Αφιερώματα Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision : 1967

Συνεχίζοντας την πορεία μας στον αγαπημένο μας διαγωνισμό ελαφρού τραγουδιού της Eurovision φτάνουμε σιγά σιγά στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και συγκεκριμένα στο 1967. Τον διαγωνισμό αυτό μπορούμε και να τον ονομάσουμε και ως “ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ” του άσπρου και του μαύρου, μια και ήταν η τελευταία χρονιά που ο διαγωνισμός μεταδιδόταν ασπρόμαυρος, γιατί από το 1968 και έπειτα οι κρατικές τηλεοράσεις κάθε χώρας που φιλοξενούσαν τον διαγωνισμό υποχρεούνταν από κανονισμό της EBU να μετατρέψουν την συχνότητα τους από ασπρόμαυρη σε έγχρωμη αφήνοντας έτσι σε κάποιες “μικρές” χώρες τεράστια οικονομικά κενά (βλ. Ιρλανδία 1970). Ακούγεται πάντως ότι το 1967, ο διαγωνισμός, είχε καταγραφεί σε έγχρωμο φίλμ -για πειραματικούς λόγους- αλλά ποτέ δεν μεταδόθηκε έγχρωμα. 

    Έτσι στις 8 απριλίου του 1967 (13 μέρες πρίν το πραξικόπημα των συγματαρχών στην Ελλάδα) το Großer Festsaal der Wiener Hofburg (πρών αυτοκρατορικό παλάτι) ανοίγει τις πύλες του να υποδεχθεί τον 12ο διαγωνισμό τραγουδιού της eurovision και -ίσως για μοναδική φορά- ο νικητής της προηγούμενης χρονιάς Udo Jürgens διευθύνει (έστω και για λίγο) την κρατική ορχήστρα της Βιέννης και το πρόγραμμα αρχίζει……..

        

Σε γενικές γραμμές το επίπεδο των 17 συμμετεχόντων (έναντι 18 την προηγούμενη χρονιά, καθώς η Δανία ήθελε να απέχει από την σκηνή της Eurovision, αφού η καινούργια πολιτικη της κρατικής της τηλεόρασης θεώρουσε το επίπεδο των τραγουδιών του διαγωνισμού αυτού πολύ χαμηλό για τα γουστα των Δανών …!!!!!!!!! ΟΥΔΕΝ ΣΧΟΛΙΟΝ -και αυτό συνεχίστηκε μέχρι το 1978, για 11 ολόκληρα χρόνια) ειναι πολύ καλό και ανάμεσα τους βλέπουμε για 3η φορά μια Ελληνίδα να προσπαθεί για μια θέση στο βάθρο των νικητών. Δεν είναι άλλη απο την, Κερκυραϊκής καταγωγής, Βίκυ (Λέανδρος) που εκπροσωπούσε το Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου, για 2η φορά έναν εγχρωμο τραγουδιστή απο την Ανγκόλα (πορτογαλική αποικία τότε) με την σημαία της πορτογαλίας και μια σταρ της Βρεταννικής ποπ μουσικής (Sandie Shaw) για το Ηνωμένο Βασίλειο. Άλλα ονόματα της εποχής που συμμετείχαν: Noëlle Cordier (Γαλλία-έχει τραγουδήσει το περίφημο “Τu t’en vas” δηλαδή το “Κίτρινο γράμμα στο συρτάρι”), Fredi (Φινλανδία), Louis Neefs (Βέλγιο-κέρδισε και μια Ολυμπιάδα Τραγουδιού εδώ στην Ελλάδα), Claudio Villa (Ιταλία), Sean Dunphy (Ιρλανδία) και ο Ισπανός σούπερ-σταρ, Raphael.

   Εννοείται ότι παρόλη την γκλαμουρία της Βιέννης και την γενικά καλή και εξυπνα για την εποχή εκείνη, διοργάνωση (η σκηνή περιελάμβανε τρεις περιστρεφόμενους καθρέφτες και μια είσοδο-σκάλα στη μέση της σκηνής και στην μέση της αίθουσας ένας τεράστιος πολυέλαιος) υπήρχαν και τα ευτράπελα που στιγμάτησαν αυτόν τον διαγωνισμό.

1ο ευτράπελο: όταν ξεκίνησε το τραγούδι του Ηνωμένου Βασιλείου, κάποιος ξέχασε να βάλει το μικρόφωνο στην πρίζα και έτσι η ξυπόλυτη Sandie shaw (πολύ extreme εμφανιση για την εποχή εκείνη το να ερμηνεύει κάποιος χωρίς παπούτσια και είναι η πρώτη διδάξασα) ξελαρυγγιάστηκε, για να βγάλει την πρώτη νότα και όλοι οι νέοι φαν εκεινης της εποχής το θυμούνται και είναι το σήμα κατατεθεν της αγγλικής συμμετοχής.

2ο ευτράπελο : Κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας, η οποία -σημειωτέον- θεωρείται ως η πιο μπαχαλωδης με σημαντικά λάθη καθολη την διάρκεια της ψηφοφορίας, η παρουσιάστρια του show Erika Vaal (λεγε με και απομίμηση της Barbra-Streisand) αφού μας έπρηξε στην εισαγωγή με το ανακοινώνει την έναρξη του διαγωνισμού σε όλες τις γλώσσες που ειχε μάθει (6 δηλ. αγγλικά, Ιταλικά, γερμανικά, γαλλικά, ισπανικά και ρώσικα! !!!!!!) και με ένα βιβλίο που κρατούσε μονίμως και που σου θύμιζε και το βιβλίο εσόδων, και εξόδων της εφορίας, έπαθε σύγχυση και ανακοίνωσε τον νικητή του διαγωνισμού πριν από την ψηφοφορία της τελευταίας κριτικής επιτροπής η οποία ήταν η Iρλανδία και ερχόταν και 2η στον βαθμολογικό πινακα. Η ίδια υποσχέθηκε πως, μέχρι να διοργανώσει ξανά η Αυστρία, θα έχει μάθει όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες. Ειρωνεία της τύχης: πέθανε λίγους μήνες πριν από τη διοργάνωση της Βιέννης το 2015, όπως και ο Udo Jürgens…

3ο Η Vicky Leandros(4η θέση) στενοχωρήθηκε τόσο πολύ που δεν βγήκε 1η κι έκλαιγε επί ώρες στο δωμάτιό της. Που να ξερε η βαριόμοιρη πως λίγα χρόνια αργότερα θα κατακτούσε το 1ο βραβείο.

Υ.Γ. Παρόλη την συντριπτική νίκη της και την τεράστια εμπορική επιτυχία που είχε το τραγούδι της η Sandie Shaw έχει δηλώσει πως μισούσε και μισεί ακόμα την εμφάνισή της και ευθαρσώς λέει ότι η νίκη της στον διαγωνισμό την έφερε στα… αζήτητα…!!!!