Η καλλιτέχνιδα
H Κύπρος επιστρέφει με ελληνικό στίχο, ο οποίος έχει να ακουστεί στον διαγωνισμό από τους Antique (GRE 01) και ελληνοπρεπέστατο τραγούδι (παρά τον γαλλικό τίτλο), με την Ευδοκία Καδή, που ξεκίνησε την καριέρα της τραγουδώντας σε φοιτητικό καφέ, όταν σπούδαζε Γαλλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, πριν μεταπηδήσει στη Λαϊκή Ορχήστρα του ΡΙΚ. Αμέσως μετά τον διαγωνισμό εμφανίστηκε σε αθηναϊκό μαγαζί με τον Νίκο Κουρκούλη, ενώ ακολούθησαν συνεργασίες με γνωστούς καλλιτέχνες (Αντώνης Βαρδής, Βέρτης, Βοσκόπουλος, Ζήνα, Μητροπάνος, Ρέμος, Στόκας). Στην Κύπρο έχει τραγουδήσει πολλές φορές με τον Τεύκρο Νεοκλέους και τον Μάριο Χαραλάμπους. Ετοιμαζόταν το 2008 να κυκλοφορήσει το πρώτο της ολοκληρωμένο άλμπουμ, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Το 2015, κι ενώ παλιότερα κυκλοφορούσαν φήμες ότι ήταν ζευγάρι με τον Γιάννη Βαρδή (μαζί ηχογράφησαν το «Θα σ’ αγαπώ αιώνια»), παντρεύτηκε τον ποδοσφαιριστή Σάκη Μουλόπουλο. Επιτυχίες της: «Και παραδίνομαι», «Δεν θα υποκριθώ», «Ταξίδεψέ με». Μάλιστα το τελευταίο ακούστηκε στη σειρά «Μπρούσκο». Όπως συνηθίζεται, η καλλιτέχνιδα παρουσίασε τη συμμετοχή της και στον ελληνικό τελικό. Εκεί μάλιστα, τραγούδησε μαζί με τις αδελφές Μαγγίρα ένα γνωστό κυπριακό τραγούδι, αλλά προσαρμοσμένο στα πλαίσια μιας πάσας για διαφημίσεις.
Η σκηνική παρουσία
Αρχικά υπήρχε η σκέψη το τραγούδι να παρουσιαστεί ως ντουέτο, μαζί με τον Τεύκρο Νεοκλέους. Ξεκινά με μια ασημί μπέρτα και συνεχίζει με πορτοκαλί φόρεμα, πάνω στο μαύρο τραπέζι, που μετατρέπεται – με ταχυδακτυλουργικό τρόπο – σε κόκκινο άνθος, αλλά και τους χορευτές, δηλαδή τους: Τεύκρο Νεοκλέους (υπεύθυνο για τη χορογραφία, μαζί με την Έλενα Σιακαλλή, και υποψήφιο την επόμενη χρονιά), Ανδρέα Βανέζη, Πόλυ Κουρουσίδη, Χρήστο Σακαλή, καθώς και έναν ακόμα τραγουδιστή (Παύλος Γρηγοράς) στα φωνητικά.
Ο εθνικός τελικός
Στον σχετικά πρώιμο τελικό της 12ης Ιανουαρίου, που διαδραματίστηκε στα τηλεοπτικά πλατό του ΡΙΚ, με παρουσιαστή τον τραγουδιστή Ανδρέα Έκτορα, ψήφισε επιτροπή (40%-έφερε πρώτη τη Μαρλαίν Αγγελίδου και τρίτη την Ευδοκία Καδή) και κοινό (60%-6.279 κλήσεις έναντι 3994 του 2ου, Νικόλα Μεταξά), με μεγάλες διαφορές στις προτιμήσεις τους. Επταμελής επιτροπή (δύο μουσικοί, δύο ραδιοφωνικοί παραγωγοί και τρεις δημοσιογράφοι) είχε εξετάσει τις 66 συμμετοχές, οι περισσότερες από τις οποίες έφτασαν την τελευταία στιγμή στο κανάλι που είχε προβληματιστεί για την πολύ χαμηλή ανταπόκριση. Οι ίδιοι, μαζί με δύο προσκεκλημένους κριτές, αποτέλεσαν τη δευτεροβάθμια επιτροπή. Το σώου μεταδόθηκε και από τη δορυφορική τηλεόραση του ΡΙΚ SAT και σε live streaming.
Στους «κομμένους» φιγουράρουν και οι Jukebox, ένα group, μάνατζερ του οποίου ήταν ο Αργύρης Ναστόπουλος των ΟΝΕ (CYP 02). Η συμμετοχή αυτή συζητιόταν μήνες πριν, αν θα είναι έγκυρη, αφού δεν είναι Κύπριος και κάτω από το όνομα ποιου γηγενή συνθέτη θα παρουσιαζόταν. Ο executive producer, Munro Forbes, είχε υποσχεθεί ότι ο τελικός θα ήταν η μεγαλύτερη παραγωγή στην ιστορία της κυπριακής τηλεόρασης, κάτι που δεν έγινε, καθώς χρησιμοποιήθηκαν μέχρι και τα ίδια γραφικά από εκείνον του 2006. Επιστρατεύτηκε ο σκηνοθέτης Κλείτος Κλείτου, ο οποίος διεκπεραίωσε αργότερα και την εξαιρετική Junior Eurovision της Λεμεσού. Καλεσμένοι ήταν η Ευρυδίκη με τον Δημήτρη Κοργιαλά, που ερμήνευσαν το νέο τους τραγούδι «Η ζωή έχει χρώμα». Ντόρος έγινε για τη συμμετοχή “Moments of Madness” του Mike Connaris, όπου ακούστηκε τρεις φορές η μελωδία από το «Don’t crack now», του ιδίου, που είχε μείνει στον ημιτελικό του 2006, εγείροντας ερωτηματικά για την εκλογιμότητά του, αφού είχε ξανακουστεί.
[Η πρώτη βαθμολογία ανήκει στην επιτροπή και η δεύτερη στην τηλεψηφοφορία. Η τρίτη αποτελεί το σύνολο.]
1 | Moments of madness | Στιγμές τρέλας | Eleni Skarpari
(Ελένη Σκαρπάρη) |
16 | 18 | 34 | 7ο | ||
Mike Connaris/ Mike Connaris | |||||||||
2 | Turning to you | Γυρίζοντας σε σένα | Myria Pampori & Alexis Manison (Ablaze)
(Μύρια Παμπόρη) |
8 | 48 | 56 | 4ο | ||
Μηνάς Παμπόρης/Μηνάς Παμπόρης | |||||||||
3 | Rescue me | Σώσε με | Mirto Meletiou
(Μυρτώ Μελετίου) |
20 | 12 | 32 | 9ο | ||
Χριστόδουλος (Chris) Χαραλαμπίδης & Ανδρέας Οικονομίδης/ Χριστόδουλος Χαραλαμπίδης & Ανδρέας Οικονομίδης | |||||||||
4 | This can’t be love | Αυτό δεν μπορεί να είναι αγάπη | Sofia Strati
(Σοφία Στρατή) |
12 | 42 | 54 | 5ο | ||
Γιώργος Πελλαπαϊσιώτης/ Γιώργος Πελλαπαϊσιώτης | |||||||||
5 | Femme fatale | Μοιραία γυναίκα | Evdokia Kadi
(Ευδοκία Καδή) |
32 | 72 | 104 | 1ο | ||
Νίκος Ευαγγέλου/Νίκος Ευαγγέλου | |||||||||
6 | I can’t be | Δεν μπορώ να είμαι | Nikolas Metaxas
(Νικόλας Μεταξάς) |
40 | 60 | 100 | 2ο | ||
Νικόλας Μεταξάς/ Νικόλας Μεταξάς | |||||||||
7 | Rejection (set me free) | Απόρριψη (άσε με ελεύθερη) | Marlain Angelidou
(Μαρλαίν Αγγελίδου) |
48 | 36 | 84 | 3ο | ||
Μαρλαίν Αγγελίδου/ Μαρλαίν Αγγελίδου | |||||||||
8 | Butterfly | Πεταλούδα | Nikolas Metaxas
(Νικόλας Μεταξάς) |
24 | 30 | 54 | 5ο | ||
Νικόλας Μεταξάς/Νικόλας Μεταξάς | |||||||||
9 | Sugar mountain | Ζαχαρένιο βουνό | Elizabeth Anastasiou
(Ελισάβετ Αναστασίου) |
4 | 24 | 28 | 10ο | ||
Μιχαήλ Νεοφύτου/Σωτήρα Χατζηπαναγή | |||||||||
10 | Calling you | Καλώντας σε | Constantinos Andronikou
(Κωνσταντίνος Ανδρονίκου) |
28 | 6 | 34 | 7ο | ||
Κωνσταντίνος Ανδρονίκου/ Κωνσταντίνος Ανδρονίκου | |||||||||
Μερικά trivia
Παρατηρούμε τη συνάφεια ανάμεσα στη συμμετοχή Butterfly του Νικόλα Μεταξά και στο Firefly (σύνθεση του ιδίου), που εκπροσώπησε το νησί την αμέσως επόμενη χρονιά. Μάλιστα ο ίδιος ερμήνευσε δύο τραγούδια, τα οποία παραλίγο θα ήταν τρία (του είχε προταθεί και το «Rescue me»), κάτι που είχε να γίνει από το 1990. Άλλο σημείο άξιο προσοχής στους στίχους του “Femme fatale” είναι η φράση «Μπαμ και κάτω» που παραπέμπει στη γνωστή επιτυχία του Λάμπη Λιβιεράτου. Το τραγούδι και με την Ελλάδα να διαγωνίζεται στον άλλο ημιτελικό, δεν κατάφερε να προκριθεί. Έμεινε στη 15η του ημιτελικού, έχοντας πάρει 12 από την Αγγλία, 8 από τη Βουλγαρία και μικρότερους βαθμούς από 6 ακόμα χώρες, ανάμεσα στις οποίες και η Τουρκία.
Ποιοι καλλιτέχνες προσεγγίστηκαν αρχικά από το ΡΙΚ;
Αξίζει να σημειωθεί πως η πρώτη επιθυμία του ΡΙΚ ήταν η ανάθεση: προσέγγισε τη Δέσποινα Ολυμπίου (με συνθέτη τον Μιχάλη Χατζηγιάννη): εκείνη ήταν πολύ θετική, εκείνος όμως, αν και το όνομά του ακουγόταν σχεδόν κάθε χρόνο για την εκπροσώπηση, τούτο αποδείχθηκε διαφημιστικό τρυκ, αφού ήταν κάθετα αντίθετος. Μετά προσεγγίστηκε η Lisa Andreas, όμως αρνήθηκε ευγενικά, διότι ήταν δύσκολο να επαναλάβει την τότε επιτυχία. Τεχνηέντως διέρρευσε και το όνομα της Μάρως Λύτρα, ποτέ όμως δεν της έγινε κρούση.
Το βίντεο-κλιπ, το ανύπαρκτο promo tour και οι κριτικές
Αντί να γυριστεί φιλμάκι, στάλθηκε η ερμηνεία από τον κυπριακό τελικό. Υπήρχε η σκέψη να μπουν και εμβόλιμες σκηνές από την καρτ-ποστάλ της ίδιας βραδιάς, αλλά αυτό τελικά δεν έγινε, όπως ούτε και promo tour, με το σκεπτικό ότι: «έχει αποδειχτεί ότι αυτή η μέθοδος προώθησης δεν διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος». Το τραγούδι έλαβε αντιφατικές κριτικές από τον κόσμο: άλλοι το εκθείαζαν ως αντιπροσωπευτικό του παλιού καλού κινηματογράφου (μιούζικαλ του Δαλιανίδη), άλλοι το θεώρησαν κατάλληλο μόνο για σκυλάδικα και χασαποταβέρνες… Η ίδια ενοχλήθηκε όταν τηλεοπτικό κανάλι στην Ελλάδα είπε ότι δάκρυσε που δεν πέρασε στον τελικό και δήλωσε ότι απλώς στεναχωρήθηκε και ότι δεν υπάρχει στήριξη από την κυβέρνηση και το κανάλι, ούτε promo tour, ούτε δημόσιες σχέσεις, αλλά και ειδική ομάδα που θα ασχοληθεί μόνο με τον διαγωνισμό. Το άσμα μιλά για μια μοιραία γυναίκα που έχει όλους τους άνδρες στα πόδια της.
Οι στίχοι
Γεια σου μάγκα, είμαι εγώ γυναίκα
και ανήκω σ’ ένα φύλο που το λέτε «ασθενές»,
ντελικάτη, πιο λεπτή και αδύναμη
από κάθε αρσενικό που τριγυρνά στο καφενέ.
Ο καλός Θεούλης με λυπήθηκε
και μου ‘δωσε ένα όπλο που με κάνει δυνατή.
Μου ‘πε «μη φοβάσαι εσύ κορίτσι μου
τον άντρα θα τον έχεις πάντα σε υποταγή».
Μπαμ και κάτω, σ’ έριξα στα δίχτυα μου
και μ’ ένα κοίταγμά μου σου θολώνω τη ματιά.
Μπαμ και μέσ’ απ’ τα όνειρά σου τρύπωσα
και κούνια που σε κούναγε γιατί είμαι εγώ Θεά.
Μπαμ και κάτω, μ’ έριξες στα δίχτυα σου
και μ’ ένα κοίταγμά σου μου θολώνεις τη ματιά.
Femme fatale στα όνειρά μου τρύπωσες
και κούνια που με κούναγε γιατί είσαι εσύ Θεά.
Κι όλο εσύ να μου μιλάς, γεμάτος πάθος να κοιτάς
σα γλυκός, πιστός φρουρός ξανά μ’ ακολουθάς.
Μπαμ και πάλι το μυαλό σου κόλλησε
στα μάγια που σου έκανε η δική μου τσαχπινιά.
Μπαμ και κάτω έπεσες αγόρι μου
και το ασθενές το φύλο σου σκλαβώνει την καρδιά.
Κι όλο εγώ να σου μιλώ, γεμάτος πάθος να κοιτώ
σα γλυκός, πιστός φρουρός ξανά σ’ ακολουθώ.
Και μπαμ και κάτω πέσατε στα δίχτυα μου
και μ’ ένα κούνημά μου σας ταράζω τα νερά.
Femme fatale στα όνειρά σας τρύπωσα
και ζήτω που καήκατε γιατί είμαι εγώ Θεά.
Μπαμ και πάλι το μυαλό σας κόλλησε
στα μάγια που σας έκανε η δική μου τσαχπινιά.
Μπαμ ρε μάγκες όλοι σας την πάθατε
γιατί είμαι εγώ γυναίκα που τους άντρες κυβερνά,
γιατί είμαι εγώ γυναίκα που τους άντρες κυβερνά.
Another joke on the wall of shame. Να πω την αμαρτία μου, τη βραδιά του τελικού αυτό ψήφισα, αυτό θεωρούσα ότι έπρεπε να πάει, αφού δηλώνω υπέρμαχος της ελληνικής γλώσσας και του έθνικ στοιχείου. Το τελικό στήσιμο στο Βελιγράδι δεν με πείραξε, πλην της άθλιας ασημένιας μπέρτας. Με πείραξε που ήμασταν άλλη μια χρονιά τουλάχιστον πέντε χρόνια καθυστερημένοι. Το στήσιμο που ήταν τίγκα στα τρικ και μύριζε Φωκά Ευαγγελινό θεωρούνταν πια πασέ. Στην Κύπρο όλα τα υιοθετούμε με καθυστέρηση. Όπως και να ‘χει, αυτό είχαμε, αυτό στείλαμε και ήταν as good as it could get. Επίσης, αν θέλεις να λες το τραγούδι σου Φαμ Φατάλ, μοιραία γυναίκα δηλαδή, δεν το δίνεις να το πει η Καδή. Που με 1.20 ύψος, δεν τη λες και φατάλ. Μοιραία ήταν η Χρονοπούλου, μοιραία ήταν η Φιλίνη. Τέλος πάντων, ό,τι μπορούσε έκανε το κορίτσι. Άλλη μια χρονιά, βέβαια, που όλα τα φώτα ήταν στραμμένα προς την Καλομοίρα και χου κέαρς τι στείλαμε εμείς σε κάθε επίπεδο.
Μακάρι να γίνει κάποια στιγμή πρόταση με απευθείας ανάθεση στο Νικόλα Μεταξά για να εκπροσωπήσει την Κύπρο!! Με μια μπαλάντα στο στυλ του θα έφερνε σίγουρα μια διάκριση για την Κύπρο…
Μου άρεσε το τραγούδι και το στήσιμο μου θύμιζε όντως παλιά, ελληνική ταινία, ωστόσο ήταν παλιακό και όχι τόσο καλοπαρουσιασμένο. Το ίδιο ισχυεί και για την αλλαγή (των όχι και τόσο ωραίων) ρούχων επί σκηνής που σε συνδυασμό με το εμφανές τρακ της Ευδοκίας και τα πολλά άλλα καλά τραγούδια δε βοήθησαν την Κύπρο να προκριθεί.