Ο Θάνος Καλλίρης αποκλειστικά στο Infe Greece: “Μέγα λάθος της χώρας μας η απευθείας ανάθεση”
Έχει καταγράψει πολλά χιλιόμετρα στα μουσικά δρώμενα, είναι fan του διαγωνισμού της Eurovision και δεν διστάζει να εκφράσει τις απόψεις του όποτε του ζητείται. Ο λόγος φυσικά για τον Θάνο Καλλίρη, έναν από τους πιο δημοφιλείς καλλιτέχνες της χώρας μας με αρκετές επιτυχίες στο ενεργητικό του. Τον γνωρίσαμε αρχικά ως μέλος του συγκροτήματος Bang ενώ μεγάλη στιγμή στην καριέρα τους αναδείχθηκε η εμφάνισή τους στην σκηνή της Eurovision του 1987, εκπροσωπώντας μας με το Stop. Από το 1990 και μετά ο Θάνος ακολουθεί σόλο καριέρα, διαγράφοντας σημαντική πορεία με τραγούδια, όπως το Γιορτάζω, Κάποιο καλοκαίρι, Το Νου σου, κύριε οδηγέ κ.ά. Πριν από δύο μήνες μάλιστα, κυκλοφόρησε το “Δεν Πειράζει”, δίνοντας μία ευχάριστη νότα στην περίοδο της καραντίνας.
Ο Γιάννης Μαυρίδης επικοινώνησε με τον καλλιτέχνη κι εξασφάλισε μία αποκλειστική συνέντευξη για τους αναγνώστες του Infe Greece. Ο ίδιος μας απάντησε σχετικά με τις πρόσφατες δηλώσεις του για την συμμετοχή του στην Eurovision 1987, το “Love is a wonderful thing” που ήταν συνθέτης του, την πτωτική πορεία της Ελλάδας στον διαγωνισμό τα τελευταία χρόνια αλλά και το κατά πόσο έχουν αλλάξει τα μουσικά δρώμενα κι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί του σήμερα.
1.Πρόσφατα αποκαλύψατε στην εκπομπή “Απόψε Κάνεις Μπαμ” την δυσαρέσκεια σας για την 10η θέση που λάβατε με τους Bang το 1987, στον διαγωνισμό της Eurovision. Τι ήταν αυτό, κατά την γνώμη σας, που είχε το act για να πλασαριστεί στην 5αδα;
Κοίτα είναι δύσκολο μετά από 33 χρόνια να σου πω τι ακριβώς πίστευα τότε, αλλά νομίζω ότι το τραγούδι μας απλά ήταν πολύ καλύτερο από όλα τα υπόλοιπα εκείνης της δεκάδας εκτός από το πρώτο φυσικά, αυτό του Τζόνι Λόγκαν. Το υπέροχο “Ηold me now”! Ήμουν πάντοτε fan του θεσμού και ήθελα πάρα πολύ να κάνω μία υπέροχη εμφάνιση για λογαριασμό της χώρας μου και με αυτό το σκεπτικό πήγαμε εκεί οι Bang.
2.Τι οφέλη σας προσέφερε o θεσμός; Πώς σας βοήθησε στην μετέπειτα επαγγελματική σας πορεία;
Σίγουρα μας έκανε γνωστούς άμεσα και σε όλη την Ελλάδα. Η Eurovision όμως τότε ήταν περισσότερο παρεξηγημένη από ότι τώρα, ειδικά στην Ελλάδα, οπότε δεν έπαιξε κάποιον άλλο ειδικό ρόλο διότι εμείς ούτως ή άλλως στοχεύαμε σε μία καριέρα στο εξωτερικό. Ήταν πάντως μία υπέροχη εμπειρία που δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
Πληρώσαμε αρκετά πράγματα για την συμμετοχή μας γιατί η ΕΡΤ είχε χαμηλό προϋπολογισμό
3.Έχετε αναφέρει σε συνέντευξή σας, ότι τότε ως συγκρότημα, πληρώσατε εσείς για να πάτε στις Βρυξέλλες, κάτι που δεν έκανε καθόλου η ΕΡΤ. Το γεγονός αυτό δεν αντικατόπτριζε τότε, θεωρείτε, μια έλλειψη ενδιαφέροντος από τον εν λόγω φορέα;
Τα πράγματα ήταν τόσο διαφορετικά τότε που δεν μου φτάνει ούτε ένας τόμος άμα ξεκινήσω να λέω… δεν ήταν θέμα ενδιαφέροντος της ΕΡΤ αλλά θέμα μπάτζετ. Εμείς πληρώσαμε πολλά πράγματα για να πραγματοποιήσουμε όπως πιστεύαμε καλύτερα αυτή την εμφάνιση. Η ΕΡΤ είχε χαμηλό προϋπολογισμό και εμείς έπρεπε να κάνουμε περισσότερα πράγματα για να εκπροσωπήσουμε επάξια τον εαυτό μας και τη χώρα μας.
4.Βλέποντας την Eurovision των 80’s και 90’s σε σχέση με των 00’s και των 10’s, κατά πόσο πολύ έχει αλλάξει ως προς την ποιότητα, τον ήχο των κομματιών και την σκηνική παρουσία;
Δεν υπάρχει καμία σύγκριση πια. Όλα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο στον υπέρτατο βαθμό σε όλα, στα πάντα όμως! Κάθε χρόνο ανελλιπώς παρακολουθώ τη Eurovision όπου και να βρίσκομαι. Και χαίρομαι όταν έχουμε ωραία τραγούδια που εκπροσωπούν επάξια τη χώρα μας και δίνουμε ένα δυνατό παρόν εκεί.
5.Το 2002 ήσασταν συνθέτης του “Love Is A Wonderful Thing”, το οποίο αν και δεν κατάφερε να ταξιδέψει στην Λετονία, αγαπήθηκε ιδιαίτερα από το ελληνικό κοινό. Τί θέση πιστεύετε ότι θα μπορούσε να κατακτήσει αυτή η συμμετοχή με βάση τον ανταγωνισμό εκείνης της χρονιάς;
Αυτό το τραγούδι το πίστευα πάρα πολύ, νομίζω ότι στην χειρότερη περίπτωση θα είχε μία πορεία σαν το “Τοrnero “. Ήταν ένα τραγούδι με πολύ θετικότητα, χαρούμενο και νομίζω θα είχε πολύ μεγάλη ραδιοφωνική απήχηση σε όλη την Ευρώπη ανεξαρτήτως τελικής κατάταξης. Ονειρευόμουν μία θέση στην πρώτη πεντάδα.
6.Το 2005 η Ελλάδα κατέκτησε την 1η θέση στον θεσμό με την Έλενα Παπαρίζου.
Α) Τι ιδιαίτερο είχε αυτή η εμφάνιση και δεν μπόρεσε κάποιος καλλιτέχνης -μέχρι σήμερα- της ελληνικής αποστολής, να αποσπάσει ανάλογη θέση;
Τα είχε όλα απλά! Φοβερή ερμηνεία, κούκλα τραγουδίστρια, σκηνική παρουσία, μουσική, στίχο αγγλικό-πιασάρικο, χορογραφία ! Η τέλεια χημεία!
Όπως όμως ξέρουμε όλοι πολύ καλά δεν είναι μόνο αυτά που δίνουν την πρώτη θέση… φιλίες μεταξύ χώρων, συμμαχίες και άλλα τέτοια στερούν την πρωτιά από κάποια τραγούδια χωρίς να σημαίνει όμως ότι έφταιγε η ίδια η συμμετοχή.
Το μέγα λάθος μας τα τελευταία χρόνια είναι ότι πηγαίνουμε στον διαγωνισμό με απευθείας ανάθεση
Β) Τα τελευταία χρόνια, η χώρα μας, σημειώνει κακές αποδόσεις στον βαθμολογικό πίνακα. Αυτό συμβαίνει, θεωρείτε, εξαιτίας έλλειψης ιδεών/χαμηλού budget ή των επιλογών καλλιτεχνών-κομματιών;
Έχω μία πολύ συγκεκριμένη άποψη για αυτό το θέμα και τη λέω με αγάπη και μόνο, ως πραγματικός και αγνός fan του θεσμού. Το μέγα λάθος μας τα τελευταία χρόνια είναι ότι γίνεται με απευθείας ανάθεση. Δεν γίνεται ένας σωστός και διαφανής διαγωνισμός, ώστε εμείς όλοι, σαν χώρα, να επιλέξουμε το καλύτερο ανάμεσα σε πολλά άλλα προτεινόμενα. Δεν δίνεται η δυνατότητα σε νέους, άγνωστους δημιουργούς να καταθέσουν τη δημιουργία τους και το ταλέντο τους ώστε να κριθούν από ένα ευρύ κοινό. Όσο δεν γίνεται αυτό νομίζω με προφανώς κάποια εξαίρεση που και που, δεν θα έχουμε ξανά επιτυχίες στον διαγωνισμό. Χρειάζεται νέο φρέσκο αίμα και ταλέντο, νέες ευκαιρίες, ευρύτερο πλαίσιο επιλογής και αξιολόγησης και φυσικά διαφάνεια!
7)Θα δοκιμάζατε να βρεθείτε ξανά στον διαγωνισμό ως εκπρόσωπος ή έστω ως συνθέτης;
Μπορεί ως συνθέτης. Και μόνο εάν πίστευα ότι έχω κάτι που θα ήταν σίγουρη και αναμφίβολη επιτυχία για τη χώρα μας, όχι όμως σαν ερμηνευτής. Όπως είπα και πριν, τόπο στους νέους, βήμα στα νέα ταλέντα.
8)Σύμφωνα με δηλώσεις που έχετε κάνει, είστε από τους καλλιτέχνες που δεν έχει καβαλήσει ποτέ το καλάμι.
Ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει (γέλιο) το θέμα είναι τι λένε οι άλλοι γύρω μου…
Α) Επειδή αυτό το φαινόμενο, συναντάται έντονα τα τελευταία χρόνια σε νεαρότερες ηλικίες, κατά πόσο η έπαρση επηρεάζει επαγγελματικά την καριέρα ενός τραγουδιστή;
Στην εποχή μου ήταν εντελώς διαφορετικά. Νομίζω πως τώρα η έπαρση παίζει θετικό ρόλο στην επαγγελματική εξέλιξη ενός τραγουδιστή. Για την πορεία βέβαια και την καριέρα σε βάθος χρόνου, παίζουν πολλά άλλα πράγματα ρόλο…
Καμία αξιοκρατία, όλα στο βωμό του χρήματος. Παλιά ο ραδιοφωνικός παραγωγός δεν έπαιζε τραγούδια βάση μιας αυστηρά επιβεβλημένης playlist!
Β) Πλέον, στον κόσμο του Youtube και των ραδιοφωνικών σταθμών, παίζει έντονα το κομμάτι των fake views για την δημοφιλία ενός video clip και των χρημάτων για την προώθηση καλλιτεχνών αντίστοιχα. Κατά πόσο αυτός ο παράγοντας εξελίσσει έναν τραγουδιστή και γιατί τελικά τα airplay charts δεν συμβαδίζουν συχνά με τις επιλογές των ακροατών;
Το ερώτημα δεν είναι εάν εξελίσσεται ο τραγουδιστής που χρησιμοποιεί τα fake views υπέρ του, ή χρήματα κάτω απ΄το τραπέζι για την άνοδό του, προφανώς καλά κάνει, έτσι ξέρει, έτσι μπορεί, έτσι, κυρίως, του ζητήθηκε… το ερώτημα είναι εάν η μουσική και η ποιότητα έτσι θα μπορούσαν να εξελιχθούν… Προφανώς όχι. Καμία αξιοκρατία, όλα στο βωμό του χρήματος. Παλιά ο ραδιοφωνικός παραγωγός είχε ρομαντισμό, είχε μεράκι, είχε έρωτα γι’ αυτό που έκανε, δεν έπαιζε βάση μιας αυστηρά επιβεβλημένης playlist.
9.Θα μπορούσατε να μας πείτε ποιά είναι κατά την γνώμη σας σημεία σταθμοί στην πολύχρονη καριέρα σας;
Κατά την άποψή μου είναι πολλοί και δεν θέλω να σας κουράσω. Ανατρέξτε στην wikipedia (γέλιο) για μένα. Όσο είμαι χορτάτος από τη μία για την τόσο μακρόχρονη καριέρα μου, άλλο τόσο είμαι “ανήσυχος” και “μπριζωμένος” για μια μεγάλη συνέχεια… διψασμένος για δημιουργία και κατάθεση ψυχής σε αυτό που κάνω. Το τραγούδι και η μουσική γενικότερα είναι η ζωή μου!
10.Εν περιόδω καραντίνας, κυκλοφορήσατε ένα ιδιαίτερο κομμάτι με τίτλο «Δεν Πειράζει» περιγράφοντας όλη την διακύμανση που πέρασαν οι Έλληνες στην ψυχοσύνθεσή τους. Πιστεύετε ότι η κατάσταση που βιώνουμε αποτελεί κι ένα μεγάλο μάθημα;
Πολλά συμβαίνουν γύρω μας πάντα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι γίνονται και μαθήματα για κάποιους… Άλλωστε το πώς βίωσε την καραντίνα ο κόσμος διαφέρει πάρα πολύ από σπίτι σε σπίτι κι από επάγγελμα σε επάγγελμα. Κανένα μάθημα δεν βλέπω εγώ προσωπικά. Μόνο πόνο, φτώχεια και θάνατο. Και ίσως ακούστηκα υπερβολικός αλλά άμα διαβάσεις καλά τις ειδήσεις θα καταλάβεις τι εννοώ, όχι μόνο σε τοπικό επίπεδο. Όπως και σε έναν πόλεμο, εμείς οι “πολλοί”, πληρώνουμε συχνά την αναλγησία, την απληστία και τους κακούς χειρισμούς αυτών των “λίγων” που βρίσκονται στην εξουσία, με ολέθρια αποτελέσματα. Τονίζω ότι μιλάω πιο γενικά και όχι για την Ελλάδα.
11.Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;
Να ξεκινήσω επιτέλους να τραγουδάω ζωντανά μπροστά σε κόσμο. Μόνο αυτό για αρχή… Αυτή τη στιγμή που γράφεται αυτή η συνέντευξη, έχουν περάσει ήδη τέσσερις μήνες και κάτι μέρες που βρίσκομαι άπραγος και άνεργος σπίτι μου, κάτι που έχει κάνει πολύ κακό όχι μόνο στην διαβίωση μου, προφανώς, αλλά κυρίως στην ψυχολογία μου.
Εμείς να ευχαριστήσουμε τον Θάνο Καλλίρη για την εξαιρετική συνέντευξη που μας παραχώρησε και να του ευχηθούμε ό,τι καλύτερο τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.
Επιμέλεια κειμένου: Γιάννης Κωστίκας
Επιμέλεια εξωφύλλου: Δημήτρης Αγγελόπουλος
