Γιούροσταρ κατατρεγμένοι από τη μοίρα -36- 1991

Estimated read time 8 min read

Οι καλλιτέχνες της χρονιάς

Baby Dol (YUG 91-Dragana Šarić-Todorović / Bebi Dol): γεννήθηκε το 1962 στο Βελιγράδι. Ο πατέρας της είναι μουσικός της τζαζ και τη βοήθησε στην καλλιτεχνική της πορεία. Η μητέρα της εργαζόταν στη σερβική τηλεόραση. Έζησαν για κάποια χρόνια στην Κοπεγχάγη. Ξεκίνησε με το γκρουπ Tracus στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Προσπαθούσε από το 1983 να πάει στη Γιουροβίζιον, ως Bebi Dol (6η). Τότε έβγαλε και το πρώτο της single Mustafa (single της χρονιάς). Ήταν η πρώτη στη χώρα της που ηχογράφησε EP. Αυτό έγινε με το τραγούδι Rudy, αφιερωμένο στον Rodolfo Valentino. Λίγο μετά έκανε το πρώτο της LP. Mετά από δύο χρόνια στην Αίγυπτο, επέστρεψε στη Γιουγκοσλαβία, όπου άρχισε να παίζει στο σινεμά και το θέατρο. Ακολούθησαν επιτυχίες και συμμετοχές σε διάφορα φεστιβάλ. Βγήκε στον εθνικό τελικό με τις ψήφους της Σερβίας και του Μαυροβουνίου (σύμμαχοι), καθώς και του Κοσόβου και της Βοϊβόδινας (ημιαυτόνομες επαρχίες) που είχαν διαταχθεί να την ψηφίσουν. Δεν πήρε καμία άλλη ψήφο από αλλού. Της έκαναν τρία video-clip, το ένα σκηνοθετημένο από τον Εμίρ Κουστουρίτσα. Την κάλεσαν να εμφανιστεί στο Sanremo, αλλά δεν μπόρεσε λόγω του πολέμου. Πήγε επίσης το 1987 με το Zrno nežnosti (4η) και το το 1988 με το Zatvori, mama, prozore (3η). Το 1996 επανήλθε στα Γιουγκοσλαβικά charts με το Da pricam και το νέο της album «Ritam scra». Δεύτερο comeback το 2002. Έκτοτε έχει πάρει μέρος σε αρκετά reality shows. Το όνομά της συζητιόταν έντονα για την παορυσίαση της Γιουροβίζιον στο Βελιγράδι. Υπήρξε σύντροφος του Κροάτη τραγουδιστή Massimo (Massimo Savić). To 2015 παντρεύτηκε τον Σερβο-Αμερικανό καθηγητή ρωσικής φιλολογίας Aleks Todorović. Ως εκ τούτου άλλαξε το όνομά της σε Danica Todorović.

Stefán & Eyfi (ISL 91- Stefán Ηilmarsson & Eyjólfur Kristjánsson): Ο αρχικός τίτλος του τραγουδιού ήταν Draumur of Nina. Και οι δύο έχουν πάει αρκετές φορές στα φωνητικά άλλων καλλιτεχνών ή έχουν μετάσχει ως συνθέτες (91, o Eyfi) ή στιχουργοί (92, 94, o Stefán-91, o Eyfi). Για τον Stefán, βλ. 1988. Ο Eyfi, γεννήθηκε το 1961 στο σπίτι του, καθώς η μητέρα του δεν πρόλαβε να πάει στο μαιευτήριο. Είναι το μικρότερο από έξι αδέλφια. Έγινε επαγγελματίας το 1983, ως τραγουδιστής των Bítlavinafélagin, για 4 χρόνια. Μέλος του ίδιου -ιδιαίτερα επιτυχημένου- γκρουπ είναι και ο διευθυντής ορχήστρας, Jon Olafsson (ως πιανίστας). Συνθέτης, έχει βγάλει και άλμπουμ στα Αγγλικά. Το 1990 ήρθε 6ος στον τελικό, ενώ είχε και ένα τραγούδι ακόμα στον ημιτελικό. Το 1988 ήρθε 2ος και 3ος, με το Astaraevintyri και το Manaskin αντίστοιχα. Πίσω τους στη σκηνή, η Sigga (90, 92, 94). Ο Eyfi μαζί με την Birgitta Haukdal (ISL 03) ήσαν 7οι το 2001, με το Aftur heim. Το 1987 είχε έρθει 4ος με το Norðurljós. Δύο χρόνια μετά από την εισαγωγή του αθλήματος του σκουώς στην Ισλανδία, ο Eyfi κέρδισε στο εθνικό πρωτάθλημα του 1984. Παλαιότερα έπαιζε ποδόσφαιρο και χάντμπωλ. Έβγαζε για δεκαετίες τα προς το ζην ως καθηγητής σκι. Σήμερα έγινε βοηθός οδοντιάτρου και συγκεκριμένα της συζύγου του Sandra Lárusdóttir, με ειδίκευση στη λεύκανση (πήγε στην Αγγλία και πήρε πιστοποίηση)! Ήθελε να γίνει πιλότος, αλλά δεν τον άφησαν οι γονείς του λόγω φόβου. Ο ίδιος έχει παραδεχτεί ότι υπήρξε αθεράπευτος γυναικάς. Η κατάρρευση των τραπεζών και ένα δάνειο που δεν κατάφερε να αποπληρώσει τον άφησαν άφραγκο. Έχει κυκλοφορήσει έξι άλμπουμ.

Stefan
Eyfi

Georgina (Ġeorġina Sammut-Abela) & Paul Giordimaina (MAL 91): Εκείνος ήταν στην οκτάδα το 1992, 12ος το 1999 και 4ος το 2000. Ξεκίνησε την καριέρα του το 1982. Συμμετείχε 6 φορές στο International Festival of Maltese Song και κέρδισε τις τρεις από αυτές. Έχει πάρει μέρος στο φεστιβάλ της Μπρατισλάβα, έχει δώσει και συναυλίες στον Καναδά, την Iταλία και τη Γερμανία. Υπογράφει δε τη συμμετοχή του 2011 One Life ως συνθέτης. Εκείνη, γεννημένη το 1959, ήταν 3η το 94, 10η το 97, 12η το 98 και 3η το 99. Πήρε μέρος και το 1996, με άγνωστη κατάταξη, ενώ την ίδια χρονιά ήταν στα φωνητικά. Το 1992 ήταν συνθέτις στο Little Child, ενώ το 2001 στιχουργός στο Another Summer Night. Μέλος heavy metal (!) συγκροτήματος, έγινε διάσημη όταν μεταπήδησε σε ένα ροκ γκρουπ, τους Overdose, το οποίο άφησε μετά από 2 χρόνια. Γύρισε όλον τον κόσμο τραγουδώντας σε φεστιβάλ, μέχρι που έγινε πρωταγωνίστρια στη Ροκ Όπερα «Bastija». Εκεί γνώρισε τον Giordimaina. Μαζί τραγουδούσαν από το 1989. Για πρώτη φορά κέρδισε το 2001 το Malta International Song Contest, με το τραγούδι Fomm il-Vjolin. Με το ίδιο άσμα πήγε και στο φεστιβάλ “Voice of Asia” στο Καζακστάν. Ο Paul στο ίδιο μαλτέζικο φεστιβάλ ήρθε 3ος, με το Ma jifred Hadd, σε ντουέτο με την Olivia Lewis. O μαέστρος Paul Abela, σύζυγος της Georgina, γεννήθηκε το 1960 στο Detroit από Μαλτέζους γονείς. Έχει στείλει πολλές φορές συνθέσεις του στις επιλογές: το 1971 ήταν 2ος, έγραψε δε τις συμμετοχές το 1991, 1992 και 1996, όπου είχε τέσσερα τραγούδια στον τελικό.

Σοφία Βόσσου (GRE 91-Σοφία Παπαευαγγελίου): Γεννήθηκε το 1961 στην Πάτρα (και όχι στην Καλαμάτα, όπως γράφει η “Βικιπαίδεια”). Έχει σπουδάσει θεωρία, σολφέζ και τραγούδι. Ξεκίνησε στο 1979 παίζοντας πιάνο σε μπουάτ. Το 1984 κέρδισε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το πρώτο βραβείο σύνθεσης και στίχου με τις Χαμένες Ισορροπίες. Την ίδια χρονιά συνεργάστηκε με τον μαθηματικό και μουσικό Ανδρέα Μικρούτσικο. Είχε από νωρίς δικές της εκπομπές στο ραδιόφωνο, ενώ υπήρξε και επιτυχημένη τηλεπαρουσιάστρια. Τραγούδησε την Άνοιξη και κατά τη δεύτερη μέρα του Φεστιβάλ Κέρκυρας. Περίμενε ότι θα κέρδιζε και ότι θα έκανε διεθνή καριέρα χάρη στη Γιουροβίζιον. Ο δίσκος της πάντως έγινε πλατινένιος, κάτι που κατάφεραν μετά από 10 ακριβώς χρόνια οι Antique. Κυκλοφόρησε πολλούς δίσκους και έκανε αξιοζήλευτες συνεργασίες. Είχε να δισκογραφήσει από το 2002, μέχρι την επιστροφή της το 2010. Στη Γιουροβίζιον της έδωσαν ένα καμαρίνι, χωρισμένο στα τρία, με κοινή τουαλέτα, για Ελλάδα, Κύπρο και Τουρκία. Στην τελική πρόβα ο Franck Naef έκανε παρατήρηση στον Θέμη Ανδρεάδη ότι το τραγούδι υπερέβαινε τα 3 λεπτά, ο δε σαξοφωνίστας της ορχήστρας, ο οποίος ήταν πολύ καλός, αντικαταστάθηκε το Σάββατο το μεσημέρι, λόγω ασθένειας. Η ίδια είχε πρόσφατα μια περιπέτεια υγείας, με το στομάχι της, που την ανάγκασε να κάνει δύο χειρουργεία, όλα όμως πήγαν καλά. Τα καυστικά υγρά του στομάχου της προκαλούσαν μία αίσθηση καύσου στο δέρμα. Σε αυτή τη φάση έχασε 37 κιλά, διότι είχε πάθει διάτρηση και την έτρεφαν με παρεντερικές. Μετά από αυτό, μία πτώση στο σπίτι της στη Σαλαμίνα, την οδήγησε σε νέο χειρουργείο, στο γόνταο αυτή τη φορά. Έχει μία κόρη την Ερασμία Μάνου, η οποία αρραβωνιάστηκε πρόσφατα τον κρατούμενο Βασίλη Δημάκη. Ακουγόταν κάποτε ότι μητέρα και κόρη ετοίμαζαν τραγούδι για τη Γιουροβίζιον μαζί με τους Παπαροκάδες, κάτι που δεν επιβεβαιώθηκε. Πέρα από το τραγούδι, παραδίδει μαθήματα φωνητικής.

Sandra Simò (SWI 91-Sandra Μüller-Studer): Γεννήθηκε το 1969 στη Ζυρίχη. Ο πατέρας της είναι από τη Ζυρίχη και η μητέρα της Ισπανίδα (γι’ αυτό την πείραξε που η Ισπανία δεν της έδωσε τίποτα). Γνωρίζει κλασικό χορό, φλαμέγκο και πιάνο, ενώ έχει κάνει πανεπιστημιακές σπουδές πάνω στη μουσική και τη γερμανική φιλολογία. Έχει τραγουδήσει πολλά jingles σε διαφημίσεις. Μιλά 5 γλώσσες. Το 1989 έκανε φωνητικά στην επιλογή για την Ann Lomar, ενώ στη δισκογραφία είχε εμφανιστεί δύο χρόνια πριν. Το 1990 ήρθε 8η και τελευταία με το Lo so. Το 1991πήγε και στο Baltic Song Contest, όπου τραγούδησε και τη συμμετοχή της. Ο συνθέτης της, Renato Mascetti, ήρθε 6ος το 1985. Από το 1987 ως το 1991 υπήρχε τουλάχιστον ένα τραγούδι του με νεαρές ερμηνεύτριες στον τελικό. Οι 4 πρώτες εκείνης της χρονιάς είχαν ξαναπάει σε επιλογές (η Chris Lorens-3η και 2η το 1989, η Daniela Simmons-2η, η Carol Rich-4η). Παρουσίασε τις ελβετικές επιλογές του 1993 και 1998 και συμπαρουσίασε τη γερμανική του 1999. Για αρκετά χρόνια έκανε το σχολιασμό του διαγωνισμού. Εδώ και χρόνια παρουσιάζει εκπομπές τόσο στη γερμανόφωνη, όσο και την ιταλόφωνη τηλεόραση, θέση που της εξασφάλισε η καλή της εμφάνιση στη Γιουροβίζιον (και λίγο το μέσον που είχε). Είναι παντρεμένη με ένα μικρό γιό. Πήγε στη Γιουροβίζιον για την πλάκα της και δεν θέλει να ξαναπάει, αφού είδε ό,τι ήθελε να δει. Βρήκε τη Ρώμη χαοτική. Λάτρεψε τους Bέλγους (οι οποίοι θεωρούνταν από τα φαβορί) και τους είπε ότι το τραγούδι τους δεν της φεύγει από το μυαλό. Η απάντηση ήταν χιουμοριστική: «Λυπάμαι!». Θεωρεί ότι η Carola είχε διαρκώς τον αέρα της νικήτριας. Είχε μια πολύ σημαντική πρόταση για καριέρα στη Γερμανία, αλλά την απέρριψε. Έπαιξε και σε ένα μιούζικαλ. Κάνει κάθε χρόνο τουρνέ με μια ορχήστρα τζαζ. Πρόσφατα στο “The Masked Singer” ήρθε 2η.

Για τον Thomas Forstner, βλ. 1989.

Sarah Bray (LUX 91-Monique “Mick” Wersant): Είναι γνήσια Λουξεμβουργιανή, γεννημένη το 1966. Ακορντεονίστα και τρομπετίστα ήδη από το 1974, εργαζόταν από τα 19 της ως υπάλληλος σε τράπεζα, πριν αλλάξει καριέρα: είναι πλέον διπλωματούχος αισθητικός, με δικό της σαλόνι ομορφιάς. Από το 1985 ήταν μέλος του γκρουπ Skara-Bray, μαζί με τον –επίσης τραπεζικό υπάλληλο- Patrick Hippert, ο οποίος συνέθεσε και τη συμμετοχή τους στο διαγωνισμό (31 ετών τότε, με χόμπυ τη ζωγραφική με λάδι, το τέννις και τη φωτογραφία). Το 1990 βγήκε το πρώτο -και τελευταίο- τους άλμπουμ, με τίτλο «New Blue». Πήραν το όνομά τους από τον νεολιθικό οικισμό Skara Brae στο νησί Orkney της Σκωτίας. Ιδρύθηκαν το 1983 και διαλύθηκαν το 1992, λόγω διαφωνιών που προκάλεσε η εμφάνισή τους στον διαγωνισμό. Η τραγουδίστρια αποχώρησε και αντικαταστάθηκε από τη Simone Weis, ωστόσο ένας σοβαρός τραυματισμός του ντράμερ που τον ανάγκασε να λείψει για έξι μήνες, επίσπευσε το τέλος του γκρουπ. Συνθέτει και ερμηνεύει τραγούδια δικά της, αλλά και άλλων. Η δεύτερη συνθέτις, Linda Lecomte, ήταν στέλεχος του ραφιοφώνου του RTL, πριν κάνει καριέρα στο Παρίσι γράφοντας τραγούδια.

Για την Carola, βλ. 1983. Μετά τη Γιουροβίζιον, ταξίδεψε μαζί με 900 Pilgrims στο Ισραήλ. Στο αεροδρόμιο την περίμεναν οι Duo Datz. Από κακή συνεννόηση, οι ρεπόρτερ πήγαν μιάμιση ώρα αργότερα και τους έχασαν. Έδωσαν μια κοινή συναυλία. Το νικητήριο σκαρφάλωσε στο #3 της πατρίδας της. Κατέχει το ρεκόρ πωλήσεων δίσκων στη Σουηδία.

Amina (FRA 92-Amīna al-ʿAnnābī / أمينة العنابي,): Γεννήθηκε στην Καρχηδόνα το 1962, από πατέρα Γάλλο και μητέρα Τυνήσια (και μουσικό). Το 1975 εγκαταστάθηκε στη Νορμανδία. Η γιαγιά της ήταν φεμινίστρια, από τις πρώτες που έβγαλαν το φερετζέ. Η μητέρα της ήταν η πρώτη Τυνήσια που πήρε διαζύγιο. Ένας θείος της ήταν ο διοργανωτής του διεθνούς φεστιβάλ Tabarka. Το 1975 μετακόμισε με τη μητέρα της στο Παρίσι. Τρία χρόνια μετά έφτιαξε ένα γκρουπάκι. Αρχές ’80 εμφανιζόταν στο κλαμπ Palace στο Παρίσι. Το πρώτο της single, Sheherazade, βγήκε το 83, χάρη στον παραγωγό του Radio Nova και σύντροφό της Martin Meissonier, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη. Το 1988 κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ, «Yalil», που πήγε στο #5 στο αμερικανικό Billboard και έκανε επιτυχία στην Ιαπωνία και την Αυστραλία. Μαζί με τους McHammer, Peter Gabriel, Soul II Soul κ. α., συμμετείχε στο Give Peace a Chance, κατά του πολέμου του Κόλπου. Το 1990 έπαιξε στο «Τσάι στη Σαχάρα» (όπου εμφανίστηκε ημίγυμνη) του Bertolucci. Την ίδια χρονιά πήρε το βραβείο «Les Piafs», για καλλιτέχνες μικρών χωρών. Η Gina Lollobrigida, όταν την είδε στη σκηνή της Γιουροβίζιον αναφώνησε «Bellissima!». Εκεί τη συνόδευσε η γνωστή Dani του 1974, η οποία την είχε συστήσει κάποτε και στον φίλο της, τον πρωθυπουργό François Mitterand. Δήλωσε ότι τραγουδούσε για τις αραβικές χώρες, κάτι που της έκλεισε αμέσως μετά τις πόρτες στη Γαλλία. Εξάλλου όλες της οι κινήσεις έχουν σημειολογική σημασία για τους αραβόφωνους, είναι κάτι σαν γλώσσα του σώματος. Το τραγούδι της είναι φεμινιστικό, κατά των διακρίσεων εις βάρος των γυναικών στις αραβικές οικογένειες. Μετά την ισοψηφία της δήλωσε ότι εκείνη είναι η νικήτρια. Ο κανόνας που ρυθμίζει τις ισοψηφίες και την προσμέτρηση των 12αριών και 10αριών, μπήκε μόλις το 1989. Δεν ήταν ευρέως γνωστό, αν και θα έπρεπε. Το κανάλι Antenne 2 έκανε ό,τι ήταν δυνατό, για να πάρει και η Amina βραβείο, ενώ οι απανταχού γάλλοι fans διαμαρτύρονταν σε όλους τους τόνους. Το τραγούδι πήγε στο #31 κι έμεινε συνολικά 10 εβδομάδες στο Τοp 50. Μπήκε επίσης στα charts τεσσάρων ακόμα χωρών. Ο συνθέτης, Wasis Diop, είναι Σενεγαλέζος. Το 1992, το άλμπουμ της «Wa di yé» ήταν αποτυχημένο. Γύρισε πίσω στην Τυνησία για πέντε χρόνια κι έκανε comeback το 1999 με το «Annabi», ενώ έδωσε ένα από τα μουσικά βραβεία Victoire. Κάποια στιγμή γνώρισε τον “Βίκινγκ” της και τον αkολούθησε στην Σουηδία, όπου ζούσε σε ένα ξύλινο σπίτι μέσα στο δάσος. Μιλά λίγα Ελληνικά και ξέρει ελληνικά τραγούδια. Ασχολείται με τη yoga. Έχει κυκλοφορήσει 4 άλμπουμ και 1 ΕΡ. Έχει παίξει σε περίπου 15 ταινίες, μεταξύ 1990 και 2011. Ο τίτλος του τραγουδιού είναι ο τρίτος μεγαλύτερος στην ιστορία του διαγωνισμού μετά από εκείνον της Γερμανίας 1964 (“Man gewöhnt sich so schnell an das Schöne”) και του Αγίου Μαρίνου 2012 (“The Social Network Song (OH OH – Uh – OH OH)“)

Can Uğurluer-Izel Çeliköz & Reyhan Karaca (TUR 91): O Can γεννήθηκε το 1970 κι έχει σπουδάσει πιάνο και μουσική. Ο πατέρας του Sevket είναι ο ένας από τους δύο συνθέτες του εν λόγω αμερικανότροπου τραγουδιού. Παρακολουθούσε τότε το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης. Έβγαλε ένα άλμπουμ το 1993 και ένα single το 2010 και εξαφανίστηκε. Το 1997 πήρε στην Αγγλία master στο marketing. Εργάστηκε σε φαρμακευτική εταιρία για 15 χρόνια. Επέστρεψε στα μουσικά πράγματα, κάνοντας εμφανίσεις με την ορχήστρα του, με εγχώριο και διεθνές ρεπερτόριο. Η Reyhan γεννήθηκε επίσης το 1970 και ξεκίνησε ως μέλος της παιδικής χορωδίας της ραδιοφωνίας της Κωνσταντινούπολης. Είναι κόρη του γνωστού ηθοποιού Ahmet Karaca. Από το 1981 σπούδαζε στο Κρατικό Ωδείο Κλασικής Μουσικής της Τουρκίας. Έκανε καριέρα στο τραγούδι, επειδή θαύμαζε τον George Michael. Αφού πήρε μάστερ, δίδαξε για κάποια χρόνια σε πανεπιστήμιο, ιδιωτικό σχολείο και ιδιωτικό κολλέγιο. Υποψήφια το 1988, έμεινε εκτός τελικού. Για χρόνια έκανε φωνητικά στην Zerrin Özer. Μετά από δύο προσωπικά άλμπουμ που δεν πήγαν καλά, στράφηκε στην ηθοποιία, ωστόσο συνεχίζει να δισκογραφεί σποραδικά σε αμερικανικό στούντιο. Έκτοτε σημειώνει επιτυχία, με τρία άλμπουμ και αρκετά single. Η Izel γεννήθηκε το 1969 στη Yalova, η οποία καταστράφηκε ολοσχερώς από το σεισμό του 1999 και παρακολουθούσε το Τεχνικό Πανεπιστήμιο. Έχει κερδίσει πολλά βραβεία σε εθνικούς και διεθνείς διαγωνισμούς. Οι γονείς της είναι συνταξιούχοι δάσκαλοι. Διαβάζει, βλέπει ταινίες και παίζει videogames. Με σπουδές στο ωδείο, ειδικεύεται στο φολκ της Μαύρης Θάλασσας, ενώ γνωρίζει να παίζει κεμεντζέ. Το 1991 έβγαλε ένα άλμπουμ με το όνομα «Izel-Celik-Ercan» (οι δύο τελευταίοι είναι γνωστό τουρκικό ντουέτο). Τους διέλυσε και έκανε νέο άλμπουμ με τον Ercan, ώσπου χώρισαν. Το 1994 κέρδισε στο φεστιβάλ του Κουσάντασι. Το 1995 έβγαλε το 1ο σόλο της άλμπουμ. Έκτοτε είναι από τις κορυφαίες ποπ τραγουδίστριες της Τουρκίας, με πάνω από 2 εκατομμύρια πωλήσεις. Το 1989 έκανε φωνητικά στον Neco στην τουρκική επιλογή, ενώ το 1990 διαγωνίστηκε μόνη της. Προσπάθησε αρκετές ακόμα φορές. Το 2005 τής πρότειναν να αντικαταστήσει την Gülseren ως πιο έμπειρη, αλλά αρνήθηκε. Την επόμενη χρονιά επρόκειτο να μετάσχει με ένα σεφαραδίτικο γκρουπ, αλλά τελικά -για άγνωστο λόγο έμειναν- εκτός τελικού. To 2008 και 2009 έκανε εγχειρήσεις, για να αφαιρέσει την ακμή της, την οποία η ίδια αποδίδει στο ότι έμαθε πως ο σύντροφός της την απατούσε. Είναι πολυβραβευμένη. Πρόπερσι γλίστρησε στον κήπο της βίλας της, έπεσε και έσπασε τη μύτη της.

Kim Jackson (IRL 91-Kimberly “Kim” Jackson): Δουβλινέζα, 26 ετών τότε, ξεκίνησε ως χορωδός σε καμπαρέ. Αν είναι το ίδιο πρόσωπο κι όχι κάποια συνωνυμία, τότε είχε ηχογραφήσει δύο άλμπουμ, όταν ήταν ακόμα παιδί, το 1975, μαζί με τους The Country Eko’s και το 1977, σόλο. Έκανε φωνητικά την προηγούμενη χρονιά στον Liam Reilly (αυτός λάνσαρε την όποια καριέρα της), ο οποίος είναι και ο συνθέτης του τραγουδιού της. Η συμμετοχή της είναι η μόνη που δεν μπήκε καθόλου στο ιρλανδικό τοπ, από καταβολής Γιουροβίζιον. Αρχικά είχε διαλέξει για την κάρτ-ποστάλ το Non ho l’età. Όταν πήγε να το ηχογραφήσει, οι τεχνικοί ήσαν θυμωμένοι, διότι το είχε ζητήσει η «απαίσια Γιουγκοσλάβα» (ναι, η Baby Doll!) και απαιτούσε να το πει. Τελικά, της πρότειναν το Volare, ως εξίσου γνωστό. Τα μάτια της φαίνεται ότι κινούνται, γιατί διαβάζει τους στίχους που είχαν γράψει σε ένα μεγάλο πίνακα. Μόλις είδε την Carola στην πρώτη πρόβα, ήξερε ότι εκείνη θα κέρδιζε, διότι είχε τέλεια χορογραφία, τραγούδι, αλλά και… μαλλί! Την ξαναβρίσκουμε το 1997 να ανοίγει συναυλία της Lil Kim. Έκτοτε η πορεία της αγνοείται.

Dulce (POR 91-Dulce José Silva Pontes): Γεννήθηκε το 1969 στο Montijo και ήθελε αρχικά να γίνει χορεύτρια, πριν ο πατέρας της τη σπρώξει στο τραγούδι. Το 1988 έγινε ένα μουσικό σώου των studio Namouche με πρωταγωνίστρια τη Dora (POR 86, 88). Κάποια στιγμή αυτή αποχώρησε και βρέθηκε η Dulce μέσω αγγελίας να την αντικαταστήσει. Έπαιξε και στο μιούζικαλ «007, an order to play». Όταν πήγε στον διαγωνισμό ήταν με ήδη πέντε άλμπουμ στο ενεργητικό της, από τα οποία το 2ο, «Lagrimas», είναι από τα πιο εμπορικά όλων των εποχών στην Πορτογαλία. Η τεράστια φήμη που της έδωσε την ώθησε στο να κάνει σοβαρές μουσικές σπουδές. Της αρέσει το μπαλέτο και οι κούκλες. Τραγούδησε το A sul da America, στο φεστιβάλ OTI 91, εκπροσωπώντας την Πορτογαλία, ένα τραγούδι το οποίο έχει αποκυρήξει. Τραγουδούσε για ένα διάστημα στο καζίνο του Estoril, ενώ συνεργάστηκε και με τον Ennio Morricone. Εμφανίζεται συχνά στο θέατρο και την τηλεόραση, ενώ έχει τραγουδήσει και σε πολλές διαφημίσεις. Στις συναυλίες της λέει πάντα το εν λόγω, αν και δεν της αρέσει το άλμπουμ που το περιέχει, διότι υποχρεώθηκε τότε να πει και τραγούδια που δεν ήθελε. Εκεί διασκεύασε το No teu poema του Carlos do Carmo από την επιλογή του 1976. Κάποτε τα είχε με έναν Έλληνα, ενώ δεν λείπουν οι συνεργασίες με Έλληνες τραγουδιστές. Αν και έχει τραγουδήσει ποπ τραγούδια, θεωρείται η κορυφαία ερμηνεύτρια του fado στο σήμερα, ουσιαστικά η διάδοχος της Amalia Rodriguez, με το ρεπερτόριό της να αποτελεί ένα κράμα ήχων από διάφορες χώρες και τη φήμη της να έχει απλωθεί σε όλον τον κόσμο. Τραγούδια της (Canção do Mar, Lágrima, Estranha Forma de Vida) έχουν γίνει soundtrack σε ταινίες και σήριαλ. Έχει έναν γιο και μία κόρη.

Anders Frandsen (DEN 91): γεννήθηκε το 1960 στην Κοπεγχάγη. Ξεκίνησε το 1983 ως ηθοποιός, παρόλο που δεν είχε τελειώσει κάποια σχολή, πριν μεταπηδήσει στα καμπαρέ, αλλά και την παρουσίαση τηλεοπτικού talk-show. Υπήρξε επίσης διευθυντής προγράμματος ενός τοπικού τηλεοπτικού σταθμού μέχρι το 1989. Δεν ήταν ευρέως γνωστός. Την ίδια χρονιά πήρε μέρος και στο Baltic Song Contest. Συνέχισε ως τηλεπαρουσιαστής μέχρι το 1997, οπότε η καριέρα του ξεθώριασε. Τότε άνοιξε μια εταιρία, την Corpus Copenhagen, η οποία κατασκέυαζε δώρα. Την πούλησε το 2007 και μετανάστευσε για ένα διάστημα στην Ταϋλάνδη, λόγω φοροδιαφυγής. Το 2001 παρουσίασε ένα από τραγούδια του δανικού τελικού. Εμφανίστηκε ως guest σε δύο σήριαλ. Μεγάλος γυναικάς, δεν παντρεύτηκε ποτέ. Δύο από τις επώνυμες σχέσεις του ήταν με τη ζάπλουτη κληρονόμο και πωλήτρια διαμαντιών με έδρα το Ντουμπάι Katerina Pitzner και την ηθοποιό Louise Lønborg. Οι φίλοι του μιλούν για αναρίθμητες σχέσεις. Πρωτοχρονιά του 2012 οι φίλοι του τον βρήκαν αναίσθητο στο διαμέρισμά του στο Hellerup. Είχε πεθάνει από εκπομπή μονοξειδίου του άνθρακα από το barbeque, ενώ βρέθηκε και σημείωμα αυτοκτονίας Ο συνθέτης και στιχουργός του τραγουδιού, Michael Elo (ο ψηλός), έχει κάνει πολλές φορές φωνητικά στον διαγωνισμό (DΕΝ 78, 79, 81, 85).

Just 4 Fun (NOR 91): O Ισλανδός χεβυμεταλάς Eiríkur Hauksson (ISL 86) και η γιουρονικήτρια Hanne Krogh (NOR 71, 85) είχαν ήδη εμπειρία από τον διαγωνισμό. Συναντήθηκαν στην πόλη του Sarpsborg, όπου η Hanne είχε αποσυρθεί, για να ετοιμάσει το νέο της άλμπουμ, όταν της έγινε η πρόταση να συμμετάσχει στο σχήμα, με ειδίκευση στο ρεπερτόριο της δεκαετίας του ’60. Έδωσαν πάνω από 100 παραστάσεις και έγιναν αμέσως πασίγνωστοι. Επελέγησαν χωρίς να τους δώσουν τραγούδια (η επιλογή ήταν της τελευταίας στιγμής). Ο κανονικός τελικός ακυρώθηκε λόγω χαμηλού επιπέδου των τραγουδιών. Ανέλαβε άλλος τηλεοπτικός σταθμός και έκανε τελικό με 8 από τα τραγούδια που δεν ήθελε το NRK. Όμως το STV3 δεν ανήκε στην EBU, άρα δεν μπορούσε να βγάλει συμμετοχή. Ως εκ τούτου το NRK έκανε απευθείας ανάθεση στο γκρουπ. Στην τελική πρόβα του διαγωνισμού έπαθαν technical breakdown οι κάμερες στο τραγούδι τους. Τους έπαιρναν μόνο με μια μικρή κάμερα στα αριστερά της σκηνής, από την πλευρά του κοινού. Έτσι οι επιτροπές ούτε το είδαν ούτε το άκουσαν, κάτι που μπορεί να τις επηρέασε αρνητικά. Από τους τρεις συνθέτες, ο Dag Kolsrud σπούδασε στην Αμερική και έχει γράψει για τους A-HA, ο P. G. Roness είναι συγγραφέας και κάμεραμαν, ενώ ο Kaare Skevik Jr. είναι δημοσιογράφος και πρώην μέλος των Prudence για 10 χρόνια. Ο Jan Leonard Groth (1946-2014), με καριέρα ήδη από τις αρχές του ’70 με το progressive γκρουπ Aunt Mary, έγινε γνωστός ως εκπρόσωπος του χριστιανικού ροκ. Είχε πλούσια δισκογραφία. Ήταν μέλος της εκκλησίας της Πεντηκοστής, για τα 100 χρόνια της οποίας στη Νορβηγία έβγαλε ειδικό άλμπουμ. Αμφότεροι οι γιοι του είναι μουσικοί. Απεβίωσε το 2014 από καρκίνο, με τον οποίο πάλευε για έναν χρόνο. Η Marianne Antonsen, γεννημένη το 1970, τραγουδά blues και spirituals με το γκρούπ Tom and the Tomtom’s, ενώ παλιότερα τραγουδούσε με τις Queen Bees. Έχει κυκλοφορήσει μόνο τέσσερα άλμπουμ, από τα οποία ένα ηχογραφήθηκε στις Η.Π.Α.. Αφότου υπήρξε συνδικαλίστρια και μετά πρόεδρος της ένωσης καλλιτεχνών GramArt, σήμερα διευθύνει ένα μαγαζί με ρούχα στη γενέτειρά της, το Fredrikstad. Το 2015 δύο εβδομάδες πριν παντρευτεί τον βετεράνο ποδοσφαιριστή Henning Friise, διαγνώστηκε με όγκο στον εγκέφαλο, τον οποίο αφαίρεσε με επέμβαση, έχασε τον καλύτερό της φίλο της από τον ίδιο λόγο, ενώ και η μητέρα της διαγνώστηκε με καρκίνο στον πνεύμονα. Από τον πρώτο της γάμο έχει έναν γιο και μία κόρη. Για τον Eirikur Hauksson, βλ. 1986, ενώ για τη Hanne Krogh, βλ. 1971.

Duo Datz (ISR 91-דץ ודצה / Datz Ve-Datza): Πρόκειται για το πρώην ανδρόγυνο Mosche (27 ετών τότε) και Orna Datz (Orna Cohen). Γνωρίστηκαν σε ένα εβραϊκό φεστιβάλ το 1984 και παντρεύτηκαν την αμέσως επόμενη χρονιά. Το 1987 ήρθαν 4οι και άρχισε η καριέρα τους με το Kupidon. Είχαν ήδη 5 άλμπουμ και πολλά Νο 1 χιτ, ένα από τα οποία διασκεύασε ο Λευτέρης Πανταζής. Το Kaan είχε απορριφθεί το 1988 από τη Yardena Arazi, όταν της το πρότειναν για το Kdam. Είναι ένα πολιτικό τραγούδι, ενάντια στον πόλεμο του Κόλπου και υπέρ των φιλειρηνικών κρατών. Γιόρτασαν τη νίκη τους στο Kdam με τεράστιο φαγοπότι ζυμαρικών. Η φήμη όμως ήρθε μετά τη Γιουροβίζιον. Με τη φίλη τους Carola είπαν στον τελικό του Ισραήλ το 1992 το Lev Ehad. Την ίδια χρονιά, το αεροπλανάκι στο οποίο επέβαιναν οι τρεις τους έπαθε ζημιά κατά την προσγείωση στο αεροδρόμιο Bar Yehuda κοντά στη Νεκρά Θάλασσα, καθώς δεν λειτούργησαν οι ρόδες και έπεσε με την “κοιλιά”. Ευτυχώς δεν έπαθαν τίποτα. Ο Mosche έγραψε και το τραγούδι της Liora (95), την οποία για λόγους μάρκετινγκ παρουσίασαν ως αδελφή της Orna, αλλά και εκείνο των Eden (99). Πριν συναντηθούν, έκαναν και οι δύο εμφανίσεις στον στρατό, όταν έκαναν τη θητεία τους. Πήραν διαζύγιο το 2006. Συνολικά κυκλοφόρησαν μαζί 10 άλμπουμ και έξι βιντεοκασέτες για παιδιά. Επανενώθηκαν καλλιτεχνικά για κάποιες εμφανίσεις, αλλά και για ένα τηλεοπτικό παιδικό πρόγραμμα. ‘Έχουν δύο παιδιά, εκ των οποίων ο Omer μετείχε σε τάλεντ σώου και ο Yoad είναι influencer. Ο Mosche, από γονείς που μετανάστευσαν από την Πολωνία, με καριέρα ήδη από το 1979, δραστηριοποιείται ως τηλεπαρουσιαστής, συνθέτης και παραγωγός. Το 2007 προκάλεσε αίσθηση η συμμετοχή του σε διαφήμιση μπύρας με πέντε γυναίκες να τον περιμένουν γυμνές στη μπανιέρα. Η ηθοποιός Hani Nachmias, μετά από το δικό της διαζύγιο, έγινε η σύντροφός του. H Orna στα 17 της στέφθηκε “Miss Holon”. Το 1985 έκανε φωνητικά στο Kdam πίσω από τη Yardena Arazi. Έχει κυκλοφορήσει ένα προσωπικό άλμπουμ. Εργάζεται κυρίως ως ηθοποιός και παρουσιάστρια παιδικών προγραμμάτων. ‘Εχει μετάσχει σε πολλά reality. Συζούσε για επτά χρόνια με κάποιον, αλλά χώρισε το 2020.

Kaija (FIN 91-Kaija Kärkinen): Γεννήθηκε στη Λαπωνία, και συγκεκριμένα στη Sodankylä, το 1962. Ξεκίνησε με το γκρουπ Lato. Παράτησε το πανεπιστήμιο, για να φοιτήσει σε δραματική σχολή, όπου ξεκίνησε την καριέρα της ως ηθοποιού (είναι ειδική στις μεταγλωττίσεις). Ενθουσιάστηκε τόσο από τη συμμετοχή της, ώστε αποφάσισε να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο τραγούδι. Το πρώτο τραγούδι του εθνικού τελικού πήγαινε στη Γιουροβίζιον, ενώ το δέυτερο σε διαφωνισμό στην… Kuala Lumpur. Το 1991 διαγωνίστηκε στο Baltic Song Contest. Εκεί ήταν και οι Anders Frandsen και Sandra Simò, οι οποίοι είπαν και τις συμμετοχές τους στη Γιουροβίζιον. 3ος ήρθε ο Gary Lux (AUS 83, 85, 87). Το 1992 έπαιξε στη σουηδική σαπουνόπερα «Rederiet». Ο συνθέτης, Ile Kallio, ήταν ο κιθαρίστας του καλύτερου ροκ συγκροτήματος της Φινλανδίας τη δεκαετία του ’70, των Hurricanes και είναι γνωστός σε όλη τη Σκανδιναβία, αλλά και την Αγγλία. Μαζί ήρθαν 7οι στην επιλογή του 1998. Συνεργάζονται επί μονίμου βάσεως, καθώς εν τω μεταξύ παντρεύτηκαν και απέκτησαν δύο γιους. 11 άλμπουμ μέχρι σήμερα, στα οποία συνήθως εκείνη γράφει τους στίχους και ο σύζυγός της τη μουσική. Από το 2012 είναι πρόεδρος της Ένωσης Φινλανδών Συνθετών και Στιχουργών.

Atlantis 2000 (GER 91): Αποτελούνται από τους Helmut Frey (γεννήθηκε το 1947), Jutta Niedhardt (το 1965), Klaus Pröpper (κιθάρα-το 1957), Alfons Weindorf (το 1964), Clemens Weindorf (keyboards-το 1959) και Eberhardt Wilhelm (ντραμς-το 1952) και ιδρύθηκαν από τα δύο αδέλφια, πρώην μέλη των Zara-Thustra. Το κοινό τους γιουχάρισε πολύ άσχημα κατά την εθνική επιλογή, διότι ήθελαν να κερδίσει η Cindy Berger (GER 74). Πήγε “άπατο” σε πωλήσεις (δεν το αγόραζαν καν οι έμποροι και πωλητές δίσκων), ως εκ τούτου δεν κυκλοφόρησαν κανένα άλλο τραγούδι και διαλύθηκαν. Ο Helmut Frey είχε ήδη πάει σε επιλογή το 1984, όπου είχε έρθει 7ος με το Hier ist einer zu viel, τραγούδι του Dieter Bohlen. Είναι ο βασικός συνθέτης της Nicki, ενώ έχει γράψει τους γερμανικούς στίχους για πολλά τραγούδια ταινιών της εταιρείας Disney. Ο Alfons Weindorf είναι σήμερα από τους πιο πετυχημένους συνθέτες και παραγωγούς της γερμανικής σώου-μπιζ (συνεργασίες με Nicole, Patrick Lindner, Andy Borg, Brunner & Brunner). Ο αδελφός του Hermann είναι γνωστός καθηγητής μουσικής. Στη Γιουροβίζιον τον έχουμε δει ως μαέστρο (AUS 94, GER 91, GER 95). Ο Klaus Pröpper, ο μαλλιάς, ο οποίος έχει μεγάλη συλλογή από αμερικανικές ηλεκτρικές κιθάρες, εργάζεται ως ηχολήπτης. Έκανε φωνητικά και το 1986. Όσο για τη Jutta, μέλος του Saragossa-Band, από το 1996 είναι τηλεπαρουσιάστρια στο Goldstar-TV για θέματα fitness, κάνοντας και τηλεπωλήσεις. Έχει δική της σειρά καλλυντικών.

Helmut Frey
Jutta Niedhardt
Alfons Weindorf
Clemens Weindorf
Eberhardt Wilhelm

Clouseau (BEL 91): Πρόκειται για τους αδελφούς Kris (κιθάρα) και Koen (τραγουδιστής) Wouters και τον Bob Savenberg (ντραμς), οι οποίοι το συνέγραψαν με τον γνωστό από το συγκρότημα Leyers, Michiels and Soulsister, Jan Leyers. Έκτοτε υπήρξαν διάφορες αλλαγές στη σύσταση του γκρουπ (μόνο τα αδέλφια έμειναν σταθερά). Ιδρύθηκαν το 1984 και αποτελούν το πιο πετυχημένο συγκρότημα από καταβολής κόσμου στο Βέλγιο, με επιτυχία και στην Ολλανδία. Προκαλούν τέτοια υστερία, ώστε θεωρούνται κοινωνιολογικό φαινόμενο. Έχουν πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους και αναρίθμητα τραγούδια στα charts των δύο ολλανδόφωνων χωρών. Το 1989 ήρθαν 2οι με το Anne (#1 στα charts). Ήσαν οι επίσημοι καλεσμένοι, για να τραγουδήσουν στο διάλειμμα της επιλογής του 1990. Άρεσαν τόσο πολύ, ώστε αποφάσισαν να στείλουν αυτούς χωρίς εθνικό τελικό την επόμενη χρονιά. To Geef het op πρωτοπαρουσιάστηκε στο σώου «Euro-Clouseau», όπου τραγούδησαν 10 τραγούδια, από τα οποία μόνο τα 3 ήσαν καινούρια (τα άλλα δύο ήσαν το Hilda και το Ik kan zonder jou). Τότε ανακοινώθηκε το νικητήριο, το οποίο είχε προσυμφωνηθεί από το συγκρότημα και το κανάλι. Κατά τη διάρκεια του προγράμματος, προβαλλόταν η ιστορία του γκρουπ και συνεντεύξεις των ιδίων και γνωστών τους. Είχαν δηλώσει ότι, αν έμπαιναν στην πεντάδα, θα έβγαζαν δίσκο στα Αγγλικά. Το εν λόγω πήγε στο #4 στο Βέλγιο. Τραγούδησαν τότε ζωντανά στην Piazza di Spagna και μετά έδωσαν δεξίωση στη βελγική πρεσβεία, χαρίζοντας μπρελόκ, μπλουζάκια και στυλό. Η μεγαλύτερή τους επιτυχία είναι το Zie me gaan. Ο ένας κιθαρίστας τους αρρώστησε και αντικαταστάθηκε τελευταία στιγμή (φοράει εξάλλου εντελώς διαφορετικά -μωβ- ρούχα από όλους τους υπόλοιπους), κάτι που συνέβη και με τον κιθαρίστα του Luca Barbarossa (ITA 88). O Koen παντρεύτηκε για τέσσερα χρόνια την Ολλανδή τηλεπαρουσιάστρια Carolyn Lilipaly. O Kris είχε οκτάχρονη σχέση με την τραγουδίστρια Eva-Jane Smeenk. O Bob, λίγο μετά αφότου έφυγε από το γκρουπ, έχασε τον πατέρα του από καρκίνο. Κατόπιν υπήρξε ο μάνατζερ της τραγουδίστριας Natalie. Όταν εκείνη άλλαξε μάνατζερ, έπεσε σε βαθιά κατάθλιψη και πάθαινε κρίσεις πανικού. Τον παρακολουθούν τρεις ειδικοί. Σήμερα είναι παντρεμένος με μια γυναίκα 15 χρόνια μικρότερή του. To 2017 γυρίστηκε ένα ντοκυμανταίρ για τα 30 χρόνια καριέρας τους.

Sergio Dalma (SPA 91-Josep-Sergi Capdevilla Querol): Γεννήθηκε το 1964 και ξεκίνησε κιθάρα από παιδί. Στα 16 του δημιούργησε ένα γκρουπ. Όταν κέρδισε σε μουσικό διαγωνισμό στην Καταλωνία, το βραβείο ήταν να εμφανιστεί σε night club της Βαρκελώνης. Έχει σπουδάσει ρωμανική φιλολογία. Το 1984 στράφηκε για λίγο στην κλασική μουσική, πριν κατασταλάξει στη μουσική με βαθιές ρίζες, κερδίζοντας το χαρακτηρισμό του «λευκού τραγουδιστή με μαύρη ψυχή». Το Sergio, είναι στα Ισπανικά το όνομά του Sergi, ενώ το Dalma προέρχεται από τη Dalman, την πόλη καταγωγής του πατέρα του. Μιμείτο συχνά τον James Brown με την Orquestra Pasarella. Έχει τραγουδήσει jingles σε διαφημίσεις (είναι ο καλύτερος στο είδος αυτό στην Ισπανία). Είχε ήδη ένα CD, πριν την ESC, το «Esa chica es mia», το οποίο πούλησε 55.000 αντίτυπα (χρυσό) βγήκε σε 16 χώρες και πήγε στο #1 στο Μεξικό. Έχει δουλέψει πολύ με χορευτικές ορχήστρες. Το άλμπουμ «Sintiéndonos la piel», που περιλαμβάνει το Bailar pegados, έγινε το best seller της χρονιάς και κέρδισε το Ondas Award (βραβείο κριτικών). Το 1992 έγινε πλατινένιο το 3ο LP του «Adivina» και πήρε το World Music Award στο Monte Carlo, το οποίο κέρδισε και η Céline Dion. Το επόμενό του άλμπουμ, «Solo para ti» έγινε 9 φορές πλατινένιο! Ήδη από το 1987 είναι γνωστός και στη Λατινική Αμερική, ωστόσο η Γιουροβίζιον εκτίναξε την καριέρα του στα ύψη. Το 1994 παντρεύτηκε κρυφά με πολιτικό γάμο το γνωστό μανεκέν Maria-Isabel «Maribel» Sanz, με την οποια χώρισαν το 1998, αφού είχε προηγηθεί και ο θρησκευτικός το 1997. Απέκτησαν έναν γιο, τον Sergi Capdevilla, ο οποίος αφού κέρδισε σε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα, το ¡Mira Quién Salta!, κατήγγειλε πως δεν είχε μιλήσει με τον πατέρα του επί πέντε μήνες. Ο καλλιτέχνης αρνήθηκε να σχολιάσει. Τελικά συμφιλιώθηκαν. Όπως διέρρευσε εκ των υστέρων το 12 της Ελβετίας προς την Ισπανία ήταν προσυννενοημένο, μέσω ενός μέλους της ελβετικής αποστολής. Το «ευχαριστώ» ήταν ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό στην Ελβετία! Είναι από τους καλλιτέχνες με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στην Ισπανία, με πέντε σερί άλμπουμ στο #1. 4 εκατομμύρια πωλήσεις συνολικά. Από τα 20 άλμπουμ του, μόνο το πρώτο δεν μπήκε στα charts. Πάσχει εδώ και χρόνια από τη νόσο του Crohn. Το 2010 ακύρωσε τις συναυλίες του, γιατί πάθαινε ιλίγγους και ζαλάδες.

O γιός του

Samantha Janus (UK 91): γεννήθηκε το 1972 στο Brighton και ξεκίνησε ως ηθοποιός και μοντέλο. Ο πατέρας της, ο συνθέτης και τραγουδιστής Noel Janus (Noel Janes) εγκατέλειψε την οικογένειά του όταν εκείνη ήταν έξι. Επί είκοσι χρόνια δεν μιλούσαν σχεδόν καθόλου. Τελικά το 2009, καθώς είχε πέσει σε κατάθλιψη και όντας αλκοολικός, βρέθηκε κρεμασμένος στο διαμέρισμά του στο Brighton. Η αδελφή του πατέρα της ήταν η σύζυγος του ποδοσφαιριστή George Best. Η μητέρα της, το μοντέλο και ηθοποιός Diana O’Hanlon παντρεύτηκε έναν γιατρό και εγκαταστάθηκαν στο Εδιμβούργο. Εκεί γεννήθηκε η ετεροθαλής αδελφή της Zoe. Για μεγάλο διάστημα έμενε στο κρουαζειρόπολοιο QE2 μαζί με τη γιαγιά της, τη χορογράφο Sheila Holt, συνεργάτιδα του μάγου David Nixon, ενώ υπάρχουν αρκετές ακόμα διασημότητες στην οικογένεια. Ως παιδί ήταν ατίθαση, έπινε, κάπνιζε και έπαιρνε ναρκωτικά. Έχει παίξει στο σινεμά και την τηλεόραση με τη Glenda Jackson και τον Michael Caine. Στην επιλογή τραγούδησε ως Sascha. Ένας φίλος της τής είπε για τον Paul Curtis (συνθέτης UK 75, 84, 90-συνεργάτης του Elvis Presley), ο οποίος την άκουσε και αποφάσισε να τη λανσάρει στη μουσική βιομηχανία, κάτι που η ίδια επιθυμούσε από την αρχή. Μία Ισραηλίτικη εφημερίδα τη χαρακτήρισε ως δημόσια και ιδιωτική (μπροστά στο φίλο της) στρηπτιζέζ. Το τραγούδι της για τον Τρίτο Κόσμο πήγε στο #30 της Αγγλίας. Μετά τον διαγωνισμό πρωταγωνίστησε σε μουσικές παραστάσεις, φιλμ, αλλά και τηλεοπτικές σειρές. Στα σχέδιά της ήταν να δημιουργήσει ένα συγκρότημα κοριτσιών· τελικά δεν κυκλοφόρησε κανένα άλλο τραγούδι. Κάνει πλέον καριέρα ηθοποιού και σκηνοθέτιδος, με το όνομα Samantha Zoe Womack. Θεωρεί τους στίχους ανόητους (τους έχει “κάψει στη μνήμη της”, όπως χαρακτηριστικά είπε), την εμφάνισή της γελοία και εντελώς ακατάλληλη για ένα τραγούδι με τόσο σοβαρό θέμα. Ίσως είναι η μόνη που μασούσε τσίκλα επί σκηνής. Πίστεψε τότε ότι η καριέρα της είχε τελειώσει. Έχει φιγουράρει δύο φορές στο περιοδικό FHM ανάμεσα στις πιο σέξυ γυναίκες του πλανήτη. Το 2007 κέρδισε τεράστια αποζημίωση από την εφημερίδα Sunday Sport, η οποία ισχυρίστηκε ότι κάνει συχνά τρίο υπό την επήρεια κοκαϊνης και ότι μετείχε σε τρίωρο λεσβιακό όργιο. Ένα χρόνο μετά έγινε πάλι πρωτοσέλιδο με της δηλώσεις της ότι κοιμάται νηστική, για να μπορέσει να παραμείνει στη μουσική βιομηχανία. Το 2015 προσέφυγε στην αστυνομία κατά ενός άνδρα που την καταδίωκε, ο οποίος συνελήφθη και καταδικάστηκε. Για έναν χρόνο (1997-8) υπήρξε παντρεμένη με έναν Ιταλό, τον Junfan Mantovani, με τον οποίο είχαν σχέση για χρόνια. Μετά συνδέθηκε με τον ηθοποιό Mark Womack. Μετά από 10 χρόνια σχέσης παντρεύτηκαν το 2009. Έχουν έναν γιο, μία κόρη, καθώς και έναν γιο του Mark από προηγούμενο γάμο. Χώρισαν αθόρυβα το 2018, αλλά συνεχίζουν να μένουν στο ίδιο σπίτι. Το 2008 έπεσε από τις σκάλες της οικίας της κι έσπασε τον ώμο της. Τον Αύγουστο του 2022, θέλωντας να τιμήσει την Olivia Newton-John, ανακοίνωσε πως διαγνώστηκε και η ίδια με καρκίνο του στηθους. Πριν από λίγες μέρες δήλωσε πως θεραπεύτηκε από την ασθένεια.

Έλενα Πατρόκλου (CYP 91): Γεννήθηκε το 1968 στη Λευκωσία. Από παιδί σπούδασε κιθάρα και πιάνο, ενώ ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Βιέννη το 1989. Έκανε φωνητικά το 1983, 1987 και 1989. Βγήκε με 196 βαθμούς, έναντι 153 της Ευριδίκης, με το Ο επόμενος αιώνας. Η τελευταία ξέσπασε σε λυγμούς, καθώς ήταν η πολλοστή φορά που ερχόταν δεύτερη. Ετοίμαζε τότε το πρώτο της άλμπουμ. Ως ένα από τα φαβορί πρόβαλε η Άντρη Κυριαζή, που εμφανιζόταν τότε ως νέο μεγάλο αστέρι, πριν την κερδίσει το θέατρο και η τηλεόραση. Αλησμόνητο έμεινε το κλείσιμο της Έλενας, όπου άφησε ένα πράσινο μποά να πέσει, κάτι που δεν επανέλαβε στη Γιουροβίζιον, όπου, όμως προκάλεσε αίσθηση το οικολογικό μήνυμα του –άκρως φεστιβαλικού- τραγουδιού. Το τραγούδι πολέμησε ο Πέτρος Γιαννάκη, συνθέτης του «Ελευθερία», ο οποίος μάλιστα έφτασε μέχρι την E.B.U., χωρίς αποτέλεσμα. Στη σκηνή είχε στο μπάσο τον συνθέτη Κύπρο Χαραλάμπους (31 ετών τότε, με πρώτο βραβείο στον Παγκύπριο Διαγωνισμό Τραγουδιού το 90). Μετά από τη στροφή της στο λαϊκό τραγούδι, με μαλλί ράστα (βλ. Με λεηλατείς), εμφανίστηκε στο πλευρό του Γιάννη Ζουγανέλη, αλλά και στα φωνητικά πολλών δίσκων. Έγινε και μέλος των Ζιγκ-Ζαγκ. Επρόκειτο μάλιστα να εκπροσωπήσει την Κύπρο μαζί με τον Κωνσταντίνο Χριστοφόρου το 2005, εμφανίζεται και στο βιντεοκλίπ και στο επίσημο πρόγραμμα, όμως αντικαταστάθηκε από την Ελίνα Κωνσταντοπούλου (GRE 95), διότι δεν την άφησε η δισκογραφική της (οι κακές γλώσσες λένε ο Δημήτρης Ζμπέκος των Ζιγκ-Ζαγκ) να πάρει μέρος. Το 2012 έκανε Vocal training στην Ήβη Αδάμου, μάλιστα φάνηκε συγχυσμένη με το αποτέλεσμα και δήλωσε ότι άξιζε μια θέση στη δεκάδα. Την είδαμε ξανά ως κριτή στην κυπριακή διαδικασία επιλογής του 2015. Εργάζεται ως επί το πλείστον ως καθηγήτρια φωνητικής. Άφησε στη μέση μια περιοδεία στην Αμερική, για να κάνει vocal coaching στο X-Factor, μέχρι που ένας συνεργάτης της Κατερίνας Γκαγκάκη την απέλυσε.

Peppino Di Capri (ITA 91-Giuseppe Faiella): Γεννήθηκε το 1939 στο νησί Κάπρι (φυσικά). Εκεί διασκέδαζε τους Αμερικανούς στρατιώτες. Ο πατέρας του είχε μαγαζί με δίσκους και μουσικά όργανα. Ήταν έκπληξη η συμμετοχή του, αφού ανέμεναν να πάει η Mietta ή κάποιος άλλος από το Sanremo. Ο ίδιος έχει μετάσχει εκεί 15 φορές (είναι το ρεκόρ) και το έχει κερδίσει δύο φορές, το 1973, με το Un grande amore e niente più και το 1976, με το non lo faccio più και είχε κάνει μεγάλες επιτυχίες στα ‘60ς και ‘70ς. Επελέγη πολύ αργά, μιας και δεν βρισκόταν κάποιος να θέλει να εκπροσωπήσει τη χώρα στις 21 Απριλίου, η θέση του δε θεωρήθηκε από άλλους αποτυχία, από άλλους επιτυχία, μιας και το τραγούδι του δεν ήταν «πιασάρικο». Πήγε διότι δεν είχε τίποτα να χάσει ή να κερδίσει. Εκείνη τη χρονιά είδαν τον διαγωνισμό 6. 700. 000 (8. 000.000, τη στιγμή που τραγουδούσε ο ίδιος) Ιταλοί, ενώ το 1990 ήσαν μόλις 600. 000. Στα 16 του πρωτοεμφανίστηκε στην τηλεόραση, ως μέλος των Rockers, στο πρόγραμμα «Primo Applauso», όπου ήρθαν 1οι. Το 1957 πήγαν στο Mιλάνο και ηχογράφησαν το πρώτο τους άλμπουμ. Πασίγνωστος για τα ναπολιτάνικα τραγούδια του, όπως το Voce ‘e notte και το I’ te vurria vasà είναι επίσης εκείνος που εισήγαγε το τουίστ στην Ιταλία. Δύο του τραγούδια είναι evergreens, το Roberta και το Champagne (το είπε και στην καρτ-ποστάλ του διαγωνισμού). Άλλες επιτυχίες, το Freve και το Nun è peccato. Είναι η μοναδική φορά που η Ιταλία έχει συμμετάσχει με τραγούδι σε κάποια διάλεκτο. Είπε τότε ότι η Γιουροβίζιον είναι το μόνο που έλειπε από την καριέρα του. Έχει κυκλοφορήσει πάνω από 40 δίσκους και αναρίθμητα best of, single και EP. Έχει παίξει σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, ενώ μετρήσαμε, εκτός από τις 15 του Sanremo, 24 ακόμα συμμετοχές σε φεστιβάλ. Το 1959 γνώρισε τη 18χρονη Roberta Stoppa, μοντέλο της εποχής. Παντρεύτηκαν δύο χρόνια μετά. Ενώ είχε γεννηθεί ο γιος τους, εκείνος συνήψε σχέση με τη Giuliana Gagliardi, φοιτήτρια βιολογίας. Κάποια χρόνια μετά πήρε διαζύγιο και το 1978 παντρεύτηκε τη Giuliana. Αφού απέκτησαν δύο γιους, εκείνη απεβίωσε από ανίατη ασθένεια το 2019, στα 68 της χρόνια. Τη βλέπουμε μαζί του στο green room.

6Comments

Add yours
  1. 1
    Θάνος

    Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου τελικά. Τόσο ωραίος άνδρας ο Anders Frandsen, με μεγάλο γκελ στις γυναίκες (και σε άνδρες ακόμα αν το ήθελε), με πολλές ευκαιρίες να λύσει το οικονομικό πρόβλημα της ζωής του (και των επιγόνων του ακόμα), και έρχεται μια ωραία Πρωτοχρονιά (του 2012 εν προκειμένω) και λέει με τον τρόπο του “Η νέα χρονιά δεν θέλω να ξημερώσει για μένα”, και όλοι μετά να λένε What the fuck? Κρίμα πραγματικά…Θα ήταν πάντως ενδιαφέρον να γίνει τηλεοπτικά κάποια βιογραφία του στη Δανία….Εχω την αίσθηση πως η σύντομή ζωή του πρέπει να ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
    Επίσης θεωρώ αρκετά συμπαθητικό και το τραγούδι του εκείνη τη χρονιά (μαζί με το βελγικό θεωρώ ότι είναι τα 2 που κάπως αδικήθηκαν εκείνο το βράδυ- καλά για το ελληνικό ούτε καν το συζητώ!!!- μακράν από τις πιο αδικημένες ever συμμετοχές στην ιστορία της Eurovision).
    Τέλος, και μια και ο λόγος για ωραίους άντρες, πόσο πιο ωραίος είναι ο Sergio Dalma στα σχεδόν 60 του σήμερα σε σχέση με τα 27 του.
    Όσον αφορά τις γυναίκες, κουκλάρα και τότε, αλλά και σήμερα η Samantha Janus (άρεσε και τρελά στον Toto Cutugno θυμάμαι)

    • 2
      Dimitrios Mantzilas

      Από τα συμφραζόμενα κατάλαβα ότι ήταν ζιγκολό. Ίσως ένιωσε ότι “πέρασε η μπογιά του”, συν το ότι τα επαγγελματικά του δεν πήγαιναν και τόσο καλά και γι’ αυτό αυτοκτόνησε. Δεν ήταν κακό το τραγούδι του, συμφωνώ.
      Η “Άνοιξη”, όπως παρουσιάστηκε, οπτικά κυρίως, νομίζω ότι πήρε ό,τι της άξιζε: απαράδεκτος ο Μικρούτσικος, να πηγαίνει μπρος-πίσω, για να φανεί στην κάμερα, ιδρωμένος σαν “γλυμμένη αγελάδα”, η Βόσσου σαν γριά μάγισσα, ο ντράμερ να δαγκώνει τα χείλη του, έβγαινε κάτι απωθητικό επί σκηνής. Βάλε ακόμα το σαξόφωνο, τους αδιάφορους αυτοσχεδιασμούς, τις αλαζονικές δηλώσεις και την όλη στάση τους… ήρθε ο πάτος.
      Τρεις άρεσαν στον Cutugno, η Janus, η Dulce και η δική μας! Όσο για τον Dalma, συμφωνώ. Πορτραίτο του Dorian Grey!

  2. 3
    Θάνος

    Συμφωνά απόλυτα με τα όσα γράφεις για την Άνοιξη. Καταφέραμε με ένα τόσο ωραίο τραγούδι να βγάλουμε κάτι απωθητικό, για να μην πω αντιπαθητικό, από όλες τις απόψεις. Και ως παρουσίαση επί σκηνής, αλλά και ως στάση αποστολής στις συνεντεύξεις τύπου. Επ’ουδενί δεν έφταιγε μόνο ο σαξοφωνίστας. Σχεδόν τα πάντα ήταν λάθος στην παρουσίαση (με εξαίρεση ίσως τον αυτοσχεδιασμό της Βόσσου- παραπαπαπαμ- που προσωπικά μου άρεσε). Και στο καπάκι εμφανίζεται μετά από μας η δροσερότατη και πανέμορφη Sandra Simo για την Ελβετία, τραγουδώντας στα ιταλικά μια όμορφη μπαλάντα (σχεδόν εντός έδρας ένιωθες ότι έπαιζε).
    Σε κάθε πάντως περίτπωση η τραγουδίστρια που θεωρώ ότι εργαλειοποίησε με τον καλύτερο τρόπο τη Eurovision 1991, όσον αφορά την καριέρα της είναι η Πορτογαλίδα Dulce Pontes. (δεν λαμβάνω τόσο υπόψη την Carola γιατί έχει ούτως ή αλλως παραπάνω από μία παρουσίες σε Eurovision) Έχω μάλιστα και ένα CDs με τα best της και μου αρέσει που έχει μέσα και το Lusitania Paixao και φυσικά πολλά εκπληκτικά fados.
    Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιό σου για τον Sergio- Dorian Gray εντελώς!

    • 4
      Dimitrios Mantzilas

      Εξαιρετική η Dulce! Δεν είναι τυχαία η καριέρα που κάνει.
      Συμφωνώ με όλες τις παρατηρήσεις.

  3. 5
    John Eurofan

    Υπέροχο αφιέρωμα για άλλη μια φορά, μια διόρθωση μόνο, η Βόσσου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα,όχι στην Καλαμάτα. Για αυτή την χρονιά μπορώ να πω ότι έχει μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ψηφοφορίες, παρόλο που ο σκηνοθέτης έδειχνε ελάχιστα το scoreboard. Η Βόσσου και το κομμάτι απίστευτα, ο Μικρούτσικος μέτριος, το σαξόφωνο κακό. Η κυπριακή συμμετοχή από τις αγαπημένες μου, όμως η Γαλλία η πραγματική νικήτρια. Η συμμετοχή της Πορτογαλίας αρκετά δημοφιλής επίσης. Δεν μπορώ να μην σχολιάσω την Bebi Doll, πολύ μπροστά για 1991

    • 6
      Dimitrios Mantzilas

      Σε ευχαριστώ πολύ! Το διόρθωσα και παράλληλα “έκραξα” και τη Βικιπαίδεια που το είχε λάθος. Η ψηφοφορία είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον και αγωνία, συμφωνώ, όπως και με τις περισσότερες παρατηρήσεις.

Comments are closed.