Κύπρος 2000: πανωλεθρία με τους Voice και οδυνηρός αποκλεισμός

Οι καλλιτέχνες

Οι Voice είναι ο Άλεξ Παναγή και η Χριστίνα Αργύρη, όπως μετονομάστηκαν για τις ανάγκες του διαγωνισμού. Η Χριστίνα ήταν το 1994 3^η στην επιλογή με το Ξαφνικά. Η έωλη φήμη που βγήκε το πρωινό του διαγωνισμού ότι είχε σπάσει το χέρι της προκάλεσε πανικό στους φαν. Είχαν στα φωνητικά τον Μιχάλη Μόσχου, τη Λίνα Καουάρ, και τους Γιώργο Γαβριήλ και Χριστίνα Λαζάρου, γνωστούς από κυπριακές επιλογές. Ο πρώτος ήταν υποψήφιος το 1999, το 2000 και το 2006, ενώ η δεύτερη το 1997. Για την πλούσια καριέρα του Άλεξ Παναγή σας έχουμε ήδη ενημερώσει. Όσο για τη Χριστίνα Αργύρη, την οποία είδαμε ξανά στα φωνητικά των ΟΝΕ (CYP 2002), έχει κάνει φωνητική διδασκαλία σε αρκετά μιούζικαλ, έχει σχεδιάσει και εκτελέσει τα φωνητικά πασίγνωστων ερμηνευτών, κάνοντας εμφανίσεις σε όλο τον κόσμο, έχει συνθέσει τραγούδια και παίξει στο θέατρο. Καθηγήτρια παλιότερα στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, στο «Greek Idol» και το Ωδείο Φίλιππος Νάκας, έχει επιδοθεί και σε μεταγλωττίσεις κινουμένων σχεδίων της Disney.

Παραλειπόμενα και γκρίνιες

Τους έκλεψαν κάποια από τα κρουστά, ενώ η Χριστίνα Αργύρη (η οποία, όπως είχε ακουστεί τότε, αλλά μάλλον πρόκειται για ράδιο-αρβύλα ολκής, ήταν η αντικαταστάτρια της Στέλλας Γεωργιάδου, που φημολογείται ότι θα έβγαινε γυμνή, με ένα body-painting και ότι δεν την άφησε η εταιρεία της να το κάνει) έχασε τη βαλίτσα της στο αεροδρόμιο. Ο Άλεξ δήλωσε τότε ότι ξαναπήγε στον διαγωνισμό, για να μπορέσει να βγάλει το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ.

Παρά τις υποδείξεις των ελλαδιτών φαν για την προβληματική μείξη με τα ιταλικά (οι στίχοι της Silvia M. Klemm είναι μάλλον κακόηχοι και ασύμβατοι με το ελληνικό κείμενο), οι ίδιοι (τα φωνητικά δηλαδή, διότι το ζεύγος των ερμηνευτών ήταν εντελώς απρόσιτο) επέμειναν, διότι περίμεναν ψήφους από την Ελβετία και το… Βέλγιο (!), με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα. Η καθαρόαιμη ιταλική βερσιόν φέρει τον τίτλο Rosso vivo. Είναι η πρώτη φορά που η Κύπρος συμμετέχει σε άλλη γλώσσα, εκτός από τα Ελληνικά (έμελλαν να ακολουθήσουν τα Αγγλικά και τα Γαλλικά). Θέμα του τραγουδιού είναι ένας έρωτας που τέλειωσε άδοξα, ωστόσο η αγάπη παραμένει. Οι δύο καλλιτέχνες θυμούνται την τρομερή, αβάσταχτη, ενέργεια από 10.000 άτομα που ζητωκραύγαζαν κι ότι κανένας δεν έδινε σημασία στους Δανούς, αλλά από την πρώτη πρόβα φάνηκε πόσο πολύ άρεσαν στο κοινό.

Τα λάθη ήταν η βαρυφορτωμένη σκηνική παρουσία (με σημαίες και με ταμπούρλα, καπνούς, αλλά και την ποδιά του Άλεξ) και ο θετικός προϊδεασμός του κοινού με «χαριτωμενιές», λίγο πριν ανέβουν στη σκηνή (λάθος που είχαν κάνει και οι Ζυμπουλάκης-Βαν Μπέκε το 1993 και η Ευρυδίκη το 1994 και η Μαντώ το 2003), ενώ το τραγούδι είναι λυπητερό και αναφέρεται στον χωρισμό ενός ζευγαριού. Ειδικά το πλακάτ “Buongiorno principessa” ήταν εντελώς εκτός τόπου και χρόνου… Ντύσιμο στα γκρι-μαύρα. Οι ελλαδίτες φαν ήταν επιπλέον εκνευρισμένοι, γιατί στη μετάδοση των βίντεο-κλιπ από το ΡΙΚ, στην παρουσίαση της FYROM υπήρχε από πίσω η πρώτη σημαία της χώρας, δηλαδή ο αυθεντικός ήλιος της Βεργίνας. Μετά από παρέμβασή τους στον τότε υπεύθυνο, Μάριο Σκορδή, κατά την επανάληψη της εκπομπής, η σημαία καλύφθηκε με «μωσαϊκό».

Ο εθνικός τελικός

Κατά τον τελικό της 16^ης Φεβρουαρίου, που έγινε στο Νέα Λεωφόρος Nightclub της Λεμεσού και τον παρουσίασε ο Λουκάς Χάματσος, στην επιτροπή των ειδικών, μετείχαν η – πρόσφατη τότε – Σουηδή νικήτρια Charlotte Nilsson και η Lina Kawar (φωνητικά 97, 99, 00). Το μεγαλύτερο όνομα που μετέχει ήταν η ποπ σταρ Μαρίνα Σόλωνος, ενώ ξεχωρίζουν ακόμα η Μάριαν Γεωργίου (γνωστή κι από ελληνικές επιλογές), έχοντας ως ράπερ τον Κώστα Κούντο, η Άννυ, αλλά και η Χαρούλα Πίρτα, η ξεχωριστή ερμηνεία της οποίας έχει μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη των φαν. Άγνωστο γιατί, προκρίθηκαν 11 τραγούδια (ούτε 8, ούτε 10, ούτε 12). Μήπως κάποιο αποκλείστηκε στην πορεία και δεν το μάθαμε ποτέ;

Το φιλμάκι

Το φιλμάκι, με τονισμένα τα τέσσερα στοιχεία της φύσης, αλλά και τους καλλιτέχνες, είναι γυρισμένο σε κάπως ασυνήθιστα τοπία, ενώ δεν λείπουν οι παραπομπές (φωτιά, τουμπερλέκι, θάλασσα) στην προηγούμενη συμμετοχή του Άλεξ Παναγή.

Ο αποκλεισμός και η υπέρλαμπρη δεξίωση

Μετά από το κακό αποτέλεσμα, η Κύπρος αποκλείεται για ένα χρόνο. Είναι η δεύτερη φορά, μετά από το φιάσκο του 1988 που το νησί δεν συμμετέχει (η τρίτη και τελευταία ήταν το 2014, για οικονομικούς λόγους). Και μια λεπτομέρεια: οι τρεις μοναδικές χώρες που την ψήφισαν, με 8 μόλις βαθμούς συνολικά (Μάλτα, Κροατία, ΠΓΔΜ), είναι οι μόνες που έδωσαν το παρόν στην υπέρλαμπρη δεξίωση της Κυπριακής αποστολής που έγινε στο σπίτι του Κύπριου πρέσβη στη Στοκχόλμη, με τον αλησμόνητο μπουφέ, στον οποίο οι φαν (εκτός από τους Έλληνες και τους Κύπριους, οι οποίοι ήταν καλοντυμένοι και με καλούς τρόπους), ντυμένοι έξαλλα, όρμησαν σαν τα “κοράκια”. Παρά τις αγκαλιές και τα φιλιά με την Μαλτέζα εκπρόσωπο, η Μάλτα, η οποία έδινε ψήφους συμπάθειας στην Κύπρο, ήταν πολύ φειδωλή εκείνη τη χρονιά (μα μόνο έναν άσσο;).

Οι στίχοι

Αφησα τις αντιστάσεις

Τις παλιές μου κατάστασεις, όλα

Κι ήρθα έρανο σου να σβήσω

Και φωτιά να σε ταΐσω, τώρα

Μα όλα αυτά που μας αγγίζουν

Πόσο ακόμα μας χωρίζουν,

πόσο διαφορετικούς μας θέλει

Η ζωή και περιμένει… πόσο

Νόμιζα πως μπορώ

κάποιο τρόπο να βρω

Να ενώσω αυτά

που μας ‘θέλαν μακριά (2)

Μέχρι τώρα επιμένω

Κι ούτε ξέρω που πηγαίνω… μόνος

Όπως είναι, είναι εντάξει

Κι ότι είσαι δεν θα αλλάξει… ο χρόνος

Α… νόμιζα πως μπορώ

κάποιο τρόπο να βρω

Να ενώσω αυτά

που μας ‘θελαν μακριά

Νόμιζα η καρδιά

είχε πάντα πρωτιά

Κι όμως φεύγω εγώ,

ναι ακόμα σ’ αγαπώ.