Οι καλλιτέχνες της χρονιάς που απεβίωσαν
Ακόμα μία απώλεια από το 1988: μετά από τον Ισπανό Carmelo Martinez, δηλαδή τον ξανθό των La Decada (από καρκίνο του πνεύμονα), τον Αυστριακό Wilfried (από επιπλοκές λόγω καρκίνου), τον Βέλγο Reynaert (από κορωνοϊό) και δύο μέλη των Silver Wings (ο Mustafa «Muc» Ismailovski από την επάρατη νόσο και ο Rajko Dujmić από τραυματισμό σε τροχαίο) ακόμα ένας καλλιτέχνης φεύγει από τη ζωή. Είναι ο Roy Taylor των Ιρλανδών Jump the Gun. Θυμίζουμε, παρεμπιπτόντως πως και η Céline Dion ταλαιπωρείται από το σύνδρομο του δύσκαμπτου ανθρώπου (Stiff Person Syndrome), το οποίο πλήττει ένα άτομο ανά εκατομμύριο… Για τις προσωπικές ιστορίες των καλλιτεχνών εκείνης της χρονιάς, μπορείτε να δείτε περισσότερα εδώ.
Οι Jump the Gun
Το όνομα του συγκροτήματος είναι αγγλικός ιδιωματισμός, που σημαίνει «ξεκινώ πριν από την ώρα μου». Το πρώτο τους τραγούδι βγήκε το 1986, με τίτλο Bad Habits και τότε ετοίμαζαν το πρώτο τους άλμπουμ. Ο συνθέτης και μέλος τους, Peter Eades (κήμπορντς, 1952-), ήρθε 5ος στην επιλογή του 1980. Γράφει από τα 16 του για διάφορους καλλιτέχνες, ενώ εργάζεται παράλληλα ως τεχνικός ήχου σε ένα από τα κορυφαία στούντιο ηχογράφησης του Δουβλίνου. Το υπόλοιπο συγκρότημα απαρτίζεται από τους: Brian O’Reilly (ντραμς), Eric Sharpe (κιθάρα και φωνητικά), Roy Taylor (μπάσο) και Ciaran Wilde (σαξόφωνο και κλαρινέτο). Οι υπόλοιποι (εκτός από τον Wilde) μετείχαν ήδη σε διάφορες ιρλανδικές showbands από τη δεκαετία του ’70. Τα άλμπουμ τους κυκλοφόρησαν και στην Ελλάδα με σχετική επιτυχία. Ανέβαλαν τότε την κυκλοφορία του δίσκου τους, για να προετοιμαστούν καλύτερα για τον διαγωνισμό. Αν δεν κάνουμε λάθος, το τραγούδι τους ήταν το πρώτο που χωρίζεται σε δύο μέρη, με δύο διαφορετικούς τραγουδιστές στο κάθε ένα. Κατέλεβαν την 8η θέση.
O Roy Taylor
O Roy Taylor (1958-2023), με τη στεντόρεια φωνή, ήταν γνωστός ως μέλος του γκρουπ Roy Taylor, Karen Black and the Nevada. Ως Nevada (με τον Roy στην κιθάρα) ήρθαν 2οι στον εθνικό τελικό της χώρας το 1981 με το My pet parrot. Η Karen Black (συνωνυμία με τη γνωστή ηθοποιό) είχε κάνει φωνητικά στη Γιουροβίζιον το 1979. Έχοντας περάσει έξι δύσκολους μήνες ανεξήγητης κούρασης, η οποία νόμιζε πως οφειλόταν σε υπερκόπωση, ο Roy διαγνώστηκε το 2018 με τη νόσο του κινητικού νευρώνα (MND-παλαιότερες πηγές μιλούσαν για αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση-ALS). Μέχρι τοτε έκανε εμφανίσεις σε γάμους και άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις. Έκανε καμπάνια, ώστε να συγκεντρωθούν χρήματα, προκειμένου να βρεθεί θεραπεία για τη συγκεκριμένη ασθένεια. Δεν μπορούσε πια να παίξει μπάσο, καθότι αισθανόταν αδυναμία σε χέρια και πόδια, όμως τραγουδούσε, παρά τα αναπνευστικά προβλήματά του. Μαζί με τη μπάντα του The MND Assassins κυκλοφόρησε το τραγούδι Watch Your Back MND. To 2020 έβγαλε ένα ντουέτο με τον γιο του Terence, επίσης μουσικό, το My New Dream, ενώ το 2021 κυκλοφόρησε ακόμα ένα ντουέτο, με την κόρη του Ella, το I Can’t Wait for Tomorrow. Τα τελευταία 20 χρόνια έμενε στο Dundalk. Είχε τρεις γιους και μία κόρη. Πέθανε την 1η Ιουνίου του 2023…
H ανακοίνωση της οικογένειας
“Με βαθιά θλίψη επιθυμούμε να ανακοινώσουμε τον θάνατο του μπαμπά και ήρωά μας, Roy Taylor. Μέσα από τη μεταδοτική του θετικότητα τα τελευταία χρόνια πέτυχε τόσα πολλά στον αγώνα κατά της ασθένειας MND. Η δουλειά του βοήθησε τον κόσμο να πλησιάσει στο να ελευθερωθεί από την MND. Και γι’ αυτό είμαστε γεμάτοι υπερηφάνεια. Ένας εκπληκτικός μπαμπάς και εκπληκτικό άτομο και εκπληκτικός μουσικός. Προς όλους όσοι μας στήριξαν: γνωρίζετε όλοι ποιοι είστε. Σας αγαπάμε όλους και σας αγάπησε όλους”.
