Eurovision 2022: Οι στίχοι των συμμετοχών στα ελληνικά εκτός από τις αγγλόφωνες (Α’ Μέρος)

Η Eurovision 2022 είναι προ των πυλών και 40 χώρες θα “παλέψουν” για να διεκδικήσουν την πρώτη θέση. Αν και στην πλειοψηφία τους οι συμμετοχές είναι στα αγγλικά κι έχουμε τη δυνατότητα να κατανοήσουμε το νόημα των στίχων, αρκετές είναι κι αυτές που είτε είναι στην εθνική γλώσσα των χωρών είτε σε διάλεκτο είτε σε συνδυασμό διάφορων γλωσσών. Στο πρώτο μέρος αυτού του αφιερώματος θα εξετάσουμε τους στίχους ορισμένων χωρών στα ελληνικά και στην πορεία θα ακολουθήσει και δεύτερο αφιέρωμα με τις υπόλοιπες.

Επισημαίνουμε ότι το άρθρο αποτελεί κατά κύριο λόγο προσέγγιση παρά μετάφραση γιατί δεν είναι η μητρική μας γλώσσα. Αρκετές είναι οι φορές που οι στίχοι μπορεί να μη βγάζουν νόημα στα ελληνικά λόγω ιδιωματισμών ή εννοιών που ενδεχομένως να μην έχουν την καλύτερη απόδοση στα ελληνικά. Σε αρκετές περιπτώσεις παραλείπεται το δεύτερο ρεφρέν για να μην υπάρχει επανάληψη.

Ισπανία – Chanel – Αργή κίνηση

Πάμε Εδώ είναι η γοητευτική γυναίκα, η βασίλισσα, η σκληρή, μια Bugatti
Όλοι τρελαίνονται για αυτό το πάρτι. Αν έχω πρόβλημα, δεν είναι χρηματικό.
Τρελαίνω όλους τους μεγαλύτερους. Είμαι πάντα πρώτη, ποτέ δεύτερη.
Μόλις κάνω χαμό, χαμό με το μπουμ μου, μπουμ και τον έβαλα να κάνει ζουμ, ζουμ
Για τον λαχταριστό μου

Και μην μπερδεύεστε κυρίες και κύριοι είμαι πάντα έτοιμη για να σπάσω τους γοφούς, να σπάσω καρδιές
Υπάρχει μόνο ένας, δεν υπάρχουν απομιμήσεις (Na, na) και αν δεν με πιστεύετε, θα πρέπει να σας δείξω

Τράβηξε ένα βίντεο, παρακολούθησε το αργά (slow motion)
Οπίσθια που σε υπνωτίζουν, σε κάνουν να θέλεις περισσότερα, περισσότερα, περισσότερα, περισσότερα, περισσότερα
Θα το πάω στο πάτωμα, ω, ω, ω, λο (Ναι), εάν θέλεις, μπορείς να κάνεις αυτό το dembow και σε τρελαίνει (Ναι) Τράβηξε ένα βίντεο, δες το αργά.

Σου αρέσουν όλα όσα έχω, γλυκαίνω το πρόσωπό σου σε χυμό μάνγκο.
Εκρήγνυσαι όταν σε ανάβω, μέχρι το τέλος, δεν θα σταματήσω.
Πιες μια γουλιά από την κόλα μου, λίγο άγριο νά-να-να
Πάει σαν πα-πα-πα-πα, όπως πα-πα-πα-πα-πα

Αλβανία – Ronela Hajati

Θυμάσαι εκείνες τις νύχτες; Έμειναν μόνο μυστικό. Ej, ej, ej, ej, ej, ej, ej

Το αγόρι έρχεται από τα βουνά και θα με συγχωρέσει σήμερα
Δεν ξέρω αν θα σταματήσει. Ας τα αφήσουμε, ας συγχωρήσουμε τις αμαρτίες
Για αυτό θα έρθει το κορίτσι που άφησε όλο τον κόσμο
Είμαι ο ήλιος, δεν είμαι η σκιά. Είσαι δικός μου, αγόρι από την Αλβανία

Γεια, θυμάσαι εκείνες τις νύχτες; Έμειναν μόνο μυστικό
Μωρό μου το γούστο σου, το γούστο μου, είναι δανικό
Γεια, θυμάσαι εκείνες τις νύχτες; Δεν είναι πια μυστικό
Αλλά δεν ξέρω, δεν ξέρω πώς ένιωσα

Δεν ξέρω πώς λαχταράς την άλλη. Ακόμα και σήμερα θέλω να το πω
Μια ακόμα, εγώ, εσύ, τρεις (Ta marsha, ta marsha)

Μου έκανες τη ζωή σαν παιχνίδι, ένα αεροπλάνο Μα κα λον, μα κα λον
Δεν ξέρω άλλον, που μετανιώνει Μα κα λον, μα κα λον

Γαλλία – Alvan and Ahez – Σπίθα

Στο σκοτάδι του δάσους φυτρώνει η νύχτα. Τα αστέρια εμφανίζονται στο ανήσυχο θρόισμα
Μια γυναικεία σκιά στροβιλίζεται στο φως μιας δάδας.

Αδιαφορώντας για τα άγρια ​​θηρία χορεύω. Κλέβω τη φωτιά από το λάγνο βλέμμα τους
Και μετέτρεψε το σε τραγούδι για να το τραγουδήσεις από κοινού. Χορεύω με τον διάβολο, και τι; Χορεύω με τον διάβολο, και τι;

Καύση και λάσπη, καύση, πάρτι και λάσπη. Το δάσος δονείται σε επαφή με τη χορευτική σπίθα . Η σαγηνευτική της μαγεία υψώνεται στα ψηλά δέντρα

Ατρόμητη στη μέση του ξέφωτου χορεύει η σπίθα. Γυρίζει και στριφογυρίζει γύρω από τις μαινόμενες ψυχές της. Γυρίζει και στριφογυρίζει γύρω από τις μαινόμενες ψυχές της.

Ατρόμητη στη μέση του ξέφωτου χορεύει η σπίθα.

Ουκρανία – Kalush Orchestra – Stefania

Στεφανία μαμά μαμά Στεφανία. Το χωράφι ανθίζει, αλλά αυτή γκριζάρει
Τραγούδα μου ένα νανούρισμα μαμά. Θέλω να ακούσω τα λόγια της μητέρας.

Με κούνησε, μου έδωσε ρυθμό και πιθανώς τη δύναμη της θέλησης. Δεν πήρε, αλλά έδωσε.
Μάλλον ήξερε ακόμη περισσότερα και από τον Σολομώντα. Πάντα θα περπατώ κοντά σου από σπασμένους δρόμους.
Δεν θα ξυπνήσει, δεν θα με ξυπνήσει σε δυνατές καταιγίδες. Θα πάρει δύο σύκα από τη γιαγιά, σαν να είναι σφαίρες.
Με ήξερε πολύ καλά. Δεν εξαπατήθηκε, σαν να ήταν πολύ κουρασμένη. Με ταρακούνησε εγκαίρως. Lyuli lyuli lyuli…

Δεν είμαι με πάνες αλλά μαμά αλλά μαμά, αρκετά, σαν να μην μεγάλωσα για να πληρώσω για πράγματα. Δεν είμαι μικρό παιδί, ακόμα χάνει την ψυχραιμία της, περπάτησα, «όπως θα σε χτυπούσε η σκωρία»

Είστε όλοι νέοι ω μάνα στην κορυφή, αν δεν εκτιμώ την κηδεμονία στην κορυφή της δόξας, είμαι στο αδιέξοδο

Σκότωσε την κορυφή εκείνη, την κορυφή, θα τραγουδούσα με την αγάπη μου
Lyuli lyuli lyuli

Μολδαβία – Frații Advahov and Zdob și Zdub – Το τρένο

Ω, Αντβάχοφ! Κισινάου εδώ! Gigi, πόσος καιρός πέρασε!
Πήγαινε πες στη θεία Λουκρητία ότι της φέρνω αυτό που ζήτησε και
το χαλί που της αρέσει. Αύριο το πρωί να είσαι στο σιδηροδρομικό σταθμό και να με συναντήσεις!

Αναχώρηση! Κισινάου – Βουκουρέστι. Ωχ Ώχ

Το τρένο πηγαίνει, σαν να πετάει από τη μια χώρα στην άλλη. Πηγαίνει αλλά μπερδεύεται: Ποια είναι η χώρα; Ενώθηκαν; Είναι παλιά ή είναι καινούργια;
Φαίνεται σαν ένα, αλλά και δύο και μαζί και χώρια υπάρχουν δύο; Ή μόνο ένα μέρος;

Γεια σου, πάμε! Φολκλόρ και Rock’n’roll. Η διαδρομή του τρένου είναι Ανατολή προς Δύση. Κισινάου – Βουκουρέστι.

Και σε εκείνη τη χώρα και σε αυτήν χορεύουμε hora – είναι μια ευδαιμονία
Και μέσα σε κάθε χώρα η μαγεία φτιάχνεται με βιολί
Όταν το τρένο φτάνει σε στάση, αισθάνεσαι σαν να είσαι σχεδόν στην ίδια γη
Αισθάνεται σαν να πήγες χωρίς αλλαγή από σπίτι σε σπίτι. Τι ανταλλαγή!

Πάει γρήγορα…

-Καλησπέρα! Έχουμε μια συναυλία εδώ; Διασκεδαστικό! Πού πάμε;

-Βουκουρέστι!

-Έχεις κανένα τσιγάρο;

-Οχι!

-Και αν βρω κανένα;

-Θα το μοιραστώ μαζί σας τότε!

-Τι? Λύστε το χαλί!

Κισινάου – Βουκουρέστι

Πάει γρήγορα, πάει καλά το τρένο της εθνικότητάς μας.
Αλλά δεν μπορεί να κατανοήσει. Ποια είναι η χώρα; Πού είναι το τέλος;
Είναι παλιά ή είναι καινούργια; Φαίνεται σαν ένα, αλλά και δύο
Και μαζί και χώρια. Υπάρχουν δύο; Ή μόνο ένα μέρος;

-Πώς ήταν το τρένο, αδερφέ;

-Διασκεδαστικό! Τι εποχές ζούμε αδερφέ! Περνάμε όλη μας τη ζωή κολλημένοι στα τηλέφωνα και βλέπουμε ο ένας τον άλλον μια φορά στα 100 χρόνια. Όσο περνάει η ζωή… Σου έφερα ένα κονιάκ όμως και ένα δίσκο “Frații Advahov and Zdob și Zdub”…

-Τι γίνεται με το χαλί;

-Γύρισε πίσω στο σταθμό, άφησα το χαλί στο τρένο!

Λιθουανία – Monika Liu – Συναισθήματα

Χτυπά, χτυπά, χτυπά. Το βράδυ, χτυπάει στην καρδιά μου γεμάτη λαχτάρα.
Ένα φάντασμα συνοδεύεται από αναμνήσεις

Εσύ, είσαι εσύ, είσαι εσύ ένα πρόσωπο που είδα πολύ παλιά
Γιατί γελάς σαν κλόουν στα γυάλινα μάτια μου;

Στιγμές που γυρίζουν στο κεφάλι μου, τρέχουν πίσω σε σένα.
Ένα εκατομμύριο τριαντάφυλλα σαν συναισθήματα πνίγονται σε μια θάλασσα από σύννεφα.

Μουρμουρίζει η ανήσυχη θάλασσα, υπάρχουν δάκρυα στα μάτια μου.
Αυτό είναι – δεν θα επιστρέψει ποτέ. Έφτασε σαν μαύρος αφρός.

Θυμάμαι να στέκομαι στη μέση των αμμόλοφων του Νίδα.
Κουνώντας το χέρι σε έναν γλάρο τόσο μακριά, πολύ μακριά.