2η πρόβα: Δανία, Ουκρανία, Νορβηγία, Γεωργία, Αλβανία, Βέλγιο (ανανεώνεται)
Το φορτωμένο πρόγραμμα της ημέρας συνεχίζεται με τις βραδινές πρόβες έξι χωρών.
Δανία:
Σειρά της Δανίας για τη δεύτερη τεχνική πρόβα, με το τριμελές boy band Lighthouse X και το Soldiers Of Love, που θα εμφανιστεί στη 13η θέση του 2ου ημιτελικού στις 12 Μαίου. Ευδιάθετοι ανεβαίνουν στη σκηνή, ντυμένοι και οι τρεις στα μαύρα. Το τραγούδι ξεκινά σε μια σκοτεινή σκηνή με μόνο φωτισμό αυτόν των μικροφώνων τους. Στην συνέχεια λευκά φώτα ανάβουν από πίσω τους που έπειτα γίνονται μπλε. Προς το τέλος του τραγουδιού περπατάνε στο μπροστινό μέρος της σκηνής , ενώ στο φινάλε της παρουσίασής τους το δάπεδο φωτίζεται. Η πρόβα ήταν χαοτική, παρά τη χημεία που υπάρχει μεταξύ τους: ο Søren βιάστηκε να τραβήξει το μικρόφωνό του, πριν ολοκληρώσει, στην πρώτη και τρίτη εκτέλεση, ενώ ο Johannes μπέρδεψε τα λόγια του στη δεύτερη εκτέλεση. Δεν αποκλείεται να κερδίσουν τελικά το βραβείο “Ήβη Αδάμου” για τη χειρότερη live απόδοση-είναι πολλά τα στοναρίσματα…
Ουκρανία:
Η Ουκρανία είναι η 14η κατά σειρά εμφάνισης χώρα του 2ου ημιτελικού. Εκπροσωπείται από την Jamala με το τραγούδι 1944, ένα τραγούδι με έντονο ιστορικό και πολιτικό περιεχόμενο για την Κριμαία που είναι η ιδιαίτερη πατρίδα της τραγουδίστριας. Η Jamala ανέβηκε μόνη της στην σκηνή, φόρεσε άλλο ρούχο μπλε σκούρο με μαύρο παντελόνι, ενώ η κάμερα κάνει focus στο δαχτυλίδι της προ-γιαγιάς της, η οποία έζησε τα γεγονότα που περιγράφει η Jamala στο τραγούδι της. Όπως δήλωσε, υπήρχαν στην πρώτη πρόβα πολλά προβλήματα με τους φωτισμούς, τις κινήσεις της και τις γωνίες λήψης, τα οποία προσπαθεί να τα διορθώσει, μολονότι ο χρόνος της πρόβας τρέχει πάρα πολύ γρήγορα.
Στην αρχή της πρόβας η σκηνή φωτίζεται με μπλε φώτα, τα οποία δημιουργούν ένα οπτικό εφέ που κάνουν την Jamala να μοιάζει να περπατάει στο νερό, (ζήλεψε τη Μαλτέζα, φαίνεται) ή κάτω από ένα ενυδρείο. Κίτρινα, κόκκινα και πράσινα φώτα εμφανίζονται με σφοδρότητα στο πάτωμα. Στη συνέχεια η σκηνή φωτίζεται με κόκκινα (στην πρώτη πρόβα ήταν κίτρινα) φώτα που κάνουν την σκηνή να φαίνεται πολύ μεγάλη, με προβολείς να φωτίζουν προς τα πάνω και την Jamala να δείχνει μια μικρή φιγούρα στο κέντρο της σκηνής. Την στιγμή που ξεκινάει το μοιρολόϊ-αμανές στο κομμάτι και η Jamala θρηνεί, χρώματα στροβιλίζονται στο φόντο (κυρίως κίτρινο), δημιουργώντας οπτικά εφέ με ανάποδους καταρράκτες. Αν και κάπως υπερβολική και θυμωμένη, είναι σωστή φωνητικά. Ανεμιστήρας φυσά τα μαλλιά της ολούθε. Ποια της έδωσε σήμερα συμβουλές και ευχές; η Loreen!
Νορβηγία:
Ακολουθεί η “βασίλισσα του πάγου”, η ψυχρή Νορβηγή Agnette με το κομμάτι Icebreaker. Η Agnette εμφανίζεται επί σκηνής με το ίδιο λευκό φόρεμα με τα μακριά μανίκια, τα μακριά νύχια και την μακριά φούστα με το οποίο είχε εμφανιστεί στον Νορβηγικό τελικό.
Η σκηνή φωτίζεται με μπλε και άσπρα φώτα δίνοντας την εντύπωση ενός παγωμένου τοπίου, κάτι που ταιριάζει με τον τίτλο του τραγουδιού. Γενικώς καταβάλλεται πρόβα με πρόβα προσπάθεια να φανεί περισσότερο η αντίθεση ανάμεσα στα διαφορετικά μέρη του τραγουδιού με τη βοήθεια των φωτισμών. Την συνοδεύει στην άκρη της σκηνής μια γυναίκα χορεύτρια. Άλλαξε το ασημένιο φόρεμα με τα μακριά μανίκια και έβαλε σήμερα μαύρο παντελόνι και μαύρο πουκάμισο, με μακριά μανίκια κι αυτό. Χορεύει πάνω σε υπερυψωμένο γυάλινο πάτωμα. Η πρόβα του κομματιού τελειώνει και την εκτόξευση καπνού στον αέρα. Φωνητικά ήταν πολύ καλή. Φαίνεται πως η ίωση που την ταλαιπωρούσε, και για την οποία είχε προσλάβει αποκλειστικό γιατρό, πέρασε. Νέα είδηση όμως έσκασε σαν βόμβα: εδώ και χρόνια λαμβάνει ειδική θεραπεία, διότι πάσχει από μανιοκατάθλιψη, για τον λόγο αυτό δεν αντέχει τις κάμερες: “Η μουσική είναι κάτι σαν φάρμακο για μένα”, είπε. Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι ζήτησε να μην την δείχνουν πολύ… Μήπως τελικά η “ίωση” ήταν κάποια κρίση (θυμίζουμε ότι είχε ακυρώσει όλες τις εμφανίσεις της στα pre-party) και ο “αποκλειστικός γιατρός” είναι ο ψυχίατρός της;
Γεωργία:
Επόμενη πρόβα της ημέρας και στη σκηνή ανεβαίνει το συγκρότημα από τη Γεωργία, Nika Kocharov & Young Georgian Lolitaz, με το τραγούδι Midnight Gold. Τα πλάνα τους εναλλάσσονται με γρήγορο ρυθμό, ενώ δε λείπουν και τα αμέτρητα ζουμαρίσματα,υποστηριζόμενα από φώτα προβολέων και animations, δίνοντας έτσι μια αίσθηση ψυχεδέλειας και καλειδοσκοπίου. Επικρατούν τα ροζ και μπλε χρώματα, που δεν ταιριάζουν όμως σε μια indie band. Μόλις αλλάζει ο ρυθμός, επιστρατεύονται έντονα κίτρινα φώτα. Η κάμερα συχνά γυρίζει στο ασπρόμαυρο-ένα εφέ το οποίο, όποτε χρησιμοποιήθηκε στη Γιουροβίζιον, δεν έφερε αίσια αποτελέσματα. Μια σειρά από σωλήνες μοιάζει με καλοριφέρ που ανάβει. Υπάρχει κι ένα καπέλο που αφαιρείται κάποια στιγμή από τον τραγουδιστή. Η σκηνική τους παρουσία εμπεριέχει και κάποιες καινοτομίες για τη Eurovision που δεν έχουμε ξαναδεί, όπως εφέ καθρέπτη και εφέ διπλής προβολής των μελών της μαυροντυμένης μπάντας στην οθόνη. Οι ίδιοι έχουν πλήρη συναίσθηση ότι αυτό το είδος μουσικής δεν έχει ακουστεί ξανά στη Γιουροβίζιον κι ότι η ανταπόκριση μπορεί να μην είναι θετική. Σημειώθηκε, πάντως, ότι θυμίζουν αρκετά κάποιες βρετανικές μπάντες της δεκαετίας του ’90.
Αλβανία:
Προτελευταία πρόβα για σήμερα αυτή της Αλβανίας. Η γειτονική μας χώρα φέτος εκπροσωπείται από την ήδη καταξιωμένη καλλιτέχνιδα Eneda Tarifa. Το τραγούδι της Fairytale όπως δήλωσε αφορά την αγάπη που πρέπει να νοιώθει ο καθένας μας για να μπορέσει να βιώσει το δικό του παραμύθι. Δεν φοράει απόψε το μαύρο δερμάτινο παντελόνι και το άσπρο σακάκι της πρώτης πρόβας, αλλά ένα χρυσαφένιο αστραφτερό φόρεμα με ουρά που σέρνεται στο πάτωμα. Φωνητικά είναι καλή και βγάζει θυμό, όπως η Jamala. Κοιτάζει κατάματα την κάμερα, ενώ φωτίζεται στα μπλε. Την συνοδεύουν τρεις χορωδοί. Χρυσό φόντο και καπνοί, μαζί με φλασιές από τα φώτα, στη συνέχεια, προσπαθούν να μας μεταφέρουν την εικόνα ενός παραμυθιού, όπως είναι και ο τίτλος του τραγουδιού. Η ίδια παίρνει ένα ύφος πιο “βασιλικό”.
Βέλγιο:
Η Laura Tesoro κέρδισε τον τελικό που διοργάνωσε η φλαμανδόφωνη τηλεόραση του Βελγίου, κερδίζοντας τον ελληνικής καταγωγής Tom Frantzis στον superfinal με το τραγούδι της What’s the pressure? Δηλώνει τυχερή που θα εμφανιστεί τελευταία στο 2ο ημιτελικό αφού ελπίζει πως οι τηλεθεατές θα θυμούνται καλύτερα το τραγούδι της όταν θα χρειαστεί να ψηφίσουν στο τέλος, παρόλα αυτά θα έχει την πίεση και το άγχος να περιμένει τη σειρά της στο τέλος. Το πιο funky ίσως τραγούδι του φετινού διαγωνισμού και η αποστολή του Βελγίου προσπαθεί να ξεσηκώσει το κοινό με την παρουσίαση του τραγουδιού τους. Η Laura πλαισιώνεται από 4 χορευτές, δύο άνδρες και δύο γυναίκες, ενώ στο φόντο και το δάπεδο απεικονίζονται κίτρινοι δίσκοι. Στη σκηνή επικρατεί το κίτρινο χρώμα, με κόκκινα φωτάκια, ενώ υπάρχουν και κάποια μεγάλα κουτιά πάνω στα οποία κατά τη διάρκεια του τραγουδιού ανεβαίνουν οι τέσσερις χορευτές, πριν ενωθούν και πάλι όλοι μαζί στο φινάλε στο κέντρο της σκηνής. Σήμερα φόρεσε ένα στραφταλιζέ ασημένιο σακάκι και σορτσάκι (εξάλλου κάθε μέρα κάνει jogging στη Στοκχόλμη) και τα φωνητικά της λευκά. Σε κάποιους θύμισε Junior Eurovision το όλο σκηνικό. Το σίγουρο είναι ότι δίνουν πολλή ενέργεια-ένα εξαιρετικό κλείσιμο για τον δεύτερο ημιτελικό.
