Η 3η ημέρα των προβών για τις χώρες του δεύτερου ημιτελικού ξεκίνησε από νωρίς το πρωί.Την σκηνή πρώτη κατέλαβε η Λιθουανία. Πολύ ωραίο, με έξυπνη αρχή και ωραίο κτίσιμο! Δυναμική αρχή για τον δευτερο ημιτελικό. Για ανατολικοευρωπαικό funk καλά κρατεί! Ωστόσο κάτι του λείπει για να ξεχωρίσει πραγματικά… 6 points!
ΑΡΜΕΝΙΑ: Όμορφα έθνικ χρώματα απο μια από τις πιο πιστές χώρες του είδους. Το μπλέξιμο με το nordic contemporary δουλεύει ως επί τω πλείστω , αλλά προς το τέλος καταντάει kitsch. O στίχος υπερπροσπαθεί να είναι ποιητικός καταλήγοντας στην αφέλεια και σχεδόν τη γελειότητα. 4 points
ΙΣΡΑΗΛ: Το πρώτο τραγούδι μέχρι στιγμής που δεν του λείπει απολύτως τίποτα… Πως μπορεί μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνω να μου μεταδίδει συναισθήματα συγκίνισης; Εκφραστικός και χαρισματικός performer. Δυνατή μελωδία, ένταση αλλά και τρυφερότητα. 10 points.
ΔΑΝΙΑ: Δε θα έλεγε κανείς «κακό» αυτό το κομμάτι. Αλλά ούτε και ευρηματικό. Η άοσμη ραδιοφωνική σκανδικαβική συνταγή που συνήθως πετυχαίνει στο διαγωνισμό της Eurovision ξανακτυπά! Το αγροτόπαιδο με την καμπάνα (είναι πίσω στη μόδα;) βρήκε το εξωτικό μοντέλο και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς… νυστάξαμε. 5 points.
ΕΛΒΕΤΙΑ: Τα 80s ξανακτυπούν… Έντονα στυλιζαρισμένο κομάτι χωρίς ενδιαφέρον… Τα χρυσά ο τύπος μάλλον τα φοράει για να πηγαίνουν με το στίχο! Μόνο που δε βλέπω να βρέχει χρυσό φέτος στην Ελβετία, αλλά κάτι πιο δυσάρεστο… 1 point
ΣΟΥΗΔΙΑ: Όταν ήμουν στην κριτική επιτροπή της Σουηδίας για να επιλέξουμε τα τραγούδια του Melodifestivalen δεν περίμενα με τίποτα αυτό να ήταν τελικά το νικητήριο τραγούδι. Δεν είναι άσχημο, μα ούτε και κάτι το ιδιέταιρο. Παρ όλα αυτά είναι συμπαθητικό, αλλά δεν κόβω και το κεφάλι μου ότι θα περάσει στον τελικό. 4 points
ΑΖΕΡΜΠΑΙΤΖΑΝ: Η έφηβη Άντζελα Δημητρίου (αλλά με φωνή- μην παρεξηγηθώ) συναντά το Φωκά Ευαγγελινό στο άρυθμο του. All joking aside, αυτό είναι ίσως το πιο «σύγχρονο»
