Η Γαλλία επιστρέφει δυναμικά στον Διαγωνισμό με ένα από τα πιο ιδιαίτερα τραγούδια που έχει στείλει τα τελευταία χρόνια. Οι Madame Monsieur και το Mercy θα φέρουν στη σκηνή της Eurovision ένα ευαίσθητο ζήτημα, μέσω μιας ιδιαίτερης ιστορίας και κατά πολλούς είναι μια υπολογίσιμη δύναμη. Θα είναι αυτό αρκετό για να χαρίσει την έκτη νίκη στη Γαλλία;
Οι Madame Monsieur
Το electro-pop ντουέτο απαρτίζεται από την τραγουδίστρια Émilie Satt και τον παραγωγό Jean-Karl Lucas. Οι δυο τους γνωρίστηκαν το 2008 και δημιούργησαν τους Madame Monsieur το 2013, όπου και κυκλοφόρησαν το πρώτος τους άλμπουμ. Το 2015 συνεργάστηκαν με τον ράπερ Youssoupha στο τραγούδι Smile, το οποίο έγινε μεγάλη επιτυχία και συνέχισαν να δουλεύουν με γνωστούς καλλιτέχνες στη Γαλλία.
Στο Destination Eurovision
Την Πρωτοχρονιά, ανακοινώθηκε ο,τι οι Madame Monsieur θα συμμετάσχουν στη διαδικασία επιλογής της χώρας τους για τη Eurovision 2018, Destination Eurovision, όπου και προκρίθηκαν από τον δεύτερο ημιτελικό. Επιβεβαίωσαν τα προγνωστικά που τους ήθελαν νικητές και συγκέντρωσαν 186 βαθμούς στον μεγάλο τελικό, δίνοντάς τους έτσι το χρυσό εισιτήριο για την εκπροσώπηση της Γαλλίας στη Λισαβόνα.
Η συγκινητική ιστορία πίσω από το Mercy
Ίσως το πιο δυνατό σημείο του Mercy είναι η ιστορία γύρω από αυτό. Όπως έχουμε ήδη γράψει σε προηγούμενο άρθρο μας, το τραγούδι Mercy αναφέρεται στην αληθινή ιστορία ενός κοριτσιού, της Mercy, που γεννήθηκε πέρυσι τον Μάρτιο σε ένα πλοίο, καθώς η μητέρα της και άλλοι πρόσφυγες προσπαθούσαν να περάσουν στην στην Ευρώπη, ώστε να αποφύγουν την κρίση που πλήττει τη χώρας τους.
Η Γαλλία στο Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision
Η Γαλλία είναι μία από τις 14 χώρες που πήραν μέρος στην παρθενική Eurovision το 1956 και μετράει ως τώρα 60 συμμετοχές και δύο απουσίες. Έχει καταφέρει να έρθει στην πρώτη θέση πέντε φορές (1958, 1960, 1962, 1969, 1977). Το 2014 έφερε το χειρότερο αποτέλεσμα στην ιστορίας της, μιας και κατέληξε τελευταία με 1 μόνο βαθμό.
Πέρυσι στο Κίεβο, η Alma με το Requiem τερμάτισε στη 12η θέση του Μεγάλου Τελικού.
Η βαθμολογία της συντακτικής ομάδας του InfeGreece:
Αργυρίου Γιάννης: 10
Κοντακιώτης Χρυσόστομος: 7
Κορυπάς Ανδρέας: 8
Κωστίκας Γιάννης: 10
Ματάμης Αποστόλης: 8
Μπαρμπούτης Πασχάλης: 7
Μπογιάννος Απόστολος: 7
Περβενάς Ανδρέας: 8
Πετράκη Αναστασία: 8
Σακκάς Νικόλαος: 10
Σαρκισιάν Τιγκράν: 9
Σιακαντάρης Σπύρος: 8
Τσεκούρας Γιώργος: 8
Φαρμάκας Δημήτρης: 10
Χαρπαντίδης Στέφανος: 7
Μ.Ο.: 8,33
Από τις αγαπημένες μου συμμετοχές για φέτος! Ένα τόσο φλέγον θέμα όπως το “προσφυγικό” να πλαισιώνεται τόσο αρμονικά υπό τους ψυχρούς ήχους της ηλεκτρονικής ποπ μουσικής. Εύχομαι να μη φέρουν τα σωσίβια επί σκηνής και να το διατηρήσουν σε minimal επίπεδα. Με καλύτερη απόδοση της Émilie στα ρεφρέν, θα του έδινα 10/10 !!!
Επίσης χαίρομαι για την μαζική αποδοχή από τους fans ! Θεωρώ είναι δίκαιη και ίσως θα ήταν καλύτερο για το διαγωνισμό να κέρδιζε ένα τέτοιο τραγούδι κι όχι κάτι που πολώνει (βλέπε Ισραήλ, Σουηδία ή Βουλγαρία)
Ποιόν πολώνει η Βουλγαρία;
Όσους δεν συμπαθούν τις λογικές της «νίκης πάση θυσία», τα ετοιματζίδικα αγορασμένα πακέτα από το εξωτερικό που προμοτάρει η EBU, τις πομπώδεις και υπερφίαλες συμμετοχές που στοχεύουν κυρίως στον εντυπωσιασμό του θεατή και το καλύτερο βαθμολογικό αποτέλεσμα με όσο το δυνατόν μικρότερο καλλιτεχνικό ρίσκο.
Και η γαλλική συμμετοχή βεβαίως είναι πολωτική – θα διαφωνήσω με τον φίλο παραπάνω. Καταρχάς ξενίζει το γεγονός ότι το συγκεκριμένο τραγούδι προέρχεται από μία χώρα που έχει δεχτεί η ίδια ελάχιστους πρόσφυγες μέχρι στιγμής. Άλλωστε αν δεν ήταν πολωτικό αμφιβάλλω ότι θα είχε τόσους υποστηρικτές.
Το γεγονος οτι η Γαλλια σε πολιτικο επιπεδο δεν δεχτηκε πολλους προσφυγες δεν εχει να κανει με το οτι ο καλλιτεχνης μπορει να εχει διαφορετικη αποψη και να θελει να την εκφρασει μεσα απο το τραγουδι. Οπως και ο κοσμος που το ψηφισε. Μην ξεχναμε οτι η Γαλλια ειναι μια πολυπολιτισμικη χωρα και ζουν πολλοι μεταναστες και αλλοεθνεις εκει οποτε γιατι να ξενιζει ως συμμετοχη της Γαλλιας.
To τραγούδι πηγαίνει με τη σημαία μιας χώρας και εκπροσωπεί αυτή τη χώρα και όχι τους καλλιτέχνες. H Eurovision είναι διαγωνισμός μεταξύ χωρών, όχι μεταξύ καλλιτεχνών.
Mιλάμε για τη Eurovision. Το καλλιτεχνικό ρίσκο είναι σχεδόν μηδενικό, οι συνταγές πάνε και έρχονται και το πομπώδες περιτύλιγμα -είτε ως show, είτε ως δήθεν βαρύγδουπο μήνυμα- είναι κοινός τόπος. Μέσα σε όλα αυτά, τουλάχιστον η Βουλγαρία παίζει το παιχνίδι καλαίσθητα και επαγγελματικά. Και η θέληση για νίκη μετρούσε ανέκαθεν υπέρ.
Την γλυκύτητα και την στοργικότητα αυτού του τραγουδιού την χρειαζόμαστε όλοι μας, και θα το ψηφίσουμε βεβαίως. 9/10
Το αγαπησα απο το πρωτο ακουσμα στον Γαλλικο ημτελικο και ενω το εχω λιωσει να το ακουω δεν με εχει κουρασει και δεν το εχω βαρεθει καθολου.
Η μουσικη ειναι εντελως στα ακουσματα μου. Ποιοτικη ελεκτροποπ, συγχρονη, ραδιοφωνικη, με ωραιο ρυθμο.
Συμπαθεστατο ντουετο καλλιτεχνων, απλοι, προσιτοι, χαμηλων τονων χωρις φασαρια και φανφαρες σε δηλωσεις και συνεντευξεις.
Επι σκηνης, τουλαχιστον απο οσα εχουμε δει μεχρι τωρα αφου δεν ξερουμε τι ετοιμαζουν για τον τελικο, απλοι, αμεσοι, επικοινωνιακοι.
Στιχουργικα, κοινωνικα ευαισθητο και συγκινητικο θιγει θεματα οπως το προσφυγικο, η σημασια της προσφορας, του εθελοντισμου, της κοινωνικης αλληλεγγυης καθως και αντιπολεμικα μηνυματα με εναν τροπο γλυκο μεσω της μικρης Μερσι και οχι ηθικοδιδακτικα και ψευτουποκριτικα.
Στα συν η υπεροχη γαλλικη γλωσσα (ευτυχως δεν συνεχισαν οπως τα δυο τελευταια χρονια την αλλαγη του τραγουδιου σε διγλωσσο)
Η Γαλλια απο τις υπολοιπες Big 5 δειχνει τα τελευταια χρονια οτι εχει ξαναπαρει ζεστα τον διαγωνισμο και μονο θετικο μπορει να ειναι αυτο για τον διαγωνισμο συνολικα. Καποιες απο τις συμμετοχες τις μαλιστα θεωρω οτι αδικηθηκαν και αξιζαν καλυτερες θεσεις.
10/10 απο μενα. Θα χαρω πολυ να την δω ψηλα και γιατι οχι ο διαγωνισμος να παει στο Παρισι το 2019.
Εντάξει ως Έλληνες λογικό να πάει τόσο ψηλά στη βαθμολογία αν και άδικα. Το κομμάτι δεν είναι τίποτα το ενδιαφέρον αλλά το θέμα του πολύ επίκαιρο. Σίγουρα το προσφυγικό μπροστά στον άδικο χαμό εκατοντάδων ανθρώπων από τη τρομοκρατία δεν είναι πιο σημαντικό (Ιταλία). Αν και αγαπημένο μου για τον εθνικό τελικό το βρίσκω πολύ αδιάφορο στο σύνολο. 4/10 πιστεύω θα τα πάει καλά στις επιτροπές των βαλκανικων κρατών.
Θεωρεις οτι αν ενα τραγουδι δεν αρεσει συνολικα, θα βαθμολογηθει υψηλα για το μηνυμα που θελει να περασει? Κι αλλες συμμετοχες στο παρελθον ασχοληθηκαν εμμεσα ή αμεσα με τετοια θεματα και πατωσαν. Και οι Argo εθιγαν το προσφυγικο.
Γιατι θετεις σε συγκριση σημαντικοτητας την τρομοκρατια και το προσφυγικο? Και τα δυο ειναι σημαντικα και δεν νομιζω οτι καποιος βαθμολογει κατω απο αυτο το πρισμα τις συμμετοχες της Ιταλιας και της Γαλλιας δειχνοντας την επιλογη του δηλαδη σε ενα απο τα δυο προβληματα.
Κατα τ’ αλλα σεβεστη η γνωμη σου να μην σου αρεσει το κομματι σαν κομματι.
Το είχα ξεχωρίσει εξαρχής, αλλά δεν μπορώ να πω ότι ήταν τελικά η πρώτη επιλογή μου από τον Γαλλικό τελικό όπως αυτός διαμορφώθηκε. Κέρδισε μακράν το Γαλλικό televoting, όμως με προβληματίζει ότι δεν κέρδισε την ψήφο των επιτροπών, ίσως ενδεικτικό του ότι είναι ένα πολύ τυπικό γαλλικό άκουσμα για ένα πιο διεθνές ακροατήριο.
Παρόλα αυτά, μου έχει δημιουργηθεί η αίσθηση ότι η EBU θα επιθυμούσε μία Γαλλική νίκη φέτος, αφού αφενός η χώρα καταβάλει μία αξιόλογη προσπάθεια τα τρία τελευταία χρόνια, αφετέρου ο ίδιος ο Jan Ola Sand επέλεξε να βρίσκεται στον Γαλλικό τελικό. Επιπλέον, μία Γαλλική Eurovision εγγυάται μία εξαιρετική και πλούσια διοργάνωση και μία γενικής αποδοχής επιλογή για τη φιλοξενία του διαγωνισμού, μετά τα προβλήματα στην Ουκρανία, και -φοβάμαι- τη μάλλον φτωχή διοργάνωση των Πορτογάλων φέτος.
Δεν νομιζω να απευθυνεται μονο στο Γαλλικο κοινο. Αυτο φαινεται και απο την απηχηση που εχει το κομματι στα σωματεια των φανς, στα τοπς των φανς, στα στοιχηματα κτλ. Επισης δεν θεωρω οτι ειναι γαλλικο ακουσμα. Ελεκτροποπ ειναι το οποιο ειναι διεθνως αγαπητο ειδος. Να σου πω την αληθεια αυτου του ειδους τις επιτροπες σε εθνικους τελικους δεν τις λαμβανω και πολυ υποψιν μου. Ενα ατομο εκπροσωπει την καθε χωρα και ψηφιζει με τα δικα του γουστα οπως ο Bjorkman για παραδειγμα.
Δεν θεωρώ τη γνώμη των φαν ενδεικτική αυτής του γενικότερου ακροατηρίου. Σε αυτούς παίζουν εμμονές, προκαταλήψεις, συμπάθειες και αντιπάθειες χωρών και καλλιτεχνών που είναι αδιάφορα στους μη φανατικούς.
Συμφωνω απολυτα. Απλα λεω οτι ως πρωτα δειγματα φαινεται να λειτουργει και εκτος του Γαλλικου κοινου. Τωρα το τι θα κανει τον Μαιο ειναι αλλη κουβεντα.
To συγκεκριμένο κομμάτι με διχάζει. Από τη μία αναγνωρίζω είναι καλοφτιαγμένο και εύληπτο, πιασάρικο με την καλή έννοια. Έχουν κρατήσει τη γαλλική γλώσσα αλλά με τέτοιο τρόπο που δεν ξενίζει τους μη γαλλόφωνους (βοηθάει ότι επαναλαμβάνουν φράσεις και λέξεις που λίγο πολύ όλοι καταλαβαίνουν όπως «je m’appelle Mercy», η επανάληψη του merci στο τέλος κτλ). Από την άλλη θεωρώ ότι είναι υπερβολικά γλυκερό σε συνδυασμό με μία ηθικοδιδακτικής κοπής σοβαροφάνεια στον τρόπο με τον οποίο το πουλάνε στη σκηνή («προσέξτε μας γιατί έχουμε κάτι πολύ σοβαρό να μοιραστούμε μαζί σας»). Στα μείον ότι έχει φτιαχτεί με καθαρά γιουροβιζιονικές προδιαγραφές (εκεί κολλάει και το περίφημο «μήνυμα») σε αντίθεση με τις δύο προηγούμενες συμμετοχές τους που ήταν πολύ πιο αντιπροσωπευτικές του τι παράγεται και ακούγεται πραγματικά στη γαλλική ποπ σκηνή. Και βέβαια υπάρχει το ζήτημα του βίντεο-κλιπ που δικαιολογημένα δέχτηκε σφοδρή κριτική για την ψηφοθηρική εκμετάλλευση ενός ευαίσθητου ζητήματος.
Όσο για την απήχηση τους στους eurofans, ενδεχομένως να τους βοηθήσει αν το κοινό μέσα στην αρένα δείξει ξεκάθαρα την προτίμησή του, παρασύροντας και τους τηλεθεατές στο σπίτι. Τους βοηθάει ότι ο διαγωνισμός γίνεται στην Πορτογαλία όπως και το ότι η Γαλλία γενικώς έχει «ρεύμα» και απήχηση στα διεθνή ζητήματα μετά τις πολιτικές εξελίξεις σε Αγγλία και Αμερική. Από την άλλη, δεν έχει συμβεί λίγες φορές στο παρελθόν τα αγαπημένα των eurofans να καταλήξουν χαμηλά στο τελικό αποτέλεσμα.
Με τούτα και με κείνα τους βάζω ένα (μάλλον γενναιόδωρο) 7/10 και τους έχω στην 11η θέση της λίστας μου. Δεν θα με χάλαγε γενικώς να κερδίσει η Γαλλία αλλά θα προτιμούσα να συμβεί με ένα τραγούδι που είχε λιγότερες «ευκολίες».
#02/43 στη λίστα μου για φέτος και δεν ήταν καν το #1 μου στο Γαλλικό τελικό (αυτό λέει πολλά για το επίπεδο του Γαλλικού τελικού φέτος).
Πολύ καλό το ντουέτο και γουστάρω πολύ το μήνυμα και τον τρόπο που το επικοινωνούν.
Η Γαλλία είναι από τις πιο αγαπημένες μου χώρες στο διαγωνισμό. Αμέτρητα τα τραγούδια τους που λατρεύω, με κορυφαιό αυτό του 1991 (δεύτερο πιο αγαπημένο στη γιουροβίζιον ever!) με τη θεάρα Amina.
Αγαπημένο τραγούδι, μακάρι να φτάσει όσο ψηλά αξίζει.
9/10
Άλλη μια συμμετοχή που συνοδεύεται από γερό marketing. Ειλικρινά βαριέμαι. Στης αλληνής ήρθαν οι ξένοι & μπήκαν στο σπίτι & τους σκότωσαν όλους, τώρα τραγουδάμε για τον ερχομό της μιρκής Merci. Εντάξει, φτάνει με τα μηνύματα με τις κατατρεγμένες γιαγιάδες, τους πρόσφυγες, τους τρομοκράτες, τις καταπιεσμένες γυναίκες, οποιονδήποτε καημένο πάνω σ’αυτήν την έρμη γη. Κανένα τραγούδι της προκοπής θα ακούσουμε φέτος; Aναρωτιέμαι αν το συγκεκριμένο τραγούδι δεν βασιζόταν & καλά σε αληθινή ιστορία & ο στίχος ήταν σε 2-3 σημεία λιγότερο προκλητικός, θα είχε την ίδια αποδοχή σε στοιχήματα & fans (αυτά τα δυο πάνε πάντα πακέτο);
Ναι γιατι ως γνωστον οι στιχοι παιζουν πολυ βασικο ρολο στους φανς, στα στοιχηματα κτλ γι’ αυτο το Ισραηλ ειναι πρωτο (και θα ηταν ανεξαρτητως υποτιθεμενου μηνυματος), η Τσεχια 3η και η Νορβηγια 9η. Και για αυτο και η Ιταλια δεν ειναι ψηλα στα στοιχηματα ουτε ψηφιζεται μαζικα απο τα σωματεια των φανς ενω εχει μηνυμα. Το τραγουδι της Γαλλιας και αλλους στιχους να ειχε την ιδια απηχηση θα ειχε. Η Τζαμαλα ηταν πρωτη οχι λογω μηνυματος αλλα γιατι το εσκισε το κομματι και κατεθεσε ψυχη. Και το 2015 η Γαλλια εστειλε ενα τραγουδι με αντιπολεμικο στιχο και παρουσιαση και η Lisa Angell με το “N’oubliez pas” βγηκαν 25οι με 4 βαθμους ενω ουτε και στα στοιχηματα ή στους φανς ηταν ψηλα. Και οι Argo για τους προσφυγες τραγουδησαν και πατωσαν. Απο μονο του το μηνυμα χωρις ολο το πακετο να ειναι καλο δεν πουλαει. Ας υπαρχουν και 2-3 καθε χρονια με αλλη θεματολογια και ας μην πανε καλα στην τελικη. Δεν καταλαβαινω γιατι ενοχλει ενας αλλου τυπου στιχος απο τα ιδια και τα ιδια για ερωτες, χωρισμους και αιωνιες αγαπες.
Από τη μια το Ισραήλ με έναν ηλίθιο στίχο θεωρείται φαβορί για το βραβείο, ενώ το ιταλικό τραγούδι που έχει έναν ιδιαίτερο & δυνατό στίχο βρίσκεται χαμηλά. Άρα πως παίζει ο στίχος πολύ βασικό ρόλο στους fans; Πέφτεις σε αντιφάσεις.
Οι συμμετοχές των Lisa Angell & Argo δε συνοδευόταν από κανένα marketing.
Δεν είπα να αλλάξει όλος ο στίχος από το γαλλικό τραγούδι, αλλα 2-3 λέξεις ώστε να είναι λιγότερο “προκλητικός” (βλ. μήνυμα περί προσφύγων).
Η Jamala δεν ήταν πουθενά πρώτη. Ήταν το ανάχωμα της EBU μπροστά στην ερχόμενη νίκη της Ρωσίας (κοινώς δίχασαν τον κόσμο σε καλή Ουκρανία & κακή Ρωσία) & πήρε το βραβείο από καραμπόλα (τη θυμάσαι την ιδρωμένη φάτσα του Jon Ola Sand που ήταν λες & έπαθε τριπλό εγκεφαλικό επεισόδιο;). Η ερμηνεία της ήταν εντελώς επιτηδευμένη, με το ζόρι να συγκινήσει, το δε τραγούδι της ήταν καθαρά πολιτικό (το παραδέχθηκε η ίδια αργότερα, καθώς & η γενική διευθύντια της EBU, τονίζοντας πως έπρεπε να απαγορευτεί η συμμετιοχή του αλλά έπεσε πολύ αργά στην αντίληψή της).
Σαν άκουσμα μου είναι ευχάριστο και θεωρώ ότι είναι γενικά ένα ωραίο τραγούδι, ωστόσο με χαλάει πολύ ο στίχος. Μου φαίνεται πολύ διδακτικός και πομπώδης έως και προπαγανδιστικός. Δεν μου αρέσει αυτή η εμμονή με το μεταναστευτικό και η προσπάθεια συγκίνησης από μία συγκεκριμένη ιστορία και η εκμετάλλευση της ευαισθησίας του κόσμου για ανθρωπιστικά θέματα. Αυτή η προβολή αυτού του θέματος με κάθε τρόπο και μέσον, ακόμα και στη Eurovision, είναι πλέον κουραστική και υποκριτική. Επίσης με χαλάει η έντονη προώθηση που γίνεται, και πιστεύω ότι όσο περνάει ο καιρός και μέχρι τον τελικό θα γίνεται όλο και περισσότερη προώθηση μέχρι τελικά μία πιθανή νίκη της Γαλλίας. Και μετά όλα τα ΜΜΕ θα μας παρουσιάσουν αυτή τη νίκη ως ένα δήθεν μήνυμα που και καλά στέλνεται από τη Eurovision στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. για το προσφυγικό. Όλο αυτά είναι η επιτομή της υποκρισίας.
S.O.S. – Προς INFE-OGAE-GREEK EUROFANS:Αφήστε τα όλα και πάμε να ασχοληθούμε λίγο και με τη δική μας συμμετοχή φέτος να τη στηρίξουμε.Μπείτε ΟΛΟΙ στην επίσημη σελίδα της Eurovision στο Facebook.Έχει ολόκληρο θέμα-αφιέρωση για την Ελλάδα και τη Γιάννα Τερζή.Πάμε να γίνει ένα ντου από αντιδράσεις (Likes-Τέλειο-Ουάου) πάνω στο θέμα να δείξουμε στην Ευρώπη τη δυναμική μας ως χώρα.Τη καλύτερη διαφήμιση θα τη κάνουμε εμείς για τη συμμετοχή μας – ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ!!!