Πάνω που χαρήκαμε με τα εκατοστά γενέθλια του Harry Rabinowitz, ένα δυσάρεστο γεγονός και μάλιστα για ένα νέο άνθρωπο, ήρθε να αλλάξει εντελώς το κλίμα: ο θάνατος του 45χρονου Ροζέ Τσίτσερο από εγκεφαλική αποπληξία.
Ο Roger Cicero (Roger Marcel Cicero Ciceu, 1970 Δυτικό Βερολίνο-2016 Αμβούργο), ήταν μουσικός και τραγουδιστής της τζαζ, του σουίνγκ και της ποπ μουσικής, γιος του Ρουμάνου πιανίστα Eugen Cicero (ο οποίος πέθανε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο) και της χορεύτριας Lili Cziczeo. Ξεκίνησε επαγγελματικά ήδη από τα 11. Οι άνθρωποι που εκτίναξαν την καριέρα του ήταν ο πατέρας του, αλλά και ο Horst Jankowski (μαέστρος GER 68). Σπούδασε τζαζ μουσική στο Άμστερνταμ, πήρε μέρος αρκετές φορές στο περίφημο φεστιβάλ τζαζ του Montreux, ενώ, έχοντας ήδη προϋπηρεσία σε αρκετές μπάντες, δημιούργησε δύο δικές του, μία τετραμελή και μία ενδεκαμελή.
Η -στιλάτη και με άρωμα από το παρελθόν- συμμετοχή του στη Γιουροβίζιον, Frauen regier’n die Welt (= Οι γυναίκες κυβερνούν τον κόσμο), γραμμένη από τους Frank Ramond & Matthias Hass είχε προκαλέσει πολλές αντιδράσεις. Αφενός θεωρήθηκε «στημένος» ο γερμανικός τελικός, διότι πραγματοποιήθηκε στις 8 Μαρτίου, δηλαδή την «Ημέρα της Γυναίκας», αφετέρου διότι οι στίχοι του τραγουδιού είναι αμφιλεγόμενοι. Το φεμινιστικό περιοδικό ΕΜΜΑ άσκησε έντονη κριτική και χαρακτήρισε τον καλλιτέχνη ως «Πασά του μήνα» (ένας τίτλος που δίνεται σε σεξιστές), λόγω του στίχου “Und schon öffnen sich Tasche und Herz und dann kaufst du ´n Ring und ´n Nerz“ (… και σύντομα το πορτοφόλι και η καρδιά σου θα ανοίξουν και θα αγοράσεις ένα δαχτυλίδι και μια γούνα μινκ). Αντίστοιχες αντιδράσεις είχε προκαλέσει η ισπανική συμμετοχή του 1993 Hombres (= Άνδρες), η οποία από άλλους χαρακτηρίστηκε ως άκρως φεμινιστική, ενώ από άλλους ως άκρως αντιφεμινιστική.
Το τραγούδι κατετάγη μόλις 19ο, ωστόσο ανέβηκε στο #7 στη Γερμανία, το #51 στην Αυστρία και το #64 στην Ελβετία, ενώ και η αγγλική βερσιόν Guess who rules the world, ακούστηκε αρκετά μέσω διαδικτύου. Άλλες επιτυχίες του ήταν η γερμανική διασκευή του Fly me to the Moon του Frank Sinatra ως Schieß mich doch zum Mond (#71), το Zieh die Schuh aus (#71) και το Ich atme ein (#74), ενώ το τραγούδι του Für nichts auf dieser Welt επελέγη ως ο ύμνος της γερμανικής εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου για το Euro 2012.
Κυκλοφόρησε συνολικά οκτώ άλμπουμ (συν ένα live), από τα οποία τα πέντε μπήκαν στο Τοπ 5 των γερμανικών chart, έγιναν χρυσά ή πλατινένια και αγαπήθηκαν στις γερμανόφωνες χώρες, όπου έκανε συχνές εμφανίσεις. Έπαιξε σε μία ταινία, το Hilde (2009), συμμετείχε στη μεταγλώττιση ακόμα μίας, του Küss den Frosch (= Η πριγκίπισσα κι ο βάτραχος), όπου δάνεισε τη φωνή του στον πρίγκιπα Naveen, ενώ εξέδωσε κι ένα αυτοβιογραφικό βιβλίο το 2010. Συμμετείχε επίσης σε σποτάκια κατά της θανάτωσης των ζώων, προκειμένου να φτιαχτούν γούνες.
Αφήνει πίσω του ένα γιο, τον Louis, τον οποίο απέκτησε το 2008.
Πολλοί τον χαρακτήριζαν ως τον Γερμανό Frank Sinatra, ο οποίος αποτελούσε το είδωλό του. Θα τον θυμόμαστε…
