Μόνιμη θέση στο διαγωνισμό της Eurovision ζητά η Αυστραλία!
Μετά την ένατη θέση που κατέλαβε ο Isaih Firebrace στο Κίεβο, την τρίτη κατά σειρά στο τοπ10 για την Αυστραλία, φαίνεται πως τα καγκουρό πήραν αέρα ή μάλλον τους τον έδωσε η EBU και τώρα πια ζητούν και επισήμως μία μόνιμη θέση στο διαγωνισμό της Eurovision.
Μπορεί στην τηλεψηφοφορία το Don’t Come Easy του Isaiah να έλαβε μόλις 2 ψήφους όλες από τη Δανία, οι κριτικές όμως επιτροπές τον ανέβασαν στην ένατη θέση της τελικής κατάταξης, αφού για άλλη μία φορά η Αυστραλία ήταν μία από τις ευνοημένες τους.
Η ατμόσφαιρα στον τελικό ήταν εκπληκτική. Χρησιμοποίησα όλη αυτή την ενέργεια στην ερμηνεία μου. Το να συναντήσω και να τραγουδήσω με τόσους καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο, αλλά και να γνωρίσω την Ουκρανία και τους ανθρώπους της, ήταν μία μοναδική εμπειρία την οποία δεν θα ξεχάσω ποτέ. Ήταν πραγματικά τιμή μου να εκπροσωπήσω την Αυστραλία. Δήλωσε ο 17χρονος Isaiah.
Όσοι λοιπόν πιστεύετε ότι ουδέν μονιμότερο του προσωρινού, καλά κάνετε! Ο γενικός διευθυντής της δημόσιας τηλεόρασης της Αυστραλίας (SBS) Michael Ebeid μίλησε για το μέλλον της χώρας τους στο διαγωνισμό.
Το κοινό της Αυστραλίας έχει έναν έρωτα με τη Eurovision που διαρκεί πάνω από 30 χρόνια. Έχουμε καταφέρει να αυξήσουμε αυτό το ενδιαφέρον. Το SBS μοιράζεται τις ίδιες αξίες με το διαγωνισμό της Eurovision, γιορτάζοντας τη διαφορετικότητα. Με ακόμα ένα αποτέλεσμα στο τοπ10, είναι δύσκολο για την EBU να μας αγνοήσει στον επόμενο διαγωνισμό. Νομίζουμε ότι δικαιούμαστε μία μόνιμη θέση.
Η Αυστραλία μετά την guest εμφάνιση της Jessica Mauboy στον δεύτερο ημιτελικό της Eurovision 2014 στην Κοπεγχάγη, έκτοτε λαμβάνει ειδική πρόσκληση συμμετοχής από την EBU και συμμετέχει στο διαγωνισμό κανονικά. Μάλιστα το 2016 στη Στοκχόλμη έφθασε μία ανάσα από τη νίκη με τη Dami Im και το Sound Of Silence, φθάνοντας στη δεύτερη θέση. Σύμφωνα με τους κανονισμούς, αν η Αυστραλία ποτέ κερδίσει το διαγωνισμό, τότε θα τον συνδιοργανώσει επί ευρωπαϊκού εδάφους, σε συνεργασία με κάποια άλλη συμμετέχουσα χώρα. Η χώρα αυτή όπως είχε αποκαλύψει πέρσι ο Christer Bjorkman είναι η Γερμανία.
Στο παρακάτω βίντεο δείτε τη φετινή συμμετοχή της Αυστραλίας στο διαγωνισμό:
αυτό σημαινει ότι καποια ευρωπαικη χωρα , κάθε χρονο θα χανει θεση στον τελικο . εχουν ξεφυγει πολυ τα πραγματα .
Δεν έχω πρόβλημα με την Αυστραλία, αρκεί να μη γίνεται κάθε χρονιά αυτό που έγινε και φέτος: να είναι τόσο ψηλά με τις επιτροπές ενώ το τραγούδι δεν αρέσει μόνο και μόνο επειδή είναι η Αυστραλία. Αξιοπρεπής ο Isaiah, αλλά ούτε από φωνή έιχε κάτι το ιδιαίτερο ούτε από παρουσία ούτε και το τραγούδι του είχε κάτι παραπάνω από τις άλλες μπαλάντες ώστε να είναι τέταρτο στην κατάταξη.
Όπως εργαψα και σαν σχολιο και σε άλλο αρθρο , χωρις να θελω να γινω κουραστικος με επαναλήψεις , απλα να μοιραστω μια προσωπικη μου ιδεα για τον διαγωνισμο .
εγω αρχιζω να είμαι της γνωμης να μην υπαρχει νικητης , ουτε καν ημιτελικοι . να περνουν μερος ολες οι χωρες απλα για να ακουστουν και να περασουμε ολοι καλα . και βαλε μεσα και αυστραλους και αμερικανους και κινεζους και εσκιμοους . ολοι να παρουσιασουν αυτό που θελουν , να χειροκροτηθουν χωρις μαχαιροματα και μαγειρέματα . νομιζω ότι μπορουν να γινουν ένα με δυο σοου για να παρουσιαστουν τα τραγουδια και η χωρα η η πολη που διοργανωνει τον διαγωνισμο να προβαλει τον δικο της χαρακτηρα . τωρα εχουμε τρια σοου , γεματα αγχος και αγωνια και εχει υποβαθμιστεί εντελως η προβολη της διοργανωντριας πολης – χωρας . παλια οι καρποσταλ ολων των αποστολων ηταν από εκει , τωρα από οπου θες . Αν θελουν οποσδηποτε να δωσουν βραβειο , ας βραβευσουν ξεχωριστα την καλυτερη μπαλαντα , το καλυτερο χορευτικο τραγουδι , την καλυτερη σκηνοθεσια , την καλυτερη ερμηνια και οτιδηποτε άλλο . κατι σαν τα οσκαρ δηλαδή . και παλι βεβαια θα υπαρχουν αδικιες αλλα τουλάχιστον θα υπαρχουν και περισσοτεροι ευχαριστημένοι