Άγνωστες ιστορίες: υποψηφιότητες από τη Γροιλανδία και τις Φερόες Νήσους μέσω Σκανδιναβίας

Το Βασίλειο της Δανιμαρκίας

Το Βασίλειο της Δανίας περιλαμβάνει την ομώνυμη χώρα, καθώς και δύο αυτόνομες περιοχές, τις Φερόες Νήσους και την Γροι(ν)λανδία. Οι περιοχές αυτές έχουν το δικαίωμα να συμμετάσχουν στη δανική επιλογή, με γηγενείς καλλιτέχνες, αρκεί να είναι καταγεγραμμένοι στα δανικά μητρώα.

Η παρολίγο φετινή συμμετοχή της Γροιλανδίας

Φέτος, μετά από 40 ακριβώς χρόνια, η Γροιλανδία εκπροσωπήθηκε σε δανικό τελικό (Dansk Melodi Grand Prix) από τις Julie & Nina, με το “League of Light”, το οποίο μάλιστα κατετάγη δεύτερο. Η Julie είναι μεγάλο όνομα: γεννήθηκε στη Δανία και μεγάλωσε στη Γροιλανδία. Έγινε γνωστή όταν ήρθε 2η το 2002 στο “Popstars”. Έκτοτε έχει κυκλοφορήσει πέντε άλμπουμ. Η γροιλανδική τηλεόραση KNR μετέδωσε την επιλογή στις 16.00 τοπική ώρα και οι κάτοικοι του νησιού μπορούσαν να ψηφίσουν. Αξίζει να σημειωθεί ότι το τραγούδι έχει κάποιους στίχους στα γροιλανδικά. Τελικά επελέγη η Leonora με το “Love is forever”, ένα τραγούδι στα Αγγλικά, με κάποιους στίχους στα Γαλλικά, τα Δανικά και τα Γερμανικά. Συγκέντρωσε το 42% των ψήφων, έναντι 35% του δεύτερου τραγουδιού.

Οι υποψηφιότητες από τις Νήσους Φερόες μέσω Δανίας

Για την επιθυμία της κρατικής τηλεόρασης (Kringvarp Føroya) των Νήσων Φερόες να γίνει μέλος της EBU, σας έχουμε ενημερώσει σε παλιότερο άρθρο. Το 2010 απορρίφθηκε η αίτησή της, φέτος, όμως, πήρε το “πράσινο φως”, αρκεί να καταβάλει 500.000 Ευρώ κάθε χρόνο, ένα υπέρογκο ποσό. κατά καιρούς έχουν συμμετάσχει καλλιτέχνες με καταγωγή από τις Φερόες Νήσους στο DMGP. O Pætur Við Keldu με το “Som En Drøm” ήρθε 5ος το 2002. Η Petsi Tvørfoss με το “Mest når det er regn” κατετάγη επίσης 5η το 2004. Το 2008 ήταν η σειρά του γκρουπ The Dreams με το “La’ mig være” (9οι). O Jens Marni Hansen το 2010, με το “Gloria”-στον τελικό, χωρίς κατάταξη (αν και είχε έρθει πρώτος στην τηλεψηφοφορία, όπως του αποκάλυψε το κανάλι DR). Επίσης στον τελικό, αλλά όχι στα δύο ή τρία πρώτα τραγούδια βρέθηκε η Kristel Lisberg το 2016, με το “Who needs a heart”, καθώς και το γυναικείο συγκρότημα Carlsen το 2018, με το “Standing up for love”. Όποτε γίνεται αυτό, οι ντόπιοι τηλεθεατές παρακολουθούν μέσω ειδικού κυκλώματος την επιλογή και έχουν τη δυνατότητα να ψηφίσουν. Όπως αντιλαμβάνεστε, οι εν λόγω τραγουδιστές κάνουν καριέρα ως επί το πλείστον στη Δανία, ωστόσο κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει εκπροσωπήσει τη χώρα.

Οι υποψηφιότητες από τις Φερόες μέσω Σουηδίας και Ισλανδίας

Στη Σουηδία διαγωνίστηκε ο Brandur Enni (Melodifestival 2008-7oς στον ημιτελικό με το “Lullaby”). Στην Ισλανδία συναντάμε σε εθνικούς τελικούς τους: Eivör Pálsdóttir (Söngvakeppni 2003 με το “Í nótt”-6η, ενώ έχει διασκευάσει και το “Den vilda” (SWE 96) και Jógvan Hansen (2009 με το “I Think The World of You”-4ος, το 2010 με το “One More Day”-2ος,  2011 με το “Ég lofa”-στον τελικό, δίχως κατάταξη, όπως και το 2013 με το “Til þín”. Φέτος διαγωνίζεται η Kristina Skoubo Bærendtsen με το “Mama said”.

Η Δανική επιλογή του 1979

Το μακρινό 1979 έγινε κάτι για πρώτη και τελευταία φορά: υπήρχαν υποψηφιότητες και από τις τρεις περιοχές του Βασιλείου της Δανίας και μάλιστα τα τραγούδια από τις Φερόες Νήσους και την Γροιλανδία ακούστηκαν στη γλώσσα τους, κάτι που ξένισε τους Δανούς. Στα Γροιλανδικά, λοιπόν, ήταν το Ataatap qinnutaa (Faders bøn, η δανική απόδοση = Η προσευχή του πατέρα), του Εσκιμώου Rasmus Lyberth (11ο), με συνοδεία σόλο κιθάρας, ενώ στα Φαροέζικα ερμηνεύτηκε το άσμα Aldan (= το κύμα) από την ηθοποιό Annika Hoydal (4ο). Ως γνωστόν, τη Δανία εκπροσώπησε ο Tommy Seebach με το “Disco Tango” (στα Ελληνικά “Χόρεψέ με ένα ταγκό με τη Χριστιάνα)  3^ος ήρθε ο πασίγνωστος Kim Larsen, μέλος του mega-band Gasolin. Η νίκη κρίθηκε στα σημεία, αφού υπήρξε ισοψηφία στην πρώτη θέση με το Alt er skønt των Grethe Ingmann (DEN 63) & Bjarne Liller Petersen και χρειάστηκε να πραγματοποιηθεί δεύτερη ψηφοφορία. Για όλους αυτούς τους λόγους, το συγκεκριμένο DMGP έχει περάσει στη σφαίρα του θρύλου.

Η αντικατάσταση ενός Γροινλανδού χορωδού

Ο Roger Pontare διαγωνίστηκε στο Melodifestivalen το 2000 με το “När vindarna viskar mitt namn”, το οποίο έγινε για τις ανάγκες της Γιουροβίζιον “When spirits are calling my name”. Στον εθνικό τελικό είχε στα φωνητικά του έναν Λάπωνα, μια Αμερινδή Ινδιάνα και έναν Γροινλανδό. Στη Γιουροβίζιον παρέμεινε η Ινδιάνα, ονόματι Kasaluk, οι άλλοι δύο όμως αντικαταστάθηκαν από Σουηδούς και Νορβηγούς χορωδούς, μεταμφιεσμένους σε… Βίκινγκς, μεταξύ των οποίων ο  Frank Ådahl (SWE 90, φωνητικά NOR 86) και η Pernilla Emme (φωνητικά NOR 90).