Γενικές πληροφορίες
Με τίτλο “Luxembourg Song Contest 2025” πραγματοποιήθηκε απόψε ο εθνικός τελικός του Μεγάλου Δουκάτου, στην αίθουσα Rockhall της δεύτερης πόλης του, Esch-sur-Alzette. Παρουσίασαν οι Raoul Roos και Loïc Juchem. Ψήφισαν οκτώ διεθνείς επιτροπές (50%), καθώς και το κοινό μέσω διαδικτύου (50%). Το κρατίδιο επέστρεψε πέρυσι μετά από 31(!) χρόνια αποχής. Πριν από αυτό μετρούσε 37 συμμετοχές, εκ των οποίων πέντε βραβεία (1961, 1965, 1972, 1973, 1983).


Τα προεόρτια
Από τις 11/7 έως τις 6/10 2024 μπορούσαν οι ενδιαφερόμενοι να υποβάλουν τραγούδι, αρκεί κάποιος από τους δημιουργούς να είχε τη Λουξεμβουργιανή υπηκοότητα ή να ήταν κάτοικος επί τουλάχιστον τρία χρόνια ή να έχει σημαντικούς πολιτισμικούς δεσμούς με το κρατίδιο. Ο καθένας μπορούσε να υποβάλει μέχρι πέντε τραγούδια. Ενισχυτικά διοργανώθηκε song camp μεταξύ 27 και 30/9. Συνολικά το κανάλι RTL έλαβε 79 τραγούδια. 8 και 9/11 έγιναν auditions, όπου η κριτική επιτροπή (Diogo Fernandes-Πορτογάλος παραγωγός και μάνατζερ, Niamh Kavanagh-νικήτρια για την Ιρλανδία το 1993, Ιρλανδία 2011, Poli Genova-Βουλγαρία 2011 και 2016, Marie Myriam-νικήτρια για τη Γαλλία το 1977, Eldar Gasimov-νικητής για το Αζερμπαϊτζάν το 2011). Αρχικά επέλεξαν 12 άσματα, τα οποία μετά από μια τελευταία audition στις 10/11, έγιναν τα 7 του τελικού. Συναντάμε και περσινούς υποψηφίους, δηλαδή τους One Last Time και τη Rafa Ela. Στις 19/12 κυκλοφόρησαν τα τραγούδια, στα μισά εκ των οποίων μετέχουν Σουηδοί δημιουργοί και σε δύο Πορτογάλοι (ίσως έπαιξε ρόλο η παρουσία της -πορτογαλικής καταγωγής- Marie Myriam στην επιτροπή, αλλά και του μάνατζερ Diogo Fernandes). Πάντως, οι περισσότεροι εκ των τραγουδιστών είναι ντόπιοι και όχι “δανεικοί” από άλλες χώρες, όπως συνέβαινε παλαιότερα.
Η βραδιά
Οι φετινοί υποψήφιοι ξεκινούν το σώου με ένα medley Fighter / Mon amour. Μαζί τους και η Tali. Στην αρχή υπάρχει σχολιασμός στα αγγλικά. Μαθαίνουμε για την καλεσμένη κι έναν συμπαρουσιαστή-έκπληξη. Το κοινό είναι ενθουσιώδες. Οι παρουσιαστές μιλούν λουξεμβουργιανά και αγγλικά. Ανεβαίνει στη σκηνή η Conchita Wurst. Και, ναι, αυτή είναι που θα συμπαρουσιάσει! Ξεκινά γ ψηφοφιρία πριν ακόμα ακουστούν τα τραγούδια. Υπάρχει παρουσίαση κάθε υποψηφίου από το τρίο, καθώς και συνοδευτικό βιντεάκι, με υπότιτλους στα αγγλικά. Μετά από το δεύτερο τραγούδι προβλήθηκε βίντεο με διάφορους γιουρονικητές και γιούροσταρ (Eldar, Jamala, Niamh Kavanagh, Sara Bray, Go_A, Baby Lasagna, Charlotte Perelli, Nutsa Buzaladze και άλλοι) με συμβουλές και ευχές για τους καλλιτέχνες. Μετά από το τέταρτο τραγούδι προβλήθηκε βίντεο για τη νίκη της Marie Myriam το 1977. Φυσικά, έρχεται στη σκηνή, για να πει μια διασκευή του L’oiseau et l’enfant. Στη συνέντευξη που της πήραν χαρακτήρισε τους υποψηφίους… “σχεδόν επαγγελματίες”!!! Μετά από το έκτο τραγούδι η Conchita πήγε στο κοινό και είδαμε μια live πρόταση γάμου.

Οι καλλιτέχνες
- No thank you (Όχι, ευχαριστώ)- Rafa Ela (δημιουργοί: Christoffer Jonsson, Johan Jämtberg, Rafaela Teixeira Fernandes). Ξεκινησε από το τάλεντ σώου “Luxembourg’s Next Pop Star” (2016) και συνέχισε με το “Top Voice Luxembourg” (2018). Πορτογαλικής καταγωγής, τραγουδά σε ρεστωράν και κλαμπ της χώρας. Πέρυσι κατετάγη 5η στον εθνικό τελικό με το Drop, σε ντουέτο με τον Angy. Είναι έντονο το σουηδικό στοιχείο και στη μελωδία και στο στήσιμο, ενώ θύμισε και λίγο Replay. Πολύ καλή από φωνητικής απόψεως, πλαισιώθηκε από τέσσερεις χορευτές.
- Stronger (Πιο δυνατός)- Rhythmic Soulwave (Carmen Carbonell Suarez, Naomi Ayé Vajdovics Suarez). Είναι συμφοιτητές στο Ωδείο του Λουξεμβούργου. Πρόκειται για τους Λουξεμβούργιους Mael Fontana, Leopold Strauβ και Angela Aguilera Caballero, τον Ισπανό μπασίστα Diego Lucero, τον Ούγγρο κιθαρίστα Zakar Lörinc και την Κουβανο-Ουγγαρέζα αοιδό Carmen Carbonnell Suarez. Αναμειγνύουν διάφορους ήχους στα τραγούδια τους. Ενδιαφέρουσα πρόταση, με στήσιμο μπάντας, και εξαιρετική η Carmen, στο φόρεμα και τα μαλλιά της οποίας υπήρχαν γαλάζιες πεταλούδες. Την εξύμνησε η Conchita. Η αδερφή της ήταν πέρυσι υποψήφια, ενώ φέτος τούς έκανε την παραγωγή.
- Je danse (Χορεύω) – Luzac (δημιουργοί: Linda Dale, Alireza Baghdadchi, Edson Pires Domingos, Lucas Zagdoudi). Παρόλο που προοριζόταν για δάσκαλος, τα μαθήματα βιολιού τον έστρεψαν στη μουσική και κυρίως στην urban pop. Αρχικά συνέθετε για άλλους καλλιτέχνες, μέχρι το 2021, οπότε κυκλοφόρησε το πρώτο του single. Εμφανίστηκε μέσα σε ένα πράσινο κουτί που αλλάζει σχήματα. Τα φωνητικά βρίσκονται εκτός σκηνής. Κάποια στιγμή έρχονται πέντε χορευτές, στα μαύρα, των οποίων δεν βλέπουμε τα πρόσωπα. Εντελώς μοντέρνο άκουσμα. Προβάλλονται ορισμένοι στίχοι στο φόντο.
- Gambler’s song (Το τραγούδι του τζογαδόρου)- One Last Time (δημιουργοί: Andrea Galleti, Jonathan Fersino, Albin Håkan Fredy Ljungqvist). Υπάρχουν με αυτήν τη σύνθεση (Andrea Galleti, Jonathan Fersino, Tom Sagramola, Alessandro Sorbello, Barbara Salvi) από το 2021 και δραστηριοποιούνται στην ποπ-ροκ σκηνή. Ετοιμάζουν το πρώτο τους άλμπουμ. Πέρυσι ήρθαν 6οι στην επιλογή με το Devil in the Detail. Το κοινό τούς υποδέχθηκε με μεγάλο ενθουσιασμό. Κυριαρχούν άσπροι και κόκκινοι φωτισμοί. Στήσιμο μπάντας. Πολύ καλός φωνητικά ο τραγουδιστής τους. Προβάλλονται αριθμοί στο φόντο. Κάποια στιγμή βγάζει το γουναρικό. Πολύ δυναμική ερμηνεία. Η Conchita θα πήγαινε μαζί με τα αγόρια αυτά περιοδεία, διότι “έβαλαν φωτιά” στη σκηνή.
- Human eyes (Ανθρώπινα μάτια) – Mäna (δημιουργοί: Mattias Skantze, Robin Larsson). Μαθήτρια στο μουσικό σχολείο του Dudelange, ειδικεύεται στο βιολί και το φλάουτο. Κυκλοφόρησε το πρώτο της single το 2023. Μετέχει σε ορχήστρα και παράλληλα σπουδάζει για να γίνει καθηγήτρια μουσικής. Πέντε κορίτσια με τα πρόσωπα καλυμμένα στα φωνητικά, αλλά και η αοιδός, στα λευκά. Οι μάσκες και αυτό που φορά εκείνη στο κεφάλι είναι αδαμαντοποίκιλτα. Στο φόντο το φεγγάρι. Μαύρο και άσπρο κοντράστ. Στο τέλος κάπου χάθηκε η φωνή της.
- La poupée monte le son (Η κούκλα δυναμώνει τον ήχο) – Laura Thorn (δημιουργοί: Julien Salvia, Ludovic-Alexandre Vidal). Με σπουδές στη θεωρία της μουσικής, το πιάνο, το τσέλο, το αρμόνιο και τη μουσική δωματίου και έχοντας αποκτήσει μεταπτυχιακό τίτλο στο Πανεπιστήμιο του Namur, η Laura διδάσκει στο Ωδείο του Esch/Alzette. Είναι φρέσκο όνομα στην ποπ μουσική σκηνή της χώρας. Το τραγούδι παραπέμπει ευθέως στο νικητήριο του 1965 Poupée de cire, poupée de son (κερένια κούκλα, ομιλούσα κούκλα), πριν από 60 χρόνια, με τη France Gall, εξάλλου στην έναρξή του είδαμε ένα μικρό βίντεο από εκείνη την εμφάνιση. Ντυμένη κούκλα, με τρεις χορευτές (αργότερα έρχονται και δύο χορεύτριες) κι έχοντας μοντέρνα κουκλόσπιτα στο φόντο. Δυνατή φωνητικά. Το κοινό έχει ξεσηκωθεί!!! Σε πολλές ψηφοφορίες των φαν ερχόταν πρώτη. Βλ. στο τέλος του άρθρου για το βίντεο.
- Ride (Βόλτα) – Zero Point Five (Federico Menichetti, Gilles Saracinim Chris Reitz, Nathalie Haas, Sander Janssen, Dan Thiltges, Jonas Holteberg Jensen). Είναι ένα ποπ-φολκ-κάντρι τρίο, πολύ γνωστό στη χώρα, με εμφανίσεις σε συναυλίες και φεστιβάλ. Αποτελείται από τους Federico (Kiko) Menichetti, Gilles Saracini και Christophe Reitz. Χαρούμενο τραγουδάκι, με κάντρι και κελτικές επιρροές, αλλά η εμφάνιση κάπως ερασιτεχνική και με φωνητικές αστάθειες (ενός δεν του έβγαινε καθόλου η φωνή). Το κοινό παρόλα αυτά αλαλάζει.
Η ψηφοφορία
Μετά από τις διαφημίσεις ακολουθεί το recap. Νέοι μουσικοί και παιδική χορωδία ερμηνεύουν μια διασκευή του νικητήριου τραγουδιού της France Gall. Μίνι-συνεντεύξεις από το green room. Δεύτερο recap. H Tali στο νέο της τραγούδι, Dear parents, το οποίο παρουσιάζει για πρώτη φορά. Νέος γύρος στα παρασκήνια και τελευταίο recap. Κλείνει η ψηφοφορία. Βιντεάκι με τους υποψήφιους να λένε τι θα κάνουν και πώς θα αντιδράσουν, αν κερδίσουν. Μιλούν για αγαπημένες τους συμμετοχές (αναφέρθηκε και η Φουρέιρα!). Η Conchita -με ιδιαίτερη εμφάνιση- σε ένα τραγούδι, το Waters Run Deep, που θα κυκλοφορήσει στις 21 Μαρτίου με το νέο της EP. Οι καλλιτέχνες επιστρέφουν στη σκηνή. Αρχίζει η ψηφοφορία των διεθνών επιτροπών. Εμφανίζονται οι βαθμοί και ανακοινώνονται από τους προέδρους των επιτροπών τα 12άρια. Για την Ολλανδία ο Sietse Bakker. Για την Πολωνία η Blanka. Για την Ιρλανδία ο Michael Kealy. Για τη Μάλτα η Ira Losco. Για τη Φινλανδία ο Matti Myllyaho. Για την Ισπανία η Soraya Arnelas. Για την Εσθονία o Stefan Airapetjan, για την Ελβετία ο Gjon’s Tears. Όλα τους τα 12άρια πήγαν στη Laura Thorn (εκτός από της Εσθονίας στον Luzac)!!! 94 για την ώρα έχει λάβει η πρώτη και 62 ο δεύτερος Luzac.

Έρχεται η Conchita με τον φάκελο που περιέχει τη βαθμολογία του κοινού, με τη γνωστή ποσόστωση: “The future of Luxembourg is in my hands” λέει και το κοινό γελά!!! Διαφημίσεις. Αρχίζει η διαδικασία. Το κοινό έδωσε 110 στους Zero Point Five (συνολικά 126-με τις επιτροπές να τους έχουν… τελευταίους, όχι άδικα) και 90 στη Laura Thorn (συνολικά 184). Mεγάλη νικήτρια η Laura!!!


+ There are no comments
Add yours