“Μαύρος Νοέμβρης”: έφυγε από τη ζωή και ο Krunoslav Slabinač (YUG 71)…

Ο καλλιτέχνης-τα πρώτα του βήματα

Ο Krunoslav Slabinač, γνωστός και με το χαϊδευτικό “Kićo”, ήταν Κροάτης τραγουδιστής, κιθαρίστας, συνθέτης και ενορχηστρωτής. Γεννημένος το 1944 στο Osijek, ξεκίνησε με το συγκρότημα Dinamiti, με τους οποίους κέρδισε σε δύο φεστιβάλ και εργάστηκε στη Γερμανία, πριν αρχίσει τη σόλο καριέρα του με διασκευές του Tom Jones και του Elvis Presley. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτός που τον αντικατέστησε στο γκρουπ ήταν ο Dado Topić (CRO 07). Έπαιζε κιθάρα και ταμπουρά.

Η καταξίωση

Τη νίκη του στο φεστιβάλ της Opatija το 1970 με το “Više nećeš biti moja”, ακολούθησε η εκπροσώπηση της Γιουγκοσλαβίας στη Γιουροβίζιον το 1971 με το αδικημένο “Tvoj dječak je tužan” (14ος), καθώς και καριέρα στις Η.Π.Α. για κάποια χρόνια, προσπαθώντας να αποφύγει ζητήματα που είχε με τη δικαιοσύνη. Επιστρέφοντας, ειδικεύτηκε στη φολκ μουσική, κυρίως της περιοχής της Σλαβονίας. Η μεγαλύτερή του επιτυχία ήταν το “Zbog jedne divne žene”, γραμμένο για την Mirjana Antonović, με την οποία διατηρούσε μακροχρόνια σχέση εξ αποστάσεως (εκείνη ζούσε στις Η.Π.Α.). Συνεργάστηκε με πολλούς συνθέτες και τραγουδιστές, όπως ο Ivica Krajač (YUG 69), και εμφανίστηκε σε πολλά φεστιβάλ (κυρίως του Split), αποσπώντας διακρίσεις. Δισκογραφούσε από το 1969 μέχρι το 2010. Το 2006 κυκλοφόρησαν τα best of. Υπήρξε βουλευτής με το κεντροδεξιό κόμμα HDZ (Κροατική Δημοκρατική Ένωση). Το 2008 προκάλεσε άθελά του ένα θανατηφόρο δυστύχημα. Το 2015 βραβεύτηκε για το σύνολο της προσφοράς του.

Το χρονικό του τέλους

Πριν από τρεις μήνες εισήχθη στο νοσοκομείο με στεφανιαία νόσο. Υποβλήθηκε σε εγχείρηση τριπλού bypass, όμως πέθανε στις 13/11 στο Zagreb μετά από επιπλοκές. Όπως διαβάσαμε σε κροατικές ιστοσελίδες, στο στήθος του δεν έκλεινε η πληγή λόγω του βάρους του και αδυνατούσε να αναπνεύσει. Καθώς έβηξε μια φορά δυνατά, έσπασαν τα ράμματα, τα οποία δεν μπόρεσαν να αποκαταστήσουν. Υπήρχε η φήμη ότι έπεσε σε κώμα, κάτι που ο θεράπων γιατρός του (Δρ. Gašparović) αρνήθηκε. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, μπήκε σε αναπνευστήρα. Παρότι έδειξε μια πρόσκαιρη βελτίωση, τελικά ήταν τόσες οι μολύνσεις και οι φλεγμονές που δεν τα κατάφερε.

Παραλειπόμενα

 Ήταν τότε σούπερσταρ στη Γιουγκοσλαβία, δεν πήγε μάλιστα ούτε στην πρόβα (είπε ότι δεν το ήξερε). Μαζί με τον Zdravko Čolič (YUG 73) ήταν οι τοπ τραγουδιστές της ποπ της δεκαετίας του ’70, με τραγούδια του διαρκώς στα charts. Είχε προβλέψει την κακή του θέση, παρά την αλλαγή στους μελό στίχους, όπου πλέον το αγόρι είναι λυπημένο (αυτό σημαίνει ο τίτλος του άσματος), όχι διότι πνίγηκε η κοπέλα του αλλά διότι τον άφησε για κάποιον άλλο. Οι δύο κριτές που ψήφισαν στη Γιουροβίζιον για λογαριασμό της Γιουγκοσλαβίας ήταν ένας διευθυντής γκαλερί (Zoran Kržišnik) και ένας φοιτητής φιλοσοφίας (Mišo Kukić ή Kovač).

Ο εθνικός τελικός

Τα τραγούδια είχαν σταλεί τότε με κωδικούς και οι συντελεστές ήταν με ψευδώνυμα (ο εν λόγω πήγε ως “Iva”). Όλα ανακοινώθηκαν μετά τον διαγωνισμό (9 στην επιλογή από περίπου 400 που υπεβλήθησαν). Υπήρχαν τριάντα δεκαμελείς επιτροπές κοινού, σε τριάντα πόλεις, 5 σε κάθε γιουγκοσλαβική δημοκρατία. Ψήφισαν ραδιοφωνικά, μία μέρα πριν από την τηλεοπτική μετάδοση. Μάλιστα οι επιτροπές του Μαυροβουνίου ήθελαν να αλλάξουν τις βαθμολογίες τους την επόμενη μέρα. Υπήρχε ενθουσιασμός από την επιτροπή για το υψηλό επίπεδο της επιλογής και μια βεβαιότητα ότι θα θριάμβευαν στο Δουβλίνο. Έλαβε 2010 ψήφους. Συνυποψήφιοί του ήταν το διάσημο σλοβενικό συγκρότημα Bele Vrane (8οι) και άλλοι καταξιωμένοι καλλιτέχνες, όπως ο Zvonko Špišić (2ος με 1890 ψήφους), η Ezma Redzepova (MKD 13-3η με 1880) και η Ditka Haberl (9η-YUG 75).

Οι συμμετοχές του σε εθνικούς τελικούς

Το 1970, με το Anđela čekaj me ήρθε 5^ος. Το 1972 αρνήθηκε να πει ένα τραγούδι στην επιλογή, λέγοντας ότι δεν ήθελε ποτέ να ξαναπάει στη Γιουροβίζιον. Επέστρεψε όμως, για τελευταία φορά, το 1973 με το Poljubi me za sretan put (3^ος).