H ανακάλυψη ενός χαμένου για αιώνες έργου
Το 1953 ο Γάλλος μουσικολόγος Carl de Nys ανακάλυψε στην Εθνική Βιβλιοθήκη των Παρισίων ένα ξεχασμένο χειρόγραφο (Rés. Vm1 259), πάνω στο οποίο ήταν γραμμένο ένα πολυφωνικό μοτέτο (H. 146, είναι ο αριθμός στον κατάλογο των έργων) σε 11 μέρη, με τίτλο “Te Deum” (Εσένα, τον Θεό), του – επίσης λησμονημένου – Γάλλου μουσουργού της μπαρόκ περιόδου Marc-Antoine Charpentier (1643-1704). Ο Μαρκ-Αντουάν Σαρπαντιέ, διάσημος κατά την εποχή του, προσωπικός συνθέτης αρχικά της Μαρίας της Λωρραίνης, δούκισσας της Γκίζ και του γιου του Λουδοβίκου ΙΔ’, αλλά και συνεργάτης του Μολιέρου, του Κορνέιγ και του Ντε Βισέ, συνέθεσε πάνω από 500 έργα (όπερες, ποιμενικά, βιβλικές τραγωδίες, θεατρική μουσική, μπαλέτα, κωμικά μπαλέτα, ιντερμέδια, θρησκευτική μουσική κ. α.), ωστόσο δημοσίευσε ελάχιστα από αυτά και κάπως έτσι έπεσε στην αφάνεια, μέχρι την τυχαία ανακάλυψη από τον de Nys των 28 αυτόγραφων τόμων του συνθέτη, με γενικό τίτλο Meslanges.
Πότε γράφτηκε και παίχτηκε το έργο;
Το έργο γράφηκε μεταξύ 1688 και 1698, όταν ο Charpentier ήταν μουσικός διευθυντής στην ιησουιτική εκκλησία του Αγίου Λουδοβίκου (Saint-Louis) στο Παρίσι και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, είτε για τον εορτασμό της νίκης των Γάλλων στη μάχη της Steenkerque το 1692, είτε για τον εορτασμό της συνθήκης του Τορίνο το 1696. Γραμμένο σε ρε μείζονα, μια “θριαμβική” μουσική κλίμακα, το έργο περιλαμβάνει μικρή ορχήστρα, και συγκεκριμένα δύο φλάουτα, δύο όμποε, τρομπέτα, τρομπέτα χαμηλότερης κλίμακας (low trumpet), τυμπάνια, δύο βιολιά, δύο βιόλες και μπάσο κοντίνουο, τετραφωνική χορωδία και πέντε σολίστες (δύο σοπράνο, άλτο, τενόρο, μπάσο).
Η πρώτη ηχογράφηση και η θριαμβική αποδοχή
Η πρώτη ηχογράφησή του έγινε το 1953, σε ενορχήστρωση Guy Lambert και διεύθυνση ορχήστρας Louis Martini. Έπαιξε η ορχήστρα δωματίου Concerts Pasdeloup και τραγούδησε η χορωδία Jeunesses musicales de France. Η απήχηση του δίσκου ήταν τόσο μεγάλη και οι κριτικές διθυραμβικές, ώστε η EBU υιοθέτησε τα οκτώ πρώτα μέτρα από το πρελούδιο (marche en rondeau), δηλαδή το εναρκτήριο μέρος της σουίτας, ως ύμνο όλων των μεταδόσεων της Eurovision, άρα και του Διαγωνισμού Τραγουδιού.
