτορεπορτάζ του MAD και ένα preview από την ΕΡΤ στις 10/3, η επίσημη κυκλοφορία του έγινε δύο μέρες μετά. Η ελληνική διασκευή έφερε τον τίτλο “Πιο δυνατά”.
Επίμετρο: Σάκης ή Δασκαλάκης;
Τι σχέση μπορεί να έχει ο καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Επιστήμης Υπολογιστών του ΜΙΤ Κωνσταντίνος Δασκαλάκης με τον Σάκη Ρουβά; Το εξηγεί με δικά του λόγια: «Το 2009 αποφασίζει ο διεθνής οργανισμός επιστήμης των υπολογιστών ACM να μου δώσει το βραβείο καλύτερης διδακτορικής διατριβής στην επιστήμη των υπολογιστών. Η ανακοίνωση έγινε συγχρόνως με τη Eurovision, όπου εκείνη τη χρονιά ο Σάκης Ρουβάς είχε αντιπροσωπεύσει την Ελλάδα και όλος ο κόσμος περίμενε με αγωνία ο Σάκης να πάρει το πρώτο βραβείο. Δυστυχώς ο Σάκης δεν πήρε το πρώτο βραβείο και υπήρχε μία γενική κατήφεια στους Έλληνες. Κάποιος στο Τwitter, τον οποίο δεν γνωρίζω, έστειλε ένα tweet στους φίλους του νομίζω, το οποίο έλεγε “Σάκης ή Δασκαλάκης” και γράφει ένα μικρό μήνυμα τύπου “ρε παιδιά, τι χώρα είμαστε εμείς που κλαίμε που δεν πήραμε το βραβείο στη Eurovision αλλά δεν χαιρόμαστε που πήραμε το καλύτερο βραβείο στην επιστήμη των υπολογιστών”. Μετά από αυτό το tweet, λοιπόν, ένας blogger, μάλλον φοιτητής του Πολυτεχνείου, έγραψε ένα ίδιο post με τα ίδια παράπονα, με αποτέλεσμα αυτό να διαδοθεί και εγώ να γίνω γνωστός στους Έλληνες»!
Ο Σάκης όμως βγήκε 5ος στο κοινό και αυτό έχει εν τελεί σημασία
Οι μιλημενες επιτροπές προσωπικά ποτέ δεν με ενδιέφεραν!
Όλα φταίξανε πάλι, αλλά κανείς δεν λέει ότι και το This Is Our Night δεν ήταν και κανένα τραγούδι που να άξιζε πρωτειά. Ένα τραγούδι σαν όλα τα άλλα του Κοντόπουλου ήταν, πλαστικοποιημένο και ανέμπνευστο. Μια χαρά ήταν η 7η θέση για το συγκεκριμένο τραγούδι. Επίσης, όταν έρχεσαι 3ος τη μια χρονιά, και τολμάς να ξαναπάς, φροντίζεις να είσαι σίγουρος ότι έχεις ένα τραγούδι πολύ καλύτερο από το προηγούμενο και κυρίως ότι θα παρουσιάσεις κάτι εκτός του κόσμου τούτου να μείνουν όλοι άφωνοι. Όχι πως το Shake It ήταν καμιά τραγουδάρα, αλλά είχε κάτι φρέσκο που σε κέρδιζε. Ίσως το έθνικ στοιχείο που επιμένω ότι είναι το πιο βασικό μουσικό ατού της Ελλάδος και το έχει εγκαταλείψει τα τελευταία χρόνια. Επίσης, παρόλο που το στήσιμο του shake it δεν είχε σκηνικά, κατά τη γνώμη μου, ήταν πιο to the point από τον αχταρμά του 2009. Δεν πειράζει, όπως και να ‘χει είναι ωραία κληρονομιά στην ιστορία του διαγωνισμού το ότι είχαμε για εκπρόσωπο τον Σάκη εις διπλούν.
Δε νομίζω οτι μας εφταιξαν οι ξένοι. Δικαιοτατη έβδομη θεση, και αυτή χάρη στο πακέτο τραγούδι-παρουσια-αναγνωρισιμότητα, γιατί αλλιώς κατ εμε και πιο χαμηλά αξιζαμε σε μια τόσο δυνατή χρονιά. Ακόμα περιμένω να ακούσω τραγούδι του Κοντόπουλου που θα μου αρέσει ιδιαίτερα.
Οι εποχές που ακόμα και έναν γαϊδαρο που κλάνει να στέλναμε, χτυπούσαμε τοπ 10. Δεν τις νοσταλγώ καθόλου. Ειδικά οι δύο συμμετοχές του Ρουβά (2004 και 2009) είναι ίσως από τις χειρότερες (για τα γούστα μου).
Παρεμπιπτόντως, θεωρώ το 2009 ίσως την καλυτερη χρονιά, όσον αφορά τα τραγούδια, τα τελευταία 10 χρόνια.
1. Βοσνία 12/12
2. Γαλλία 12/12
3. Εσθονία 12/12
4. Πορτογαλία 10+/12
5. Αρμενία 10/12
Υπάρχουν λάθη στο άρθρο. Η ανάθεση δεν έγινε τέλη του 2008 αλλά ανακοινώθηκε επίσημα 15 Ιουλίου του 2008 (πρώτη φορά τόσο νωρίς).
Επίσης στην τηλεψηφοφορία (televoting) του Μαΐου στο μεγάλο τελικό ήρθε 5ο το τραγούδι μας και όχι 4ο. Τέλος, ήταν ένα κακό ποπ τραγούδι και αυτό είχε σχολιαστεί από την πρώτη μέρα παρουσίασής του (όλοι έλεγαν “μα γιατί δεν κράταγε το Και σε Θέλω Που ήταν εκατό σκάλες ανώτερο σ’αυτό το στυλ”).
ΥΓ: Ας αναφερθεί και ότι σχολιάστηκε η πολύ φτωχή παραγωγή-ενορχήστρωση του τραγουδιού (κάτι που δεν μας είχε συνηθίσει μέχρι τότε ο παραγωγός-ενορχηστρωτής).
Ευχαριστώ για τις υποδείξεις. Οι σχετικές διορθώσεις έγιναν.
Κάκιστο κομμάτι, τραγική ενορχήστρωση – όντως κανένας δεν καταλαβε γιατί δεν κράτησε το “Και σε θέλω» που ήταν κλάσεις ανώτερο. Πολύ κακή και η σκηνικη παρουσία με τις μονομανιες του Ευαγγελινού με τα κουτιά επί σκηνής, τεράστιο λάθος σε μια αχανή σκηνή να έχεις τον αεικίνητο Σακη και να τον περιορίσεις σε ένα χώρο καμαρούλα μια σταλιά δυο επί τρία, συν το άχαρο των γενικών πλάνων για να μετακινούν το φέρετρο – διάδρομο γυμναστηρίου, στα 3 λεπτά παρουσίασης έχουμε 45 δευτερόλεπτα γενικά μακρινά πλάνα!