Ισραήλ: Συντηρητικοί κύκλοι του ζητούν από την διοργάνωση να σεβαστεί την αργία του Σαββάτου
Τρεις ημέρες έχουν περάσει από την μεγάλη νίκη της Netta στον 63ο Διαγωνισμό της Eurovision και οι συζητήσεις τόσο για τον τόπο διεξαγωγής της επόμενης διοργάνωσης όσο και για τον τρόπο έχουν ήδη ξεκινήσει. Όλα δείχνουν πως ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί στην Ιερουσαλήμ αφού κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας Benjamin Netanyahu μετά την νίκη της Netta έγραψε στο Twitter “Netta, you have brought great glory to the state of Israel! Next year, in Jerusalem!”.
Ωστόσο η επιλογή της συγκεκριμένης πόλης είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα τόσο λόγω της εμπόλεμης κατάστασης που επικρατεί όσο και για το γεγονός ότι είναι μία ιερή πόλη. Αποτελεί το κέντρο του ορθόδοξου ιουδαϊκού πληθυσμού και δύσκολα παρεκκλίνει από τους κανόνες. Μάλιστα ήδη άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα μαύρα σύννεφα σχετικά με την επιλογή αυτή καθώς ο Yaakov Litzman, ηγέτης του υπερσυντηρητικού κόμματος κι αναπληρωτής υπουργός Υγείας, ζήτησε χωρίς καμία καθυστέρηση να υπάρξουν οι κατάλληλες προετοιμασίες για την επόμενη διοργάνωση. Ο ίδιος έστειλε αίτημα στους υπουργούς Τουρισμού, Επικοινωνίας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, ζητώντας να μην παραβιάσουν την ιουδαϊκή θρησκευτική νομοθεσία σχετικά σχετικά με την ιερότητα του Σαββάτου που ουσιαστικά σημαίνει αργία.
Το διάστημα αυτό ορίζεται από την δύση του ήλιου την Παρασκευή το απόγευμα έως την ώρα που αρχίζει να νυχτώνει το Σάββατο. Τυπικά οι κυβερνητικοί κύκλοι δεν έχουν παραβιάσει αυτό το status quo παρά μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις. Ουσιαστικά αυτό το αίτημα δεν επηρεάζει την διεξαγωγή του Μεγάλου Τελικού το Σάββατο αφού αυτός ξεκινά στις 22.00 το βράδυ, όπου η προθεσμία έχει παρέλθει. Το πρόβλημα βρίσκεται στο Jury Show την Παρασκευή το βράδυ και στις πρόβες πριν από τον τελικό το απόγευμα του Σαββάτου. Η EBU γνωρίζει ήδη το θέμα και θα προσπαθήσει να το διευθετήσει o πρόεδρός της Frank-Dieter Freiling κατά την επίσκεψή του στο Ισραήλ την Πέμπτη.
Παρ’όλα αυτά η θρησκευτική σύγκρουση για το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι κάτι καινούριο στην ιστορία της χώρας. Mετά την νίκη της Dana International υπήρξε το ίδιο ζήτημα και στην διοργάνωση της Eurovision το 1999 στην Ιερουσαλήμ. Βέβαια τότε η αντίδραση του Litzman ήταν ξαφνική και καθυστερημένη αλλά το θέμα είχε πάρει διαστάσεις εθνικής κρίσης. Το αποτέλεσμα αυτών των αντιδράσεων ήταν να μην υπάρξουν οι τελευταίες πρόβες το βράδυ της Παρασκευής και την ημέρα του Σαββάτου.
Ωστόσο θα είναι κάτι τέτοιο εφικτό του χρόνου, από την στιγμή που θα πάρουν μέρος οι διπλάσιες χώρες σε σχέση με το 1999; Και πως θα διεξαχθεί τελικά το Jury Show της Παρασκευής, αν γίνει δεκτό το αίτημα του Litzman; Το μόνο σίγουρο είναι ότι το Ισραήλ των τόσων αντιθέσεων θα μας απασχολήσει αρκετά το επόμενο διάστημα.
Μείνετε συντονισμένοι στον InfeGreece για όλες τις εξελίξεις που αφορούν την Eurovision.
Άρχισαν ήδη τα προβλήματα.. καλύτερα να κέρδιζε η Κύπρος
Άρχισαν το όργανα και είναι πααααρα πολύ νωρίς….
1. Το συμβολικό πλαίσιο πάνω από το τραγούδι. Το συγκείμενο ισχυρότερο από την καλλιτεχνική ουσία. Για τέταρτη φορά σε πέντε χρόνια κερδίζει μία συμμετοχή δομημένη πάνω σε ένα ισχυρό συμβολικό πλαίσιο, κοινωνικό, ιστορικό, ανθρωπιστικό. Αυστρία ’14-η σεξουαλική διαφορετικότητα, Ουκρανία ’16-η τραγική ιστορική μνήμη, Πορτογαλία ’17-το προσωπικό δράμα, Ισραήλ ’18-η αισθητική διαφορετικότητα.
Μάλιστα, το ’14 και το ’18 ο συμβολισμός δεν περνάει μόνο μέσα από το τραγούδι, αλλά από την εικόνα του ίδιου του καλλιτέχνη η οποία έχει δημιουργηθεί εξαρχής με αυτόν τον στόχο.
Μιλάμε ουσιαστικά για μία βιομηχανία παραγωγής, προώθησης και εκμετάλλευσης «διαφορετικοτήτων» και μηνυμάτων, τα οποία όμως δεν έχουν σχέση, και δεν πρέπει να έχουν σχέση, με τις μουσικές δημιουργίες οι οποίες υποτίθεται ότι πρέπει να αξιολογούνται. Με τα αποτελέσματα που βλέπουμε να παράγει όλο αυτό.
2. Η παντοδυναμία του press center. Φέτος πιο πολύ από ποτέ είδαμε την αμεσότατη και ισχυρότατη επίδραση των ανταποκρίσεων από το κέντρο τύπου στις στοιχηματικές αποδόσεις των τραγουδιών, άρα στα προγνωστικά, άρα στην αίσθηση του κόσμου για το τι μπορεί ή «πρέπει» να πάει καλά και τι όχι.
Το περισσότερο προβληματικό στοιχείο σε όλο αυτό είναι ότι πλέον η πλειοψηφία των θαμώνων του press center δεν είναι δημοσιογράφοι, αλλά απλοί fan που εκτελούν χρέη δημοσιογράφων. Και μάλιστα ανήκοντες σε συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, συγκεκριμένης συνήθως αισθητικής και αντιλήψεων, που τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούν τον διαγωνισμό και ως μέσο προώθησης των δικών τους διεκδικήσεων. Συμμετοχές που εξυπηρετούν αυτές τις βλέψεις προωθούνται, αυτές που δεν το κάνουν συνήθως αντιμετωπίζονται αρνητικά ή τουλάχιστον με αδιαφορία.
To τι ζητούν οι συντηρητικοί κύκλοι είναι το ελάχιστο. Το παγκόσμιας εμβέλειας αίσχος που συμβαίνει εκεί τις τελευταίες μέρες είναι το πλέον σημαντικό. Ποιός θα ρισκάρει έναν διαγωνισμό στην Ιερουσαλήμ με απολύτως ανοιχτό το ενδεχόμενο της ίδιας αιματοχυσίας τις ημέρες του διαγωνισμού; Όχι μόνο για λόγους ασφαλείας, αλλά και για τη μέγιστη ντροπή να γίνεται αυτό το πάρτι την ίδια ώρα που λίγο παραδίπλα πυροβολούνται άνθρωποι στο κεφάλι.
Συμφωνώ απόλυτα μαζι σου δυστυχώς έτσι έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα,αλλα κι κανονικοι δημοσιογράφοι να ήταν αυτο δεν αποδυναμώνει τη δύναμη τους.Μην ξεχνάμε κι ενα απο τα ασχημα της δημοσιογραφίας ειναι οτι καθοδηγει συνειδήσεις!!
Επίσης ποσο καλυτερα θα ταν τα πράγματα αν γυριζαμε στις ορχήστρες!!!!
Μετά και τις φριχτές τελευταίες επιθέσεις στη Γάζα ,μήπως πρέπει να διεξαχθεί εκτός Ισραήλ ο διαγωνισμός; Ως τιμωρία ,απλά!
Συμφωνώ με τον Μάριο. Το πολεμικό σκηνικό που επικρατεί στην περιοχή δεν μπορεί να συνάδει με το πάρτυ της Eurovision.
Ένα αίτημα που απευθύνεται στη δημόσια τηλεόραση της Ισλανδίας RUV και την καλεί να μποϊκοτάρει τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision που θα διεξαχθεί το 2019 στο Ισραήλ έχει συγκεντρώσει μέχρι στιγμής 8.000 υπογραφές.
Οι αντιδράσεις για την Eurovision
Αυτή είναι η πρώτη αντίδραση μετά τον θάνατο δεκάδων Παλαιστίνιων από πυρά Ισραηλινών στρατιωτών στη Λωρίδα της Γάζας.
Ο Ισλανδός πολίτης που ανάρτησε αυτό το διαδικτυακό αίτημα που αναρτήθηκε στον ιστότοπο change.org ελπίζει να συγκεντρώσει 30.000 υπογραφές.
Κι αυτό μέσα σε διάστημα μόλις μίας εβδομάδας.
«Όλα εξετάζονται σε αυτό το στάδιο», σχολίασε σοβαρά ένας εκπρόσωπος της RUV, ο Σκαρπέντιν Γκούντμουντσον.
Ο Παλ Όσκαρ Χαλμτίσον, ο οποίος συμμετείχε παλαιότερα στον διαγωνισμό, συντάχθηκε με την πρωτοβουλία. Μάλιστα, στη σελίδα του στο Facebook, κατήγγειλε τις χώρες που «παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα«.
Το 2019 ο διαγωνισμός θα φιλοξενηθεί στο Ισραήλ, μετά τη νίκη της Νέτα Μπαρζιλάι, το περασμένο Σάββατο, με το τραγούδι Toy.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ