Τι θυμίζει το ελληνικό βίντεο-κλιπ;
Στα πλαίσια της προσπάθειας να ξοδευτούν όσο το δυνατόν λιγότερα χρήματα, φτιάχτηκε για το Utopian Land των Argo ένα βίντεο-κλιπ χαμηλού προϋπολογισμού από την εταιρεία Beetroot, το οποίο, ωστόσο, έχει αναμφισβήτητη καλλιτεχνική αξία. Δεν έχουν περάσει απαρατήρητες οι ομοιότητες με το αντίστοιχο βίντεο-κλιπ του τραγουδιού Run, Boy, Run του Woodkid (Yoann Lemoine), εκπροσώπου επίσης της φολκ μουσικής και συγκεκριμένα της νεοφόλκ, όπως ονομάζεται. Βεβαίως πρόκειται για εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις, ωστόσο εντοπίσαμε τα εξής:
α) Και τα δύο φιλμάκια είναι ασπρόμαυρα και χρησιμοποιούν σχεδόν αποκλειστικά animation.
β) Στο φόντο υπάρχουν βουνά. Το δικό μας φιλμάκι απεικονίζει μια ερημιά, μια γη της ουτοπίας, ενώ το άλλο μια φουτουριστική πόλη-μια άλλου είδους ουτοπία.
γ) Παρατηρούνται στοιχεία που ξεπηδούν ή εκρήγνυνται.
δ) Υπάρχει ένας πρωταγωνιστής, ο οποίος τρέχει και αποφεύγει πάσης φύσεως εμπόδια. Σε εμάς είναι ο Απόστολος Λαζαρίδης, ερασιτέχνης ηθοποιός / μοντέλο και ιδιοκτήτης μπαρ στη Θεσσαλονίκη. Στο ξένο τραγούδι είναι ένας μαθητής σχολείου. Αμφότεροι είναι πολύ εκφραστικοί.
ε) Ο καλλιτέχνης / οι καλλιτέχνες δεν εμφανίζονται στο βίντεο-κλιπ. Στο δικό μας παρεμβάλλονται εμβόλιμες σκηνές από τους χορευτές οι οποίοι ντύνονται και χορεύουν για λίγο πυρρίχιο. Στο άλλο φιλμάκι εμφανίζονται διάφορα εξωπραγματικά τέρατα.
στ) Υπάρχουν γκρο-πλαν στους πρωταγωνιστές, αλλά και το χαρακτηριστικό σημείο, όπου γυρίζουν, κοιτούν προς τα πίσω και συνεχίζουν το τρέξιμο.
Να πούμε, τέλος πως το Run, Boy, Run σκηνοθετήθηκε από τον ίδιο τον Lemoine. Το τραγούδι, το οποίο μπήκε στα charts αρκετών χωρών: Βαλλονία (Βέλγιο) #43, Γαλλία #52, Αυστρία #39, Αγγλία #, Γερμανία #11 (και # 85 όλης της χρονιάς), Ουγγαρία #10, έχει ήδη ακουστεί σε 30 περίπου διαφημιστικά σποτ, soundtrack, trailer και επεισόδια διαφόρων σειρών. Το βίντεο-κλιπ ήταν υποψήφιο στα Grammy του 2013.
Μακάρι και το δικό μας τραγούδι να έχει παρόμοια απήχηση στη Γιουροβίζιον. Ας τα δούμε, όμως:
Αρκετες ομοιότητες, ας ελπίσουμε όντως να έχουμε την ίδια απήχηση στη Eurovision.
Έχει ομοιότητες όπως και το Heroes πέρσι με ένα άλλο σόου που τελικά όμως βγήκε και πρώτο και πήρε το βραβείο.Όπως και σε επίπεδο τραγουδιών υπάρχουν πάντα αντιγραφές και ομοιότητες.Προσωπικά μου αρέσει το τραγούδι μας.Ξεχωρίζει ανάμεσα στα τόσα παρόμοια ποπ.Με μια καλή σκηνική παρουσία το απογειώνουμε όπως το 2011 που από τραπεζάκι του πινγκ πονγκ στον Ελληνικό τελικό παρουσιάσαμε κάτι πολύ καλύτερο και κατακτήσαμε την 7η θέση.Θα πρέπει όμως και οι Ελληναράδες να σταματήσουν να “θάβουν” το τραγούδι στο κλιπ του επίσημου καναλιού της Eurovision όταν βλέπουν μάλιστα και θετικά σχόλια από ξένους.Γιατί οι Αυστριακοί να στηρίζουν Κοντσίτα και οι Φινλανδοί τους Lordi και εμείς να μην μπορούμε αν όχι να στηρίξουμε την ποντιακή λύρα απλά να την αποδεχτούμε;Έχουμε πολλούς άλλους εξωτερικούς “φίλους” μην βγάζουμε και μόνοι μας τα μάτια μας.
Αρκετές οι ομοιότητες, αλλά όπως φαινεται παρθενογέννηση στην τέχνη πλέον δνε υπάρχει!