12 Μαρτίου 1958 και μετά τη νίκη της Ολλανδίας το 1957, διεξάγεται στο Hilversum της Ολλανδίας ο 3ος Διαγωνισμός της Eurovision.
Και πάλι 10 χώρες λαμβάνουν μέρος στον διαγωνισμό με τη Σουηδία να κάνει το ντεμπούτο της και το Ηνωμένο Βασίλειο να καθυστερεί να υποβάλει την συμμετοχή του για δεύτερη φορά μέσα σε τρία χρόνια και έτσι χάνει το δικαίωμα συμμετοχής του και για αυτόν τον λόγο αυτός ο διαγωνισμός μαζί με εκείνον του 1956, είναι οι μόνοι στην ιστορία του θεσμού που δεν είχαν συμμετοχή με αγγλικό στίχο. (Και ύστερα ήρθαν οι ανατολικές χώρες στο Μιλένιουμ που δυστυχώς, κατά την δική μου ταπεινή γνώμη, ακούμε μόνο τραγούδια με αγγλικό στίχο που πολλές φορές δυσκολευόμαστε να τον καταλάβουμε εμείς οι αγγλομαθείς μια και η προφορά είναι για τα… πανηγύρια).
Ο διαγωνισμός του 1958 έχει παραμείνει στην ιστορία για τη θριαμβευτική επάνοδο (2η, ενώ την προηγούμενη χρονιά τελευταία) της 1η νικήτριας του θεσμού, Lys Assia, και την παταγώδη αποτυχία (τελευταία θέση με 0 βαθμούς) της προηγούμενης νικήτριας, Corrie Brokken. Επίσης εκείνη την χρονιά καθιερώθηκε η νικήτρια χώρα να διοργανώνει το επόμενο φεστιβάλ, κάτι που όμως δεν συνέβη πάντοτε στα επόμενα χρόνια μέχρι το 1980.
Οι κανονισμοί παρέμειναν ίδιοι όπως και το ίδιο στυλ στο στήσιμο του σκηνικού: η ορχήστρα στα αριστερά, μια σκάλα στο κέντρο για τους καλλιτέχνες και ο πίνακας βαθμολογίας στα δεξιά. Αξιοπρόσεκτο όμως είναι ότι το ντεκόρ περιελάμβανε 20.000 τουλίπες και παρόλο που η μετάδοση ήταν ασπρόμαυρη έδινε την εντύπωση στον τηλεθεατή ότι όλα είναι πολύχρωμα και λουλουδιστά.
Ο διαγωνισμός εκείνης της χρονιάς ήταν και ένα ορόσημο για ένα και μοναδικό τραγούδι που παρόλο που δεν ήρθε 1ο αλλα 3ο (και παρουσιαστηκε 2 φορές μια στην αρχή και μια στο τέλος μια και υπήρχε πρόβλημα στην μετάδοση του και ορισμένες χώρες δεν το είδαν αλλά ούτε το άκουσαν καθόλου) θεωρείται ως το Evergreen και all time classic για τον διαγωνισμό και δεν είναι άλλο από το “Volare” του αείμνηστου Domenico Modugno.
Το νικητήριο τραγούδι είχε επιτυχία στην χώρα του (Γαλλία) οπως και το 2ο στις μεσογειακές χώρες αλλά την δόξα και την τιμή του “Volare” δεν μπόρεσαν να την φτάσουν ακόμη και τα σημερινής εποχής νικητήρια τραγούδια.
