Ως γνωστόν, η εκλεκτή καλλιτέχνιδα με το πιο όμορφο βιμπράτο στην Ελλάδα, εκπροσώπησε τη χώρα μας το 1978 με το Τσάρλυ Τσάπλιν, καταλαμβάνοντας την 8η θέση.
Όπως διαβάσαμε στο “ΕΡΤ ΑΡΧΕΙΟ”:
Ξεχωριστή ερμηνεύτρια με ιδιαίτερη σκηνική παρουσία, η Τάνια Τσανακλίδου γεννήθηκε #ΣανΣήμερα 9 Απριλίου στη Δράμα. Στη μακρά διαδρομή της στην ελληνική μουσική, αλλά και τη θεατρική σκηνή, που ξεκινά στα μέσα της δεκαετίας του ’70, πολλά είναι τα τραγούδια που με το προσωπικό της ύφος έχουν μείνει στην ιστορία του ελληνικού πενταγράμμου. Το Αρχείο της ΕΡΤ θυμάται την τηλεοπτική παρουσία της Τάνιας Τσανακλίδου στην μουσική εκπομπή του Γιώργου Παπαστεφάνου (παραγωγής 2002). Στο απόσπασμα της εκπομπής η Τάνια Τσανακλίδου μιλά για τη σχέση της με το θέατρο και το τραγούδι, αλλά και για τα παιδικά της χρόνια στη Δράμα και τη Θεσσαλονίκη. Προβάλλονται αποσπάσματα από παλαιότερες ερμηνείες της («Σαν πέσει η νύχτα», «Η ομίχλη»,«Στα κόκκινα φώτα του μπαρ»).
Μπορείτε να δείτε ολόκληρο το αφιέρωμα του Αρχείου της ΕΡΤ εδώ:
#ΕΡΤΑρχείο_Πολιτισμός#ΕΡΤΑρχείο_Μουσική#Ελληνικότραγούδι#ΤάνιαΤσανακλίδου#Arxeio#afierwmata#αφιερώματα#ERTarchive_video
Η ανάρτηση της ίδιας της Τάνιας
«Ετών 72… Με αυτά τα λόγια που έγραψα κάποια χρόνια πριν… «Για χρόνια αγνοούσα γιατί τραγουδώ. Ήξερα μόνο ότι δεν γινόταν αλλιώς. Απλώς το άφησα να συμβαίνει. Χρόνια πριν, πατώντας τα σαράντα, η σχέση μου με το χρόνο άλλαξε.
Γιατί ο κύριος χρόνος, μου έκανε τη χάρη να μου αποκαλυφθεί με τους ελικοειδείς του κύκλους, με τα σαφή του όρια, τις παγίδες, τις δυνατότητες και τις απαγορεύσεις, αλλά –κυρίως– με το αληθινό του πρόσωπο: αυτό του ελευθερωτή.
Τότε κατάλαβα το βαθύτερο νόημα, το αληθινό ζητούμενο της τέχνης μου: για μένα το τραγούδι δεν είναι παρά η νοσταλγία της ελευθερίας. Αυτής που μόνο ο χρόνος επιτρέπει. Στο τέλος του…»».
