Eurotrivia με άρωμα Ελλάδας

Με τον όρο “trivia” εννοούμε ασήμαντα πράγματα. Πρόκειται για συμπτώσεις, στατιστικά, λεπτομέρειες, πληροφορίες, μικρά γεγονότα που αποτελούν αντικείμενο συζήτησης μεταξύ των φαν, οι οποίοι αρέσκονται στο να τα αναπαράγουν. Συγκεντρώσαμε μερικά από αυτά, με ελληνικό ενδιαφέρον. Εάν γνωρίζετε και άλλα, ευχαρίστως να τα προσθέσουμε!

1. Μέχρι το 2002 η Φλάνδρα, δηλαδή το ολλανδόφωνο Βέλγιο δεν είχε περάσει ποτέ την Ελλάδα. Αυτό έγινε, αλλά με αγγλόφωνο τραγούδι, το “Sister” (13^ο), το οποίο πέρασε το “S.A.G.A.P.O.” (17ο).
2. To 1977 και το 1992, όπου ήρθε 5^η η Ελλάδα, η Αγγλία ήταν 2^η, ενώ μετείχε και η Mia Martini στο διαγωνισμό για την Ιταλία. 15 χρόνια ακριβώς χωρίζουν τις 5^ες θέσεις Ελλάδας και Κύπρου, οι οποίες πέφτουν σε χρονιές που λήγουν σε 2 και σε 7 (Ελλάδα-1977, 1992, Κύπρος-1982, 1997). Βεβαίως η Κύπρος κατέλαβε εκ νέου αυτή τη θέση το 2004.
3. Το 1980, 1987 και 1992, η Τουρκία και η Ελλάδα εμφανίστηκαν η μία μετά την άλλη. Η Ελλάδα υπερίσχυσε και τις τρεις φορές. Νικήτρια πάντοτε η Ιρλανδία, με τον Johnny Logan, ως ερμηνευτή ή δημιουργό.
4. Από τις παραδοσιακές χώρες, δεν έχουν ανοίξει το διαγωνισμό ποτέ η Δανία, το Μονακό, η Ελλάδα και η Μάλτα
5. Το 1985 και το 1995 οι χρονιές άρχισαν και τέλειωσαν με τους μαέστρους Noel Kelehan και Χάρη Ανδρεάδη. Κέρδισε και τις δύο φορές η Νορβηγία με τραγούδια του Rolf Løvland. Η Ελλάδα εμφανίστηκε τελευταία και τις δύο φορές και έδωσε 8 στην Κύπρο και 6 στην Ισπανία. 3^η ήρθε η Σουηδία, χωρίς να την ψηφίσει η Ελλάδα καθόλου.
6. Μέχρι την εισαγωγή των ημιτελικών (το 2004) η Ισπανία ψήφιζε την Ελλάδα μόνο τις μονές χρονιές (εκτός από το 1987 και το 2003). Μοναδική εξαίρεση το 1978, οπότε χάρισε ένα γενναιόδωρο 7άρι στην Τάνια Τσανακλίδου. Βεβαίως η “σοσιαλιστική φιλία” Ανδρέα Παπανδρέου-Φελίπε Γκονζάλες τη δεκαετία του ΄80 δεν είναι άσχετη με αυτήν την πριμοδότηση (όπως και κάποιοι βαθμοί από τη Γαλλία ελέω Φρανσουά Μιττεράν). Πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι τις περισσότερες ζυγές χρονιές, η Ελλάδα είτε δεν συμμετείχε (1982, 1984, 1986, 2000), είτε οι συμμετοχές της ήσαν χαμηλού επιπέδου ή αδιάφορες για τα ευρωπαϊκά αυτιά (1974, 1976, 1980, 1988, 1990, 1994, 1996, 1998-μοναδική εξαίρεση το 1992).
7. Η Ιρλανδία πάλι, μετά από κάποιες παλιές φωτεινές εξαιρέσεις (7άρι το 1978, 4άρι το 1979, 4άρι το 1980, έτσι για να ξεπληρώσουν το σκανδαλώδες μηδενικό στο Μάθημα Σολφέζ), έχει αποφασίσει να ψηφίζει την Ελλάδα κάθε… 10 χρόνια: 1 βαθμό το 1981, 1 το 1991, 5 το 2001. η πτωχή συγκομιδή συνεχίστηκε με 1 βαθμό το 2003, 5 το 2004, 2 μόνο το 2005 στο βραβείο της Παπαρίζου, 4 το 2008. Σύνολο 34, την ώρα που η Ελλάδα έχει πριμοδοτήσει την Ιρλανδία με 99 βαθμούς, σχεδόν τους τριπλάσιους.
8. Το 2003 συνέβησαν τα εξής μοναδικά φαινόμενα: α) για πρώτη φορά το Ηνωμένο Βασίλειο ήρθε τελευταίο (και μάλιστα με 0 βαθμούς), β) οι τρεις πρώτες του 2002 (Λετονία, Μάλτα & Ηνωμένο Βασίλειο) κατέλαβαν -με την ίδια σειρά- τις τρεις τελευταίες θέσεις, γ) για πρώτη φορά κέρδισε χώρα που εμφανιζόταν 4^η (η Τουρκία), θέση που θεωρείτο «καταραμένη», όπως και η 2η, δ) ίσως ποτέ άλλοτε δεν πάλευαν τρεις χώρες (Τουρκία, Βέλγιο, Ρωσία) τόσο στενά για την πρωτιά, ε) για πρώτη φορά δίνει το βραβείο ο scrutineer της EBU (Sarah Yuen), στ) Η Ελλάδα εμφανίστηκε στην 17η θέση και ήρθε 17η.
9. Τρεις φορές κάποιο τραγούδι εμφανίστηκε στην 5^η θέση και ήρθε 5^ο: LUX 75, SWI 91, GRE 92.
10. Τις δύο φορές που «πάτησε το πόδι του στη σκηνή» ο βιολιστής Egon Egemann (AUS 90, SWI 98), η Ελλάδα κατέλαβε τη χειρότερη της θέση, όλων των εποχών (19^η και 20^η αντίστοιχα). Το 2014 και 2015 έμελλε να καταλάβει πάλι τις συγκεκριμένες θέσεις, με αντίστροφη σειρά, αλλά και δίχως τον “γρουσούζη” Egemann…
11. Είκοσι μόλις τραγούδια έχουν ψηφιστεί στους τελικούς από όλες τις χώρες-ανάμεσά τους οι δύο συνθέσεις του Νίκου Τερζή “Die for you” και “Shake it”: NL 57, NL 75, UK 76, FRA 77, UK 81, SWE 84, BEL 86, IRL 93, UK 97, ΝΟR 09, SWE 15 (1^ες θέσεις), FRA 76, UK 98, SER & MON 04 (2ες), FRA 78, GRE 01, 04, ΙΤΑ 15 (3ες), BEL 82, DEN 84 (4ες). Το προνόμιο αυτό μοιράζονται μόνo 10 χώρες.
12. Από όλες τις χώρες πλην μιας έχουν ψηφιστεί ως σήμερα στους τελικούς 27 τραγούδια (σε παρένθεση η χώρα που δεν το ψήφισε): FRA 58 (NL), FRA 60 (ITA), UK 75 (TUR), ITA 75 (NL), SWI 76 (ITA), IRL 77 (FIN), MON 77 (NL), GRE 77 (IRL), ISR 78 (SWE), GER 81 (SWI), GER 82 (LUX), SWE 83 (LUX), IRL 84 (YUG), UK 85 (CYP), SWI 86 (GER), GER 87 (GRE), IRL 94 (GRE), SWE 99 (CRO), FRA 01 (MAL), EST 01 (POR), MAL 02 (ROM), LAT 02 (ROM), UKR 04 (SWI), UKR 08 (ALB), RUS 12 (SWI), SWE 12 (ITA), DEN 13 (SMR).
13. Δεκαεπτά τραγούδια (μέχρι το 1998, οπότε καταργήθηκε επίσημα η ορχήστρα) δεν είχαν μαέστρο: ITA 79, BEL 80, UK 86, CH 87, ISL 88, AUS & DEN 89, TUR 93, IRL, AUS, GER, & CRO 97, GRE, FRA, MAL & BEL 98.
14. H Ελλάδα ειχε την τιμή να κερδίσει την 50η Γιουροβίζιον. Tο ένα και μοναδικό βραβείο της χώρας δεν ψήφισαν τέσσερεις «γειτόνισσες»: η Εσθονία, η Λεττονία η Λευκορωσία, η Ουκρανία, αλλά και… το Μονακό. Δύο ακόμα χώρες της Βορειοανατολικής Ευρώπης, η Λιθουανία και η Πολωνία έδωσαν μόνο ένα βαθμό.
15. Στη Γιουροβίζιον του 2006 (Αθήνα) συνέβησαν τα εξής αξιοσημείωτα: α) για πρώτη φορά η Φινλανδία πλασαρίστηκε στην 5άδα, παίρνοντας μάλιστα το βραβείο, β) Είναι η πρώτη χώρα που περίμενε 45 ολόκληρα χρόνια πριν βραβευτεί, γ) Είναι η μοναδική φορά που χώρα λαμβάνει τους ίδιους βαθμούς σε ημιτελικό και τελικό (292), δ) Ακούστηκε το χιλιοστό τραγούδι του διαγωνισμού. Είναι το «Εvery song is a cry for love», η συμμετοχή της Ιρλανδίας με τον Brian Kennedy.

Για το τέλος αφήσαμε τα πινακάκια που προσαρμόσαμε από τη Wikipedia. Είναι το Τοπ 5 των χωρών που “αιμοδότησαν” την Ελλάδα και αντίστροφα, καθώς και το σύνολο των βαθμών όλα αυτά τα χρόνια (1974-2015).