Συνέντευξη της Μαριάννας Ζορμπά στον INFE Greece: “Ήταν συμφωνημένα τα αποτελέσματα της Eurovision 1997 από τις επιτροπές”
Στο Eurovision Party που διοργάνωσε το μέλος μας DJ Ilunga (Σάββας Σπανούδης) είχαμε τη χαρά και την τιμή να παρευρεθεί η Μαριάννα Ζορμπά, εκπρόσωπος της Ελλάδας το 1997, η οποία έφερε τότε μια αξιοπρεπέστατη 12η θέση με ένα έθνικ τραγούδι, το Χόρεψε, σε μια χρονιά όπου το “έθνικ ρεύμα” είχε υποχωρήσει αρκετά. Αφού εργάστηκε ως μουσικός σε διάφορα σχολεία της Αθήνας, της Κρήτης και της Γερμανίας, επέστρεψε δυναμικά. Μας ενημέρωσε για τις συναυλίες φιλανθρωπικού χαρακτήρα που έδωσε στη Γερμανία, μας εκμυστηρεύτηκε τα μελλοντικά της σχέδια και -φυσικά- τραγούδησε, αλλά και χόρεψε το… Χόρεψε! Ακολουθεί η συνέντευξη που παραχώρησε στους Δημήτρη Μαντζίλα, Άκη Μεντζελόπουλο και Γιώργο Μιχαήλ.
-Πως προέκυψε η συμμετοχή σου στην Eurovision;
Εγώ το 1997 δούλευα με τον Χρήστο Νικολόπουλο, τον Γιάννη Σπανό και την Κατερίνα Κούκα, ήμασταν 4 νέα παιδιά τότε, εγώ, ο Γεράσιμος ο Ανδρεάτος, η Μελίτη και ο Μπάσης. Ήταν λίγες μέρες πριν την καθαρά Δευτέρα το 1997, με κάλεσε στο τηλέφωνο ο Ανακρέων Παπαγεωργίου ο μαέστρος, τον οποίο εκείνη την εποχή δεν γνώριζα. Μου είπε πως με κάλεσε για το τραγούδι της Eurovision καθώς είχε επικοινωνήσει με τον Άγγελο Σφακιανάκη ο οποίος ήταν διευθυντής στην “Λύρα” και πρότεινε εμένα για την Eurovision. Εγώ δεν κατάλαβα αρχικά πως μιλούσε για το τραγούδι το οποίο είχε ήδη επιλεγεί, διότι δεν γνώριζα πως είχε γίνει ήδη διαγωνισμός.
Περιττό να σας πω πως ήμουν fan της Eurovision. Από μωρό παιδί έβλεπα Eurovision και Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Εκείνη την εποχή εργαζόμουν σε σχολείο ως δασκάλα μουσικής, ο διευθυντής μου μου είπε πήγαινε μπορεί να είναι κάτι καλό. Με περιμένουν ο Μανώλης Μανουσέλης και ο Ανακρέων Παπαγεωργίου στο σπίτι του Μανώλη στο Λυκαβηττό. Αφού έγινε η πρώτη γνωριμία μου πρότειναν να μου βάλουν να ακούσω το τραγούδι αλλά μου ζήτησαν να τους τραγουδήσω εγώ πρώτα κάτι. Τους τραγούδησα το “Κόκκινο Φουστάνι” και τους άρεσα. Ακούω το κομμάτι (το “Χόρεψε”) το οποίο το έκανε demo μια άλλη κοπέλα που δεν την ήξερα, ενδιαφέρον μου φάνηκε είπα: “νομίζω μπορώ να πω κάτι τέτοιο”, συμπλήρωσα. “Ωραία” μου απαντάει, “θα ανέβεις στην ΕΡΤ με ένα εκτυπωμένο βιογραφικό σου για να προχωρήσουμε τις διαδικασίες”. Αρχικά απόρησα, ο Μάνος μου είπε πως πρέπει να προλάβουμε τις ημερομηνίες, να μπούμε στο studio, να γυρίσουμε video-clip κλπ. Παθαίνω αρχικά ένα σοκ, καθώς αρχικά πίστευα πως το τραγούδι θα ήταν υποψήφιο για την ΕΡΤ. Ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
-Δηλαδή έχει ήδη επιλεγεί το τραγούδι?
-Nαι και ψάχνω τραγουδίστρια
-Δηλαδή εγώ θα εκπροσωπήσω την Ελλάδα στην Eurovision;
-Nαι
Μετά το αρχικό σοκ η πρώτη μου αντίδραση ήταν να καλέσω την μητέρα μου. Την επόμενη ημέρα ξεκίνησε η προετοιμασία για την Eurovision. Να βάλω μια παρένθεση, εκείνη την περίοδο δεν είχα σχέση και ο Μάνος μου έκανε αμέσως το κλικ, μετά από 10 ημέρες γίναμε ζευγάρι.
Πολλοί με ρωτούν που γυρίστηκε το videoclip του τραγουδιού, το μόνο που έκανα ήταν να πάω στην μουσική σκηνή “Χαμάμ” με ένα φόρεμα μαύρο όπου οι μουσικοί τραγουδούσαν πίσω μου, στα υπόλοιπα πλάνα δεν ήμουν παρούσα και δεν γνωρίζω που γυρίστηκαν. (σημείωση Δ. Μαντζίλα: υπάρχουν κάποια πλάνα που γυρίστηκαν στη Σαντορίνη).
Μετά από έναν μήνα ο Μανουσέλης μου κάνει πρόταση γάμου, έναν μήνα μετά την γνωριμία μας, εγώ ήμουν 30 εκείνος 39 και μετά από μια ταραχώδη ζωή, θεώρησε πως βρήκε το κατάλληλο άτομο. Αρραβωνιαστήκαμε στην Eurovision σε ένα πολύ ωραίο μπιστρό εστιατόριο στο Δουβλίνου, την ώρα του γλυκού, ο Ανακρέων έστησε τις βέρες σε ένα πολύ ωραίο πιάτο και τις ανταλλάξαμε, ήταν και η αδελφή μου εκεί. Ήταν μια πολύ ρομαντική βραδιά.
- Άρα την Eurovision την θυμάσαι με πολύ αγάπη, σου άλλαξε εντελώς την ζωή!
Τώρα τα παραλειπόμενα τις Eurovision (Αυτά μας αρέσουν!), να σας πω αρχικά ότι η ΕΡΤ μας έδωσε τρία βραβεία, τα οποία ήταν χρηματικά γύρω στις 300.000 δραχμές, πήραν από 300.000 ο στιχουργός και ο συνθέτης και 300.000 εγώ. Την κυρία Τζαφέρη την γνώρισα την ημέρα που γυρίσαμε το videoclip, δεν υπήρχε ούτε ενδυματολόγος ούτε σκηνοθέτης να μου πει τι να κάνω, ούτε χορογράφος, δεν ήξερα που να βάλω τα χέρια μου για αυτό και πήρα μαζί μου τα ζήλια, αυτό ήταν κάτι που σκεφτήκαμε μεταξύ μας. Δεν μου είπε κανείς τι να φορέσω ή πως να κινηθώ. Οπότε πήγα στην κόρη της μοδίστρας που μου έφτιαχνε τα ρούχα για να βγαίνω στις πίστες, η οποία κόρη της έτυχε να είναι σχεδιάστρια στον Ασλάνη και έφτιαξε αυτό το φόρεμα που μου άρεσε πάρα πολύ (Τσολακάκη Σούλα το όνομα της). Πήγα μάλιστα στην σχεδιάστρια Λουκία με τις 300.00 δραχμές η οποία μου είπε με αυτά τα χρήματα μόνο κομπινεζόν μπορώ να σου φτιάξω (γέλια). (σημείωση Δ. Μαντζίλα: επομένως η φήμη ότι το κίτρινο φόρεμα είχε σχεδιαστεί από την Κρίστυ Τσολακάκη, πρώην σύζυγο του Νίκου Χατζηνικολάου, δεν ισχύει).
- Η Κυρία Μπόκοτα στο βιβλίο της αναφέρει πως σας έκανε συστάσεις να φορέσετε κάτι άλλο!
Ναι, αλλά δεν μου το είπαν πριν πάμε, κάναμε την πρώτη πρόβα η οποία ήταν με απλά ρούχα, και είχα σε μια κρεμάστρα το ρούχο που θα φορούσα στην σκηνή, δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι άλλο αφού είχα ήδη δώσει λεφτά για αυτό το ρούχο. Θα σας πω μάλιστα τι έκανε η Ιταλίδα τότε (η Alessandra των Jalisse): αυτή είχε βγει στην πρόβα με μια φοβερή τουαλέτα, ήταν της μόδας οι τουαλέτες τότε εκτός από την Τουρκάλα η οποία ήταν με ένα μαύρο κοντό φόρεμα, όλες οι άλλες ήταν με υπέροχες τουαλέτες, και όταν είδε πως το κλίμα δεν ήταν τόσο αμπιγιέ όσο το φανταζόταν, βγήκε με ένα κοστούμι μαύρο. Εγώ δεν είχα προνοήσει για κάτι τέτοιο, πάλι καλά που είχα και αυτό το φόρεμα. Παρατηρούσαμε την πρόβα μετά στα video αλλά δεν μου είπε ποτέ κάποιος να διορθώσω κάτι, π.χ. μην κουνάς τα χέρια σου έτσι, ή κοίτα αλλιώς τον φακό, όλα ήταν αυθόρμητα, δεν υπήρχε καμία υποστήριξη. Ήμασταν σαν φτωχοί συγγενείς, όλες οι αποστολές έμεναν στα πιο high ξενοδοχεία, εμείς μείναμε σε ένα μέτριο, ήταν χαμηλό το budget, ήταν οι απολύτως απαραίτητοι άνθρωποι μαζί μου, η Δάφνη Μπόκοτα, η Τζαφέρη, η Κούσουλα, ένας τύπος που φέρανε ως κομμωτή, ο οποίος δεν πολυκατάλαβα τι έκανε, το μαλλί -όπως εμφανίστηκα- μου το κούρεψε την τελευταία ημέρα. Ενώ όλες οι αποστολές έκαναν το πάρτυ τους στα πιο ακριβά κλάμπ, εμείς θέλαμε να δείξουμε την Ελληνική φιλοξενία και τους πήγαμε σε μια ταβέρνα Ελληνική, ήμασταν 35 άτομα, δεν χωρούσε και περισσότερα. Εγώ και ο Μανώλης τους τραγουδήσαμε ζωντανά το τραγούδι μας με μια κιθάρα. […]
Όταν είδα την Παπαρίζου πρώτη φορά στην Eurovision, είπα αυτή η κοπέλα έχει αστέρι, το κορίτσι έλαμπε τότε. […]
Ένα ακόμη παραλειπόμενο όσον αφορά την ψηφοφορία: πριν μπούμε μέσα στο φουαγιέ είχε εικόνες με τα στοιχήματα, διότι οι Ιρλανδοί όπως και οι Άγγλοι είναι τρελαμένοι με τα στοιχήματα, με τα μάτια μου είδα μας είχαν τρίτους στα στοιχήματα, και μέχρι να κλείσουν ήμασταν συνεχώς στην πεντάδα! Ξεκινάει ο διαγωνισμός, και συναντάω τον αρχηγό της Κυπριακής αποστολής, τον ρωτάω πως τα βλέπει τα πράγματα, μου λέει: “θα τα πάμε πολύ καλά”, “μα πως το ξέρεις” τον ρωτάω, “είμαστε ακόμα στην αρχή της ψηφοφορίας”, και μου απαντάει: “ρώτα την δικιά σου να σου πει τι θέση θα πάρετε, εμείς ξέρουμε τι θέση θα πάρουμε”, “τι εννοείς;”, “αφού είναι συμφωνημένα-έχουμε κανονίσει μεταξύ μας οι επιτροπές!”. Πάω και ρωτάω τη Σύνια Κούσουλα (την αρχηγό της Ελληνικής αποστολής), και η οποία μου λέει έχουμε κανονίσει να πάρεις 8 από την Κροατία. (σημείωση Δ. Μαντζίλα: Έλληνας φαν, ο οποίος ήταν τότε “χωμένος” στα πράγματα, ισχυριζόταν ότι οι τέσσερεις από τις έξι χώρες που μας ψήφισαν ήταν “μιλημένες”-ξέραμε μάλιστα και ποιές ήταν, η Κύπρος, η Μάλτα, η Ρωσία και η Κροατία. Θυμίζω, επίσης, ότι αποφύγαμε τότε τον αποκλεισμό για μόλις έναν βαθμό).
- Πως ένοιωσες που τραγουδούσες μπροστά σε εκατομμύρια κόσμο;
Ένοιωσα εκείνη την στιγμή μόνο τον κόσμο που ήταν στο στάδιο, δεν είχα στο μυαλό μου τον κόσμο που παρακολουθούσε από την τηλεόραση, μπορεί και να μη μου έβγαινε.
- Να πούμε και τα τωρινά, τι ετοιμάζεις;
Όλα αυτά τα χρόνια συνεργαζόμουν με τον Μανώλη ως μουσικό ντουέτο, μαζί είχαμε βγάλει και έναν δίσκο ως Νότιος Άνεμος το 2004, και κάναμε εμφανίσεις στην Γερμανία. Από τον Νοέμβριο είμαστε σε διάσταση με τον Μανώλη, ήρθα στην Αθήνα και άρχισα να ψάχνω τους παλιούς μου συνεργάτες. Μπήκα σε μια διαδικασία να ψάξω ανθρώπους να κάνω το πρώτο μου Live, το οποίο έγινε στις 23 Φεβρουαρίου στο “Hollywood Stage” το οποίο ήταν πολύ επιτυχημένο. Στην συνέχεια συναντήθηκα με τον Αλέξανδρο Χούντα, ο οποίος πήγε στην Junior Eurovision το 2006 και συμφωνήσαμε να κάνουμε μια σειρά από live στα οποία θα παίξουμε και τραγούδια από Eurovision.
