Αφιερώματα Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision : 1986
Και αισίως το καθιερωμένο πλέον αφιέρωμα μας φτάνει στην χρονιά του 1986 και στο 31ο διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision. Το 1986 σαν διαγωνισμός έχει μείνει στην ιστορία για την χώρα μας την Ελλάδα ως το κύκνειο άσμα της ελληνικής αναποφασιστικότητας (συμμετέχω δεν συμμετέχω γιατί έτσι μου αρέσει…!!!) όσον αφορά τις ελληνικές συμμετοχές αλλά και επίσης και για την τελευταία φορά που την μετάδοση κάλυπτε η αείμνηστη και πολύ συμπαθής στους παλαιούς φαν, Μακώ Γεωργιάδου μια και την επόμενη χρονιά παραιτήθηκε από τα καθήκοντα της ( ή την έκαναν να παραιτηθεί μια και ζήτησε για τότε το ποσό των 100.000 δραχμών για τα έξοδα της, κάθε φορά που θα πήγαινε στην Eurovision και δεν έγινε αποδεκτό από την ΕΡΤ). Την θέση της πήρε η γνωστή σε κάθε γιουραφάν και μη, Δάφνη Μπόκοτα.
Για την Νορβηγία όμως, το 1986 ήταν μια χρονιά που γέμιζε την χώρα περηφάνεια αφού την προηγούμενη χρονιά το Νορβηγικό συγκρότημα Bobbysocks κατάφερε να σπάσει όλα τα εμπόδια και το κακό κάρμα που είχαν οι Νορβηγικές συμμετοχές στον διαγωνισμό αφού θεωρείται ως η χώρα με τις περισσότερες τελευταίες θέσεις από τότε που έλαβε μέρος για πρώτη φορά το 1960 (11 τον αριθμό 1963, 1969, 1974, 1976, 1978, 1981, 1990, 1997, 2001, 2004 και 2012) και στον Νορβηγικό εθνικό τελικό του 1985 ο ίδιος ο Ronnie Hazelhurst (Βρετανός μουσικός και γνωστός στους φαν, διευθυντής ορχήστρας πολλών αγγλικών συμμετοχών στον διαγωνισμό) στην ερώτηση που του έκανε η παρουσιάστρια αν θα κέρδιζε το τραγούδι “La det swinge” τον διαγωνισμό δήλωσε ευθαρσώς ΟΧΙ….(ήθελα να δω τα μούτρα του την επόμενη μέρα της νίκης στο Gothenburg, αλλά θα με πείτε κακό…). Μάλιστα η ίδια η παρουσιάστρια Åse Kleveland αφού βγήκε στην σκηνή του Grieghallen το 1986 τραγουδώντας το πολύγλωσσο “Welcome to Music” σαν το μουσικό ξεκίνημα της βραδιάς δήλωσε στον εναρκτήριο λόγο της πως : η πορεία της Νορβηγίας μέσω της ιστορίας του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision, ήταν αρκετά ακανθώδης γι ‘αυτό, φανταστείτε τη χαρά μας όταν πέρσι κερδίσαμε και τη χαρά που νιώθουμε σήμερα, καθώς μπορούμε να καλωσορίσουμε 700 εκατομμύρια θεατές στην κορυφή της Ευρώπης, στη Νορβηγία και στο Bergen. Εδώ θα ήθελα να αναφέρω πως τον διαγωνισμό εκείνη την χρονιά οι Έλληνες τηλεθεατές το είδαν σε αναμετάδοση την επομένη του διαγωνισμού το βράδυ με λίγο αλλοπρόσαλλη σειρά των τραγουδιών και πετσοκομμένη την βαθμολογία, αυτό γιατί η ημερομηνία που είχε δώσει η EBU συνέπιπτε με το Ορθόδοξο Πάσχα και παρόλο που τραγούδι εκλέχτηκε (μέσω κλειστής επιλογής το “Wagon lit” ερμηνευμένο απο την Πωλίνα βλ. παρακάτω βίντεο) και είχαμε κληρωθεί στην 17η θέση εμφάνισης η ΕΡΤ αποφάσισε να μην συμμετάσχει για να μην προκαλέσει τον σάλο και την οργή των χριστιανών…!!!! (βέβαια το 1994 που συνέπεσε και πάλι το Ορθόδοξο Πάσχα, η Ελλάδα συμμετείχε μια χαρά αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…).
Έτσι στις 3 Μαΐου του 1986 και στο χωρητικότητας 1500 θέσεων Grieghallen του Bergen της Νορβηγίας 20 χώρες έδωσαν το παρόν τους σε μια κάπως παγωμένη αίθουσα αλλά και κρύα στον τομέα της παρουσίασης των τραγουδιών και του κοινού (βλέποντας τον διαγωνισμό ώριμος πλέον θα έλεγα πως το 1986 ήταν μια κρύα βραδιά και ενώ πολλά από τα τραγούδια ήταν πολύ καλά η ορχήστρα του NRK πραγματικά τα εκμηδένισε κάνοντας να ακούγονται τα περισσότερα αδιάφορα και φτωχά). Παρουσιάστρια της Βραδιάς ήταν η γνωστή στου παλαιούς φαν Åse Kleveland μια και το 1966 είχε εκπροσωπήσει την χώρα της φέρνοντας την στο καλύτερο αποτέλεσμα (3η) μέχρι το 1985. Επίσης να προσθέσω πως το 1966 παρουσίασε το τραγούδι της με μια κάπως εκκεντρική για τα τότε δεδομένα παρουσίαση φορώντας παντελόνια αντί για φόρεμα και με μια κιθάρα στα χέρια που για εκείνη την εποχή ήταν κάπως το να βλέπεις μια γυναίκα να εμφανίζεται έτσι… Η μαντάμ Åse λοιπόν όπως προανέφερα αφού έκανε τις χαρούμενες δηλώσεις για την νίκη της χώρας της την προηγούμενη χρονιά μπροστά κιόλας στην Βασιλική οικογένεια της Νορβηγίας (παρεμπιπτόντως ήταν η πρώτη φορά που παρευρέθησαν σε διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision μέλη βασιλικής οικογενείας μιας χώρας) συνέχισε την παρουσίαση των 20 χωρών με ένα κάπως κρύο τρόπο και έτσι συνέχισε μέχρι το τέλος και όλοι μαζί πήγαμε για ύπνο….!!!! (που είσαι ρε Lil Lindfors να τους δείξεις τι εστί χιούμορρρρ)
Ανάμεσα στις 20 χώρες που συμμετείχαν στον διαγωνισμό ήταν οι Γιουγκοσλαβία και η Ολλανδία, που απείχαν την προηγούμενη χρονιά αλλά και η Ισλανδία που επιτέλους ο εθνικός ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός της χώρας RÚV εδραίωσε τελικά τις δορυφορικές τηλεοπτικές συνδέσεις με την υπόλοιπη Ευρώπη και έτσι οι Ισλανδοί μπήκαν στο παιχνίδι του πιο γνωστού τηλεοπτικού διαγωνισμού τραγουδιού. Η Ελλάδα όπως προαναφέραμε δεν συμμετείχε λόγω του Ορθόδοξου Πάσχα, σε αντίθεση με την Κύπρο που έστειλε τραγούδι και πέτυχε για μια και μοναδική φορά τον ολοκληρωτικό της πάτο, μένοντας τελευταία στον βαθμολογικό πίνακα με 4 βαθμούς και με μια Ελπίδα να μετανιώνει οικτρά που έκανε επανεμφάνιση με ένα τραγούδι που ευγενικά θα το αναφέραμε και εμείς αλλά και η ίδια η τραγουδίστρια ως ΧΑΛΙΑ…. Επίσης και η Ιταλία δεν συμμετείχε στον διαγωνισμό του 1986 γιατί η RAI απλά δεν ήθελε να στείλει τραγούδι (απλά και δημοκρατικά….). Την χρονιά εκείνη για πρώτη φορά μετά την πρώτη της εμφάνιση το 1975, η Τουρκία καταφέρνει να πλασαριστεί στην 9η θέση του βαθμολογικού πίνακα με ένα τραγούδι που αναφερόταν στον κομήτη Halley και που το 1986 περνούσε κοντά από την Γη και ήταν το φαινόμενο που όλοι συζητούσαν τότε. Νικήτρια χώρα βγήκε το Βέλγιο για πρώτη φορά από το 1956 που συμμετείχε ανελλιπώς, σημειώνοντας το απόλυτο ρεκόρ για την εποχή εκείνη των 176 βαθμών (αυτό το ρεκόρ παρέμεινε μέχρι το 1993, με την Ιρλανδία να σημειώνει 187 βαθμούς στο τέλος της βαθμολογίας), και κατά μέσο όρο 9,26 βαθμούς ανά χώρα στην ψηφοφορία. Η 13χρονη τότε, Sandra Kim, με το τραγούδι, “J’aime la vie” έλαβε το 77,2% του μέγιστου δυνατού βαθμού, το οποίο, μέχρι και σήμερα, της δίνει την δυνατότητα να κατέχει την 9η θέση μεταξύ όλων των νικητών της Eurovision.
Βέβαια Eurovision χωρίς σκάνδαλο γίνεται; Εμ δεν γίνεται… και βέβαια αναφέρομαι στην ηλικία που δήλωσε η νικήτρια του διαγωνισμού εκείνη την χρονιά Sandra Kim, αφού πριν πριν τον διαγωνισμό δήλωνε 15 χρονών και αργότερα μαθεύτηκε ότι ήταν μόλις 13, πράγμα που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων με πρώτη και καλύτερη αυτή των δημιουργών της ελβετικής συμμετοχής (απειλούσαν μέχρι δικαστικώς να ακυρωθεί η συμμετοχή του Βελγίου και το βραβείο του αλλά χωρίς αποτέλεσμα)
Τέλος θα πρέπει να αναφερθεί ότι μετά το νικητήριο τραγούδι που έγινε επιτυχία σε όλη την Ευρώπη ένα άλλο όνομα που έγινε γνωστό αρκετά χρόνια αργότερα και που το 1986 ήταν η κύρια τραγουδίστρια ( Sissel Kyrkjebø)του διαλείμματος που είχαν ετοιμάσει η Νορβηγοί εκείνη την χρονιά. Η Sissel Kyrkjebø όπου στους χειμερινούς Ολυμπιακούς αγώνες του 1994 στο Lillehammer της Νορβηγίας τραγούδησε τον ύμνο των Ολυμπιακών αγώνων, έγινε παγκοσμίως γνωστή όταν συνεργάστηκε με τον αμερικάνο ράπερ Warren G στην διεθνής επιτυχία Prince Igor και δεν είναι άλλο από την οπερατική έκδοση με στοιχεία Ραπ της ομώνυμης όπερας του Ρώσου συνθέτη Alexander Borodin (βλ. το παρακάτω βίντεο).
https://www.youtube.com/watch?v=JWd0weZat-4
https://www.youtube.com/watch?v=xLuLksniU1w&t=759s
https://www.youtube.com/watch?v=q2f0jIZI7KM
https://www.youtube.com/watch?v=aYvIjFJvY_o
